Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1957, Blaðsíða 34

Náttúrufræðingurinn - 1957, Blaðsíða 34
80 NÁTTÚRUFRFÆÐINGURINN Nú vendi ég mínu kvæði í kross og sný mér að sjálfri skelinni, hinum mikla verndara skeldýranna. Litur og gerð skeljanna eru svo margvísleg, að þeim verður naumast takmörk sett. Þetta hafa ýmsar þjóðir fyrir löngu notfært sér í hagnaðarskyni með því að framleiða úr skeljunum margvíslega muni, bæði til gagns og feg- urðarauka. Mest eru þær skeljar hagnýttar, sem hafa svo nefndan perlumóðugljáa (Mother-of-pearl). Hlutir þeir, sem unnir eru úr skeljunum, segjum við í daglegu tali, að séu úr skelplötu; við tölum um skelplötutölur, skelplötusköft (á pennahnífum) o. s. frv. Skel skeldýranna er venjulega gerð úr 3 lögum; yzt er þunnt, oft hornkennt lag, það er hýðið; þá kemur tiltölulega þykkt lag úr kalkkenndu efni, conchiolini, og innst er svo harðara efni með mis- miklum gljáa á innra borði, það er skelplötuefnið. Því meiri lit- brigði eða litskraut, sem er á innra borði skeljarinnar (að öðru jöfnu), því verðmætari er skelplatan. Þær tegundir, sem mesta hag- ræna þýðingu hafa í þessum efnum, eru Margaritifera, Trochus og Haliotus. Af Margaritifera eru veiddar ýmsar tegundir til fram- leiðslu á tölum; skeljarnar eru nokkuð flatar og geta borið ýmsan lit: hvítan, gulan, grænan og svartan. Skeljarnar eru komnar frá hinum fjarlægustu stöðum, svo sem Vestur-Ástralíu, Nýju Guineu, Suðurliafseyjum, Indlandseyjum, Mið-Ameríku og víðar að. Banda- ríkin eru stærsti innflytjandinn af hvítri Margaritifera, úr henni eru meðal annars framleidd hnífasköft. Trochus er hávaxinn snigill, hann er náskyldur silfrunum, sem erlendir saumakassar eru skreyttir með. Hann er mikið veiddur við strendur Ástralíu og er meðal annars notaður í smáa skelplötuhnappa. Árið 1947 var veiðin við Ástralíu 499 tonn. Fiskurinn úr Trochus er einnig hagnýttur, hann er soðinn, þurrkaður og síðan reyktur. Haliotus er dálítið einkennilega lagaður kuðungur, með lágri hyrnu og geysivíðum loklausum munna, og er vinstri munnröndin með smá- götum (perforeruð); sjálft dýrið er eftirsótt til átu. Lengd og breidd skeljarinnar er oftast í kringum 20 cm, en sumar tegundirnar eru minni, aðrar stærri. Úr skelinni, sem er mjög litfögur, eru gerðar tölur og sylgjur, svo og plötur til inngreypingar. Kuðungur þessi, er nefna mætti gliteyra á íslenzku, er veiddur við strendur Kali- forníu, við Japanseyjar og víðar. Motrurnar okkar, glufumotran og Ijóramotran, eru nánir ættingjar gliteyrans. í Ameríku gengur skel- dýr þetta undir nafninu Abalone. Ýmsar skeljategundir, bæði sam-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.