Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1957, Blaðsíða 15

Náttúrufræðingurinn - 1957, Blaðsíða 15
SUÐRÆN SKÓGARTRÉ 61 það er korkurinn meira en áratug að vaxa að nýju og versnar óðum að gæðum. Bezti korkurinn er notaður í flöskutappa. Afskurðar- bútarnir frá tappagerðinni eru notaðir í línóleumdúka (ásamt lín- olíu o. fl. bindiefnum). Korkur er mikið notaður í einangrun og korkflögur á gólf, einnig í björgunaráhöld, netaflár, skóíleppa, flögur í hatta, vindlingamunnstykki o. fl. o. fl. íslenzkir tóbakskarlar spýta stundum mórauðu. En í Suðaustur- Asíu spýta menn alveg rauðu! Þar er tuggið betel í stað tóbaks. Betel er framleitt úr fræjum Betelpálmans, Betelpiparblöðum, slökktu kalki o. fl. Betelpálminn, er nefna mætti „tóbakstré Malajalanda“, er spengilegur fjaðurpálmi, hvarvetna ræktaður í Austurlöndum. Be- teltygging örvar mjög starfsemi munnvatnskirtlanna og litar munn- vatnið rautt. Sjást jafnan blóðrauðir blettir þar sem Beteltyggjendur hafa verið á ferð. Betelbikarar eru oft fagurlega skreyttir, ekki síður en íslenzku tóbaksdósirnar. Sum liitabeltistré bera ævintýralega mikinn og góðan ávöxt. Sem dæmi skal nefnt brauðaldintréð (Arctocarpus incisa) og hið náskylda jacktré. Brauðaldinin eru um 40 cm löng, 24 cm í þver- mál og vega l/2~~2 kg (eða meir á jacktrénu). Aldinin eru tínd áður en þau þroskast til fulls og eru þá mjög mjölvisauðug. Þau eru oftast ristuð á glóð, en ekki etin hrá. Trén bera aldin 9 mánuði ársins. Menn gera aldinmauk úr ávöxtunum og varðveita þá á fleiri vegu til þess að hafa nægar birgðir hina þrjá „aldinlausu“ mánuði — frá ágúst til nóvemberbyrjunar. Viður brauðaldintrésins er góður til smíða, klæðnaður er ofinn úr berki ungra trjáa, mjólkursafinn not- aður í fuglalím o. s. frv. Fólkið lifir sumsstaðar mikið til á brauðaldintrjám. Hinn frægi sæfari, Jarnes Cook sagði, að sá sem gróðursetti 10 brauðaldintré, hefði þar með búið eins vel í haginn fyrir sig og sína, eins og Norð- urlandamaðurinn, sem ynni baki brotnu alla ævi. Á Suðurhafseyjum hefur sumstaðar verið siður, að þegar barn fæddist, skyldu foreldr- arnir gróðursetja eitt brauðaldintré. Svo auðvelt er ekki að lifa af jarðargróðri á norðurslóðum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.