Spegillinn - 01.12.1956, Blaðsíða 42

306
S,
rer
inn
— Aumingja skinnið hann Halli hefur átt
svo erfitt uppdráttar og aldrei haft af ást
að segja, allra sízt í stórstraumum, eins
og hjá Fínu Felsenborg. Þetta er alveg
nýtt fyrir hann .. .
Þegar liún var farin sagði Kobbi: — Það
vantaði ekki, að við sæjum gildruna, Ljót-
ur, en hún var bara helmingi magnaðri
en okkur hafði dottið í hug. Auðvitað von-
ar Gunnsa, að Halli taki hana í sína
sterku arraa, þegar hann er búinn með
skrudduna, og það er vitanlega allt í lagi
hvað okkur snertir, ef við bara fáum okk-
ar hluta af ábatanum.
Daglega heimsóttum við Halla og reynd-
um að reka á eftir honum. Og það var
ekki eins og hann vildi vera seinn að lesa.
Þarna stóðu glyrnurnar út úr hausnum
á honum og varirnar gengu í sífellu, um
leið og fingurinn færðist eftir línunni. —
O, það er alveg ógurlegt, hvað þessi spillta
kona getur gert til þess að draga saklausu
sti'ilkxma niður í svaðið . . .
Tíunda morguninn tjáði húsmóðir Halla
okkur, að hann hefði farið með lestinni
til Vatnsleýsu. Við urðum vitanlega ösku-
VÍSITÖLUBRÉF ERU
TRYGGASTA EIGN B-flokkur 2
SEM VÖL ER Á. er með grunnvísitöluimi 180
Kaupið vásitölubréf
Nú er til sölu annar flokkur vísitölubréfa Landsbanka íslands. Eru bréfin
skattfrjáls og ríkistryggð.
Vísitölubréfin eru í tveimur stærðum, tíu þúsund kr. og eitt þúsund kr.
Þau bera 5 Vz% vexti og verða dregin út á 15 árum og greidd með fullri
Vísitöluuppbót.
Bréfin eru til sölu í öllum bönkum og sparisjóðum í Reykjavík svo og hjá
öllum verðbréfasölum. Utan Reykjavíkur verða bréfin til sölu í útibúum
Landsbankans og helztu bankaútibúum og sparisjóðum annars staðar.
tahífábahki ýMahfó
vondir, slógum okkur aura fyrir farmiða
og eltum hann. Það var sýnilegt, að hann
ætlaði að sitja einn að krásinni. En þar
skjátlaðist okkur bara. Við komum að hús-
inu og heyrðum mannamál út um garð-
gluggann. Við læddumst undir húsvegginn
og gátum séð og lieyrt það, sem fram fór.
Inni í stofunni stóð hávaxin og fyrirmann-
leg kona og frammi fyrir henni Halli . . .
á fína gólfteppinu, íklæddur beztu görm-
unum sínum og með hárið gljákembt. Und-
ir liandleggnum á honum var böggull, sem
við könnuðumst við í sjón.
— Hún hefur sýnt mér fram á villu
míns vegar, frú . . . fröken . . . Hún hefur
gjörbreytt lífsskoðun minni . . . Nú sé ég,
að það er ástin, sem heldur heiminum í
gangi og glæpirnir, sem rugla rás hlut-
anna. En . . . segið þér mér aðeins, hvað
gerist í seinasta kapítulanum . . .
Við Kobbi löbbuðum í burt eins og
vankaðar kindur.
Þessir viðburðir skeðu fyrir nákvæmlega
einu ári, en svo var það í kvöld, að Kobbi
segir við mig: — Þú verður að hafa mig
afsakaðan í kvöld, Ljótur, en ég þarf að
fara á stefnumót. Ég ætla að bjóða henni
Gunnsu veslingnum xit. Aumingja stelpan,
þetta var voðaleg ákoma fyrir hana. Halli
Hnefaréttur er orðinn frelsaður og í þann
veginn að ganga að eiga ungfrú Fínu Fels-
enborg. Ég þarf að reyna að hugga Gunnsu
veslinginn . . .
Ég sagði ekki neitt. Gaf honum rétt
einn á trantinn, svo að hann leið út af,
og lokaði hann svo inni í kompunni hans.
Ég vissi hvað klukkan sló. Og ég veit líka,
að ástarsögurnar ganga eftir föstiun regl-
um. Piltur hittir stúlku. Piltur losnar við
stúlku. Og allir eru ánægðir um alla fram-
tíð.