Spegillinn - 01.12.1956, Blaðsíða 20

284
s,
ijyecfi
inn
Rímlistarþáttur
Þá skulum við lofa flatríminu að
láta ljós sitt skína dálítið einu
sinni enn, það hefur hvort eð er
skinið í ljóðbókmenntum þjóðar-
innar í þúsund ár og munar ekki
um að skína nokkru lengur, eða
þar til andlegur tunglmyrkvi af
völdum atómkveðskapar og sorp-
rita leggst yfir veröld andans og
menningarinnar. Við heyrum fyrst
eina ferskeytlu, sem er svo blátt
áfram og yfirlætislaus, að maður
skynjar ekki snilld hennar fyrr en
seint og síðar meir:
„Fljóðin hef ég flíruleg
faðmað mörg í vetur.
— Sumir kyssa svipað og ég,
sárafáir betur“.
Maður sér fyrir sér ofsafengin
faðmlög og tröllaukna kossa, slíkt
er raunsæi vísunnar; og hrynjand-
in minnir á gamalt þóðlag eða
jafnvel rímnalag eftir Jón Leifs . . .
En heyrum meira:
„Innan um heimsins vífaval
vildi ég ólmur gista,
og hoppa þar eins og Hannibal
í hafti kommúnista“.
Fyrriparturinn lýsir ofurmann-
legri kvensemi á einkar þjóðlegan
hátt, en síðari hlutinn skírskotar
til vinstri samvinnunnar.
Næsta vísa er annars eðlis:
„Þótt fítonslega um fold og sjá
fimbulvindar geisi;
komdu nú að kveðast á
í kulda og rafmagnsleysi“.
Fyrriparturinn er eins og veður-
spá: alldjúp lægð við suðurodda
Grænlands á hægri hreyfingu suð-
suð-austur; veðurhorfur til klukk-
an tíu í fyrramálið: sauðaustan
hvassviðri með éljagangi í dag,
lygnir með kvöldinu, gengur í norð-
vestan rok og snjókomu með morg-
unsárinu, (sem mest blæddi úr
hérna um árið). Seinniparturinn
gefur innsýn í veraldlega ástandið
í bænum. Hitaveitan hart nær
þorrin vegna ofnotkunar, en há-
spennustrengur brunninn sundur
vegna sjávarseltu austur við Ira-
foss; bærinn þar af leiðandi kald-
ur og ljóslaus; og fólki ráðlagt að
sveipa sig lopateppum og stytta sér
vökuna með hinni þjóðlegu íþrótt
að kveðast á. En betur má ef duga
skal, og heyrum meira:
„Barómetið bölvanlega stendur
Af Stalínisma þögull því
þvæ ég mínar hendur.
Veðurofsinn voru striti háir.
Vindstigunum tíu, takk,
Theresía spáir.
Furðulegar fréttir ganga um bæ-
inn.
Kaupakonan hans Gísla í Gröf
gifti sig um daginn.
Sagt er, að ýmsir drýgi hór og
drekki.
Margt er sér til gamans gert,
sem guði líkar ekki.
Nú skal kýla kvið á steik og
tertum.
Bláir logar bráðum sjást
blakta á Sjafnar-kertum.
Flestir gesta voru komnir inn í dór Laxness Nóbelskáld. Sópaði
sendiráðið aður en aðgerðir hóf- hann Heimdellingum. frá sér • á
ust, en þó var einn utangnrðs, báðar hendur og strunzaði upp
sem inn þurfti að konrast, og var tröpput sendiráðsins