Náttúrufræðingurinn - 1981, Side 41

1. mynd er tekin nálægt hliðinu, upp eftir svæðinu 20. júli 1976. í forgrunni er hveraleir,
grasblettir og gróðurtoppar. Birkiþyrpingar og birkibelti langt uppi við girðingu undir
blásinni hlíðinni. Franskir menn vinna við að kvikmynda þarna á jarðhitasvæðinu.
hveraleirskellurnar eru sérkenni á
svæðinu og auka tilbreytni þess.
C. Neðantil á svœðinu eru gamhr móa-
blettir sums staðar gráflekkóttir af loð-
víði, sem viðast er enn nær jarðlægur, en
margir runnar hné háir og sumir hærri.
Runnarnir breiðast út og ber stöðugt
meir og meir á víðinum gráa og loðna.
Einstöku gulvíðibrúskar sjást á stangli. í
móunum vex annars bláberja- og
krækilyng og einnig beitilyng á blettum,
en lítið er um sortulyng; grámosi vex á
þúfnakollum hér og hvar, fjalldrapi á
stöku stað. Stöku blettir cru vaxnir
þursaskeggi og móasefi og blágresi
prýðir hér og hvar, ásamt jakobsfífli,
friggjargrasi og fjalldalafifli. Á þremur
fjalldalafíflum óx annað blóm á stuttum
stilk upp úr eldra blóminu, en það er
fágætt fyrirbrigði.
D. A deiglencLisbletli neðst og fjærst í
girðingunni vaxa mýrastör, hrossanál,
klófífa, belgjastör, maríustakkur og
hrafnaklukka, og laugadepla vex í
laugavætlu.
E. Re'tt hjá eru gróskulegar blómabrekkur,
þar sem hárdepla vex, auk áðurnefndra
blóma.
Bugðupuntur er algengur á svæðinu,
mikil vallelfting, língresi og vallarsveif-
gras innan um birkið. Fáeinar njóla-
plöntur eru á svæðinu og breiðist njól-
inn heldur út i rökum farvegum. Þá eru
nokkrir þistlar sestir að í röku leirflagi.
135