Samvinnan - 01.07.1976, Blaðsíða 36

★ SNOBBIÐ
Rithöfundurinn Mark Twain
ferðaðist eitt sinn með járn-
brautarlest og sökkti sér nið-
ur í bók á leiðinni. í klefa með
honum var virðulegur prestur
ásamt konu sinni og dóttur.
Prestur hafði mikinn hug á
að hefja samræður við hinn
fræga rithöfund og gerði
hverja tilraunina á fætur ann-
arri i þá átt.
— Það er fallegt landslagið,
finnst yður ekki, sagði hann.
Mark Twain svaraði ekki.
— Þér virðist vera að lesa
mjög skemmtilega bók, reyndi
prestur enn en án árangurs.
Eftir nokkurn tíma gerði
hann enn nýja tilraun:
— Það mætti víst ekki bjóða
yður vindil?
— Nei, takk. Ég reyki ekki.
— En hvað þér eruð reglu-
samur maður. Mætti þó ekki
bjóða yður dálitið viskí?
— Nei, takk, ég kæri mig
ekkert um vin.
— Nei, þér eruð alveg aðdá-
unarverð persóna. Þér eruð al-
deilis einstaklega heilbrigð
manneskja. Mætti ég hafa þá
ánægju að kynna fyrir yður
konu mína og dóttur?
— Nei, takk, sagði Mark
Twain hugsandi. — Ég kæri
mig ekki um kvenfólk heldur
★ MÁLAKUNNÁTTAN
Þegar hinn frægi rithöfund-
ur, Erich Maria Remarque, var
að hefja frægðarferil sinn á
rithöfundarbrautinni, bjó hann
í Evrópu og lét sig ekki dreyma
um að ferðast til Ameríku.
Dag nokkurn heimsótti ame-
rískur blaðamaður hann og
bauð honum fyrir hönd blaðs
síns i fyrirlestrarferð um
Bandarikin.
— Kærar þakkir, sagði Rem-
arque, — en ég er mjög léleg-
ur í ensku.
— O, þér hljótið að kunna
eitthvað í henni, sagði blaða-
maðurinn.
— Jú, reyndar kann ég ofur-
lítið. Ég skal bara lofa yður að
heyra það sem ég kann. Viljið
þér það?
— Já, takk.
Og síðan bunaði Remarque
út úr sér öllum orðaforða sin-
um á ensku og hann hljóðaði
svo í íslenzkri þýðingu:
— Góðan daginn. Ég elska
þig. Fyrirgefðu mér. Svinasteik
og spælt egg. Bless.
— Herra Remarque, sagði
blaðamaðurinn himinlifandi.
Með þessum setningum getið
þér bjargað yður hvar sem er
/•
V.
/
í Bandarikjunum. Þér skuluð
bara koma.
Remarque fylgdi ráðum
blaðamannsins. Og nú býr
hann í Kaliforníu og er kvænt-
ur kvikmyndaleikkonunni
Pauletti Goddard.
★ UPPELDIÐ
Gréta litla var fimm ára og
hafði í fyrsta skipti farið með
foreldrum sínum til kirkju.
Hún hafði dengt spurningum
yfir foreldra sína í tilefni af
öllum þessum undarlegu hlut-
um í kirkjunni. Og hún hafði
fengið skjót og greið svör.
Nokkru siðar fór hún með
foreldrum sinum á sjúkrahús-
ið að heimsækja frænda, sem
þar lá. Jafnskjótt og Gréta sá
töflu fyrir ofan rúm sjúklings-
ins og töluna 37,6 á henni,
hrópaði hún upp yfir sig:
— Ég veit lika hvaða sálm á
að syngja núna, frændi. Það
er sálmurinn númer 37,6!
★ GAGNRÝNIN
Enda þótt mörg ár séu liðin
frá dauða Bernhard Shaw, er
ennþá verið að draga fram í
dagsljósið sögur af þessum
snillingi.
Einu sinni kom hann í sam-
kvæmi, þar sem erlendur fiðlu-
snillingur átti að skemmta
gestunum. Allir hlustuðu með
andakt.
Á eftir kom gestgjafinn til
Shaw og spurði hann, hvernig
honum hefði fundizt leikurinn.
— Fiðluleikarinn minnti mig
á Paderevski, sagði Shaw.
Gestgjafinn varð meira en
lítið undrandi og sagði:
— Já, en Paderevski var alls
ekki fiðluleikari.
— Nei, það er nefnilega það,
sagði Shaw. ♦
lögmál
ferða-
mannsins
1.
7.
10.
Göngum jafn vel frá áningarstað og við komum
að honum.
Hendum ekki rusli á víðavangi.
Spillum ekki vatni.
Sköðum ekki gróður.
Skemmum ekki sérstæðar jarðmyndanir.
Förum varlega með eld.
Ökum með gætni utan vega.
Fylgjum merktum göngustígum, þar sem þess er
óskað.
Notum ekki bílgluggann sem sorpílát.
Hirðum vel eignir okkar og umhverfi, svo ánægja
og sómi sé að.
Þetta er boðskapur náttúruverndarlaganna um um-
gengni. En við vitum öll, að þetta er nauðsynlegt að
hafa hugfast, ef við viljum eiga áfram hreint land og
fagurt.
Náttúruverndarráð
36