Andvari - 01.01.1918, Page 88
46
Um surtarbrand
Andvari),
ferðabók sinni1). En eg hafði ekki tíma til að kanna
innri hluta dalsins.
Eg leitaði eftir brandi í tveim giljum í hlíðinni
vestanvert í dalnum; er annað fyrir utan Arnkötlu-
dal, en hitt talsvert innar í dalnum, fylgdi eg því
gili meira en 200 m. y. s., en engan brand var þar
að finna. í hlíðinni er mikið af grófgerðu basalti,.
og snarhallar lögunum niður að dalnum (um 15°).
Hygg eg, að áframhald þeirra gangi inn undir brand-
lögin austan megin.
11. Torffell í Miðdal.
Miðdalur heitir næsti dalur fyrir austan Tungu-
dal; þar á milli er Heiðarbæjarheiði, er myndar há-
ar snarbrattar hamrabrúnir vestan við Miðdal. Þar
i sjálfri klettabrúninni er hæsti fjallhryggurinn, sem
til er á þessum slóðum (Tindur 484 m., Heiðaröxl
600 m. og hæðir þar suður af 605, 620 og 602 m.)»
Upp á Heiðarbæjarheiði eru allvíðáttumiklar lipa-
ritbreiður, sem kallaðar eru Hraun. Hið Ijósleita vik-
urtúff með surtarbrandinum, milli Tröllatungu og
Húsavíkur, er að líkindum héðan komið. Þessar
liparitmyndanir eru ef til vill í samhengi við liinar
víðáttumiklu liparitmyndanir sunnan megin fjall-
garðsins í Geiradal og Bæ í Króksfirði, og einkenni-
legt er það, að þeim megin fjallgarðsins skiftir um
jarðlagahalla í fjöllunum við þetta liparitbelti; aust-
anvert við Geiradal hallar berglögum fjallanna til
austurs og norðurs. En fyrir vestan til suðvesturs
út með Breiðafirði. En hvar eru svo hallaskifti jarð-
laganna suður af innanverðum Steingrímsfirði ? —
1) Feiðabókin II, bls. 49.