Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.03.1922, Qupperneq 36

30
Tímarit íslenskra samvinnufélaga.
vetrum í Reykjavík við að nema tungumál og lesa bæk-
ur um samvinnu, félagsfræði, hagfræði og siðfræði. Þessu
atriði er að vísu svarað að nokkru leyti áður, þegar sann-
að var að basl og fjárhagsleg vandræði þjóðarinnar, eru
að mestu leyti að kenna félagsmálavanþroskun mikils
hluta borgaranna. Nú sem stendur gengur efnishyggjuóöld,
í slæmum skilningi orðsins, yfir landið. Það er eftirómar
af bralli og fljótféngnum gróða stríðsáranna. Mjög margir
unglingar vilja ekkert á sig leggja, nema það sem þeir
hafa upp úr peninga eða lífsnautnir, og það án nokkurr-
ar tafar. A öllum tímum eru að vísu margir menn sem
líta eingöngu á augnablikshagnaðinn. En nú sem stendur
eru þeir óvenjulega margir. Unglingar sem eru mjög
haldnir af þeirri sýki, eiga ekkert erindi í samvinnu-
skólann.
Félagsmáladeild samvinnuskólans fær mai'ga eða fáa
nemendur eftir því, hvort á einhverjum tírna, að margir
eða fáir af unglingum landsins hafa áhuga á félagsmálum,
án þess að vilja gera sér þann áhuga að fé eða atvinnu.
Flestallir unglingar sem eitthvað er í spunnið, fara tvo
eða þrjá vetur í unglingaskóla, kvennaskóla, gagnfræða-
skóla eða búnaðarskóla án þess að fyrirfram verði sagt
að þeir græði þar annað og meira en nokkuð af þekk-
ingu og æfingu fyrir baráttu hversdagslífsins. Sennilega
verður á hverjum tíma eitthvað dálítið af unglingum, sem
vill fremur afla sér þessarar almennu mentunar í félags-
málaskóla landsins, raeð þeirri sérstöku kenslu sem þar er
kostur á, heldur en í einhverjum þeiri-a skóla, sem hvergi
koma nærri félagsmálaskýringum.
Tilvonandi bændur og bændakvennaefni, hreppstjórar,
oddvitar, endurskoðendur félaga, fýrirlesarar, bókaverðir,
iðnaðarmenn o. m. fi. eiga fullkomlega erindi í félags-
málaskóla. Þeir sem hneigjast til umbóta eða starfa á fé-
lagsmálasviðinu sækja til bókanna og kenslunnar vopn
og verjur sem nota skal síðar til sóknar og varnar í lífs-
baráttunni.