Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1973, Side 21

Náttúrufræðingurinn - 1973, Side 21
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 13 virðast telja vatnsfarvegina myndaða við flutning árinnar innan farvegasvæðisins og því misgamla. Þótt höfundur hafi nokkuð verið við athuganir á Jökulsá á Fjöll- um, verður það þó ekki mikið kallað. Þar hafa aðrir menn gert miklu meira. Tillag liöfundar er því fyrst og fremst hugmynd þess- arar kenningar, svo og sú undirbygging, sem hægt er að fá með athugun við skrifborðið. Mestar rannsóknir á Jökulsárgljúfrunum hefur dr. Sigurður Þórarinsson framkvæmt. Niðurstöður rannsókna hans hafa birzt í nokkrum greinum og þá fyrst í skýrslu til raf- orkumálastjóra á árinu 1959, „Some geological problems involved in the hydroelectric development of the Jökulsá á Fjöllum, Ice- land“. Sigurður benti fyrstur fræðimanna á, að Ásbyrgi væri grafið af vatni. Hugmyndin um stórkostleg landmótunaráhrif mjög stórra vatns- flóða er ekki höfundar, heldur lærð, er hann dvaldist í Bandaríkj- unum veturinn 1965—66 við Idahoháskóla. Við Columbiaána í Washingtonfylki í Bandaríkjunum eru mjög stór gljúfur, flest þurr, — meðal þeirra hið fræga Grand Coulee. Amerískur jarðfræð- ingur, J. Harlen Bretz, kom fram með þá kenningu árið 1923, að þessi gljúfur væru til orðin í gífurlegum vatnsflóðum. Hún mætti í fyrstu mjög mikilli andstöðu jarðfræðinga, ]ní að hún þótti brjóta eitt grundvallarlögmál jarðfræðinnar — að nútíminn er lykill fortíðarinnar. Árið 1910 var kortlagt af jarðfræðingnum Pardee víðtækt kerfi strandlína í dölum Montanaríkis í Bandaríkjunum. Þetta var sett í samband við jökulstíflað vatn í dölum þessum á ísöld. Flóðin og þetta vatn voru ekki tengd saman fyrr en 1942, að Pardee kort- lagði gríðarstór fylgjuummerki við norðurenda þessa kerfis strand- lína og útskýrði sem straumfyrirbæri frá þeim tíma, er vatnið tæmdist. Var þá fengin skýring á hlaupunum, og hefur síðan áhang- endum kenningar Bretz mjög fjölgað, og er varla nokkur alvarlega þenkjandi jarðfræðingur í þessum hluta Bandaríkjanna, sem rengir hana í dag. Á ensku eru þessi flóð kölluð „catastrophic floods“, sem ég hygg, að bezt sé yfirfært á íslenzku með því að kalla þau hamfarahlaup. Rúmmál vatnsins í Montana var yfir 2.000 km3, og rennsli í hámarki skipti milljónum m3/sek. Veturinn 1965—1966 sá höfundur mörg þessara fyrirbæra á Col- umbiasléttunni í Washingtonfylki í Bandaríkjunum og fannst
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.