Stúdentablaðið - 01.12.1965, Blaðsíða 25

STÚDENTABLAÐ
25
Frá ritstjóra
Hinn 13. október síðastliðinn var haldinn almennur stúdentafundur, er
fjallaði um kosningu hótíðanefndar og ritnefndar, sem annast skyldu
hótíðahöld, svo og útgófu hótíðablaðs 1. desember 1965. Tók ritnefnd
strax til starfa, og voru henni gefnar frjólsar hendur um efnisval.
Akvað ritnefnd að helga blaðið að nokkru efninu: Verndun þjóðernis.
Undirbúningur var þegar hafinn og leitaði ritnefnd til greinahöfunda svo
fljótt, sem unnt reyndist. Er það einungis vegna skilnings og velvildar
þeirra, að útgófa blaðsins reyndist möguleg, vegna hins skamma tíma,
er til stefnu var. Þakkar ritnefnd öllum, sem ó einhvern hótt hafa stuðl-
að að tilveru þessa blaðs.
Er* við upphaf nóvembermónaðar sóst blika á lofti. Frétti ritnefnd hó-
tíðablaðsins þó út undan sér, að von vœri á útkomu Stúdentablaðsins,
2. tbl. 1965. Fœrði ritstjóri þetta samstundis í tal við formann stúd-
entaróðs, Björn Teitsson, stud. mag., og taldi þennan gang móla mjög
svo viðsjórverðan, einkum hvað við kœmi fjórhag hótíðablaðsins. Eins
og almennt er vitað, þó er auglýsingasöfnun í Stúdentablaðið enginn
hœgðarleikur, þótt ekki sé att saman tveim blöðum eins og nú hefur ótt
sér stað. Taldi Björn þetta ástand þó ekki óviðráðanlegt, þar sem um-
rœddu Stúdentablaði hefði verið œtlað að sjá dagsins Ijós í októbermán-
uði, og hlyti þess vegna að vera von á því á hverri stundu. Sœttist rít-
nefnd á þessa skoðun Björns og tók á sig aukið erfiði henni samfara.
Líður nú að því, að Björn Teitsson og ritstjóri hátíðablaðsins mœla sér
mót til þess að taka niður háskólaannálinn. Las Björn annálinn að mestu
fyrir og hafi hann þökk fyrir. En ritstjóri rak fljótt augun í það, að þau
mál, sem hvað hœst hafa borið meðal stúdenta, eins og t. d. félags-
heimilið, garðsmálin og ástand tannlœknadeildar, var hvergi minnzt
í annálnum. Innti ritstjóri Björn strax eftir þessu, og sagðist honum þá
svo frá, að í vœntanlegu Stúdentablaði tœki hann félagsheimilismál ð
fyrir og annað, sem ritstjóri taldi að á annálinn vantaði, vœri þar að
finna í þœtti frá stúdentaráði. Ekki þótti ritstjóra hagur blaðs síns batna
við þetta, en vegna orða formanns stúdentaráðs um það, að ekki þyrftj
til árelcstra að koma milli blaðanna, vegna þess að umrœtt Stúdenta-
blað vœri vœntanlegt þá og þegar, lét hann málið kyrrt liggja. Líður
svo allt til 19. nóvembers síðastl., en þá rekst ritnefnd hátíðablaðsins á
Stúdentablaðið, 2. tbl. 1965, nœr fullprentað í prentsmiðju Jóns Helga-
sonar. Kemur þá í Ijós, að ein aðalgrein þess ber sama nafn og er nœr
samhljóða grein prófessors Bjarna Guðnasonar hér í þessu blaði. Er átt
við ágœta grein Hreins Benediktssonar prófessors í Stúdentablaðinu, 2.
tbl. 1965.
Var formaður stúdentaráðs þegar sóttur heim, og þar eð margt af
efni hátíðablaðsins hafði verið tíundað honum og ritnefnd hátíðablaðs-
ins áleit að hann hefði sett launuðum starfsmanni ráðsins (ritstjóra Stúd-
entablaðsins, 2. tbl. 1965) einhverjar reglur til þess að vinna eftir,
fannst henni nú vera komið nóg af því góða. Fór ritnefnd því fram á það
við formann stúdentaráðs, svo og stúdentaráð að útkoma Stúdentablaðs-
ins, 2. tbl. 1965 yrði seinkað enn um 2—3 vikur, því að ritnefnd taldi
útkomu þess nú, eins og málum var háttað, rýra mjög gildi hátíðablaðs-
ins. Var sú tillaga að engu höfð. I stað þess lét formaður ráðsins flýta
útkomu blaðsins eins og unnt var (líklegast sem verðlaun fyrir seinlœti
ritstjóra þess), svo að það náði til lesenda á hádegi laugardagsins 21.
nóvembers síðastl. Metur ritnefnd hátíðablaðsins að verðleikum þá fyrir-
greiðslu, sem hún hefur fengið hjá stúdentaráði og formanni þess, hvað
þessu máli viðvikur. Það er svo annað mál, að vel má vera að finna
megi einhverja sök hjá ritstjóra þessa blaðs á því vandrœða ástandi sem
hér hefur myndazt í sambandi við umrœddar greinar, enda má lengi
deila um keisarans skegg. Hitt liggur aftur á móti í augum uppi, að sá
frestur, sem orðið hefur á útgáfu Stúdentablaðsins, ásamt því stjórnleysi
á efnisvali þoss, sem rekja má beint til stúdentaráðs, er að engu leyti af-
sakanlegt. Nógur er vandi ritnefndar hátiðablaðsins samt, vegna hinna
þröngu tímatakmarka, sem henni eru settar, þótt útgáfu þessa blaðs sé
ekki gert eins erfitt fyrir og nú hefur orðið raun á.
A þessum þrengingartímum blaðsins hefur prófessor Bjarni Guðnason
reynzt því ómetanlegur. Þar eð ritnefndin telur að blaðið yrði fátœklegra
ella, þá hefur hún ákveðið, að fengnu leyfi, að birta grein hans, þrátt
fyrir það, sem á undan er ge-ngið.
Þakkar ritnefnd prófessor Bjarna einstaka góðvild og skilning og bið-
ur um leið velvirðingar á þeim mistökum, sem hér hafa átt sér stað.
Þórarinn Sveinsson, stud. med.
Heimir Pálsson, stud. mag.:
Sálmur kaupmanns á jólum 1965
Gull, meira gnll!
Eg nýt þess að hlusta á hljóminn
þinn, heilagi málmur, og róminn.
Gull, meira gull!
Gull, meira gull!
Hve ég fagna þeim ekkjunnar eyri,
sem minn auð gerir stærri og meiri.
Gull, Ijúfa gull!
Gull, meira gull!
O, höfuga ilman, ég hneigi
mitt höfuÖ ! lotning og segi:
,,GuÖlega gull!“
Gull, meira gull!
Þú ert guð minn, máttugi málmur,
messuvin, obláta, sálmur.
Gull, meira gull!
Gull, fagra gull!
1 tilbeiÖslu á kné skal ég krjúpa;
lát af kaleiknum blóðið þitt drjúpa.
Gull, kæra gull.