Náttúrufræðingurinn - 1953, Qupperneq 32

92
NÁTTtJRUFRÆÐINGURINN
þessar fínu „lúxus-hallir“ standa auðar og engum til gagns, þá lái ég
honum ekki, þótt ágirndin kvikni í brjósti hans og því fremur, hafi
hann sjálfur átt lóðina. Eða hvaða ríkisstjóra væri fundið það til for-
áttu? Oft hafa þó fálkar orpið hér á syllum og í skútum rétt við
þessar hallir hrafnsins, eða nánar tiltekið, milli þeirra og bjargsins
ofan viÖ, til þess sýnilega að hafa þar ennþá betra skjól. Mér virðist
það vera sönnun þess, að þeir una betur möl og sandi sem undirsæng,
og góðu skjóli en glæstu hallarrúmi.
Að lokum þetta: Það er smánarblettur á skildi hins tigna víkings
á loftleiðum, íslenzka fálkans, að ætla honum annað eins og að fara
að burðast með sprek og annað hafurtask til heimkynna sinna, og
engum sæmandi að draga hann þar í dilk með stórþjófnum og við-
sjálsgripnum honum krumma.