Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1918, Blaðsíða 169

Andvari - 01.01.1918, Blaðsíða 169
Andvari]. Heilsa og hugðar-efni 127 óhindraður látinn sinna störfum sínum, pó að augljóst sé, að þau vinni honum tjón. Pað er um tvent skaðlegt að ræða, og staríið er bersýnilega óskaðlegra. Pessir menn eru venjulega svo efnum búnir, að þeim er ekki pess vegna pörf að halda störfum sinum áfram. Þeir gæti vel lifað á ávöxtum eigna sinna. Pað er að eins ein orsök til pess, að þeim er leyft að halda störfum sín- um áfram, og hún er sú, að menn verða að hafa eitthvað fyrir stafni; að öðrum kosti legst starfsþrótturinn á líkam- ann og eyðir honum. En þegar högum manna er svo komið, þá geta læknar ekki kosið sér aðra dýrmætari lækningaaðstoð en eitthvert hugðarstarf. En því er verr, að gagnleg hugðarstörf verða mönnum ekki fyrirskipuð þegar þeir eru komnir nær sextugu. Ef þau eiga að koma mönn- um að verulegum notum og vera til heilsusamlegrar hvíld- ar, þurfa þau að hafa verið vakin og glædd í hug manni undanfarin 30 til 40 ár. Ef eilthvað það er til, sem menn geti svo af alhug gefið sig við, að þeir gleymi öllum áhyggjum, minsta kosti nokkurn hluta dagsins, þá er ekki vonlaust að létta megi þeirri þenslu af æðunum, sem ver þær frelcari skemdum. Margir menn stunda iþróttir á unga aldri til þess að vernda líkamsþrótt sinn, en ekki mundi það síður ómaksins vert að sjá heilbrigði sálarinnar far- borða, og hafa þá umfram alt i huga þá nauðsyn, sem á því er að hvíla hugann á elliárunum, en það geta menn svo bezt gert, að þeir ternji sér eitthvert það hugðarefni á yngri árurn, sem þeim geti orðið dýrmætt viðfangsefni alla ævi. Petta er hið læknandi verðmæti hugðarstarfanna. Lækn- ar vorra tíma mundu vafalaust telja sér það mikilsverða lijálp, ef sjúklingar þeirra kynni eilthvert slíkt aukastarf, þegar fyrstu ellimörkin taka að hrjá þá og þurfa lækninga við. Ef mönnum verður ráðið til þess að hugsa minna en áður um dagleg störf, en meira og meira um hugðarstörf sín, þá má gera sér von um góðan árangur. Daglegu störíin geta verið slit og strit, en hugðarstarfið er venjulega annað og meira en stundar-viðfangsefni, og getur svo farið, að það geti með tíð og tíma orðið mönnum aðalviðfangsefni þeirra. Minsta kosti hætta þeir að snúast um sjálfa sig.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.