Náttúrufræðingurinn - 1953, Blaðsíða 13

HVERSU MÖRG ERU HEKLUGOSIN?
75
Eitt af gosunum á Heklusvæðinu: Gosið á Lambafit 1913. — One of the eruptions
in the Hekla area: The eruption on Larnbafit Í913. — Ljósm. Kjartan Guðmunds-
son, 30. IV. 1913.
eldur sézt í hrauninu vestur af fjallinu 1754, en varað aðeins i þrjá
daga. I skrá yfir Heklugos síðar í eldfjallasögunni er þetta þó talið til
Heklugosa og hefur þaðan komizt i Heklugosaskrár ýmissa fræði-
manna, erlendra sem innlendra. Hvergi er þessara elda annars staðar
getið, og ekki telur Eggert þá sjálfur til Heklugosa, því að hann skrif-
ar í Ferðabókina rétt á eftir, að Hekla hafi nú haft hljótt um sig í
meira en 70 ár.1 Ekki skal því þvemeitað, að frásögn Eggerts af
þessum jarðeldi hafi við eithvað að styðjast, en vafasamt verð ég að
telja það, og vart verður þetta talið Heklugos.
Ef til vill fer einhverjum aðdáendum Heklu gömlu nú að þykja
nóg komið um fækkun Heklugosa, enda verður hér staðar numið,
gosin 1766, 1845 og 1947 verða hvort eð er ekki með neinu móti
frá henni tekin.
1 meðfylgjandi töflu er skrá yfir Heklugosin og gos á Heklusvæð-
inu samkvæmt ofangreindu, og er til hliðsjónar birt skrá gerð eftir
eldfjallasögu Thoroddsens. Sem sjá má af þessari töflu fækkar gos-
unum í Heklufelli sjálfu um fjögur, þ. e. gosin 1294, 1578, 1619 og
1725, og vafi leikur á um gosið ca. 1440 og eitt af gosunum fyrir 1300,
1) Reise igiennem Island, bls. 869.