Stúdentablaðið - 01.12.1965, Blaðsíða 30

30
STÚDENTABLAÐ
þeim meint af volkinu, en ein-
hver mælitæki týndust. Síðan
var gengið í land. Gerðar voru
nokkrar vísindalegar rannsókn-
ir. Kl. 10 að kvöldi komum við
aftur til Reykjavíkur, og létu
prófessorar ákaflega vel yfir
þessari einstöku ferð.
Verkfræðinám er frekar erf-
itt. Þó hafa verkfræðinemar
ekkert lestrarrými. Öllum er
heimill aðgangur að lestrarsal
háskólabókasafnsins, en þar er
sá hængur á, að hvert sæti er
skipað. Nokkrir verkfræðinem-
ar tóku það ráð við upplestur
í vor að lesa í teiknistofum, en
þar eru aðstæður mjög óhent-
ugar til lestrar. Er verkfræði-
nemum mikið kappsmál að fá
úr þessu bætt. Ef lestrarrými
fengist, mætti einnig hafa þar
safn uppsláttar- og vísindarita
hvers konar, sem að vísu eru
til staðar í háskólabókasafninu,
en í litlum mæli og heldur ó-
aðgengileg.
Eins og mönnum er kunn-
ugt, er fyrri hluti verkfræði-
náms tekinn hér heima, en
seinni hluti erlendis. Hafa
menn að loknu fyrrihlutaprófi
gjarnan fengið skólavist við
tækniháskólann í Kaupmanna-
höfn eða Þrándheimi. Vegna
þrengsla í þessum skólum, hef-
ur verið reynt að fá viður-
kenningu tækniháskólanna í
Karlsruhe og Aachen á fyrri-
hlutaprófi héðan, en hún hefur
ekki fengizt formlega ennþá.
Komið hefur til tals að stofna
framhaldsdeild í byggingar-
verkfræði við Háskóla Islands,
en fjöldi pema við þá deild fer
að verða nægilegur til þess.
I haust tók tækniháskólinn í
Kaupmannahöfn við 8 mönn-
um, en skólinn í Þrándheimi
aðeins við 3. Hafði sá fjórði
fengið vilyrði um vist í Þránd-
heimi og gert ráðstafanir þar
að lútandi, en var synjað á síð-
ustu stundu. Er þetta atvik
mjög alvarlegt og þarf að fyr-
irbyggja, að það endurtaki sig.
íþróttastarfsemi innan deild-
arinnar hefur aldrei staðið með
meiri blóma en síðast liðinn
vetur. Má í því sambandi geta
þess, að deildin fór með sigur
af hólmi í deildakeppni skól-
ans í körfubolta og fótbolta. Er
vonandi, að hún standi sig jafn
vel í vetur.
Ragnar Ragnarsson,
stud. polyt.
Frá
Mími
Síðasta starfsár Mímis, félags
stúdenta í íslenzkum fræðum,
mun hafa verið hið nítjánda í
röðinni. Starfsár þessi hafa vit-
anlega verið misjafnl. grósku-
rík, en ég hygg óhætt að full-
yrða, að hið síðasta hafi verið í
tölu beztu ára.
Að ýmsu leyti hefur starf-
semi Mímis orðið auðveldari
viðfangs, m. a. vegna þess, að
félagið fékk nú í fyrsta skipti
til afnota herbergi undir starf-
semi sína. Var það orðin mikil
nauðsyn, en hefur nú verið
leyst með því, að Mímir fékk
til umráða stofu eina allsmáa í
kjallara Iþróttahúss Háskólans.
Ei' þar að vísu um að ræða
bráðabirgðalausn mála, en
vænta má, að þetta létti allmik-
ið undir.
Félagstákn eitt ágætt eignað-
ist Mímir á síðasta ári. Var það
drykkjarhorn mikið, búið silfri
og grafið á belti þess ýmsu letri.
Hornið ber nafnið Grímur.
Auk alls konar fræðslu og fé-
lagsstarfsemi gekkst Mímir
fyrir tveim ferðalögum mis-
löngum á síðasta ári. Hið fyrra
var farið til Viðeyjar á báti
Slysavarnafélagsins, Gísla J.
Johnsen. Hafði áður verið hald-
in kvöldvaka, þar sem farið var
í saumana á ýmsum atriðum úr
sögu Viðeyjar og m. a. hlýtt á
erindi prófessors Guðna Jóns-
sonar. Má hiklaust fullyrða, að
félagar í Mími voru miklu fróð-
ari um Viðey eftir en áður og
sannfærðust að minnsta kosti
um það, að niðurlægingu eins
staðar eru engin takmörk sett.
Hið síðara ferðalagið var far-
ið á sögustöðvar Njálu undir
leiðsögn dr. Haralds Matthías-
sonar menntaskólakennara. —
Tókst ferðin með ágætum.
Af efni því, sem tekið var til
meðferðar á fundum félagsins
má fyrst geta nútímaskáldskap-
ar, en framsögumaður um það
mál var Jóhannes skáld úr
Kötlum. Urðu umræður miklar
og fjörugar.
Kristinn Kristmundsson,
stud. mag. flutti framsögu um
stafsetningarmál. Urðu miklar
deildir um það meðal manna.
Framsöguræða Kristins birtist
lítt breytt í síðasta tbl. Mímis.
Rannsóknaræfingar tvær
voru háðar í samvinnu við Fé-
lag íslenzkra fræða. Á hinni
fyrri ræddi Ingvar Stefánsson,
cand. mag. um Gandreið
Gröndals, en á hinni síðari
ræddi Kristján Eldjárn, þjóð-
minjavörður, um norska skáld-
ið Petter Dass og las kafla úr
þýðingu sinni á Norðurlands-
trómet.
Þorrablót var háð í lok þorra.
Var það mikil skemmtan og
góð. Veitingar voru að venju
íslenzkt kjarnmeti með viðeig-
andi borðvínum. Skemmtiatriði
voru mörg og góð.
Á síðasta hausti kom útvarps-
stjóri að máli við félaga úr
Mími og fór fram á aðstoð.
Nefnd var skipuð í málið og
annaðist hún síðan þrjár sam-
felldar dagskrár, sem óhætt er
að fullyrða, að tókust með á-
gætum.
Enn er ógetið eins snarasta
þáttarins í starfsemi Mímis, en
það er útgáfa samnefnds tíma-
rits. Tvö tölublöð komu út á
síðasta starfsári og fluttu margt
og að sjálfsögðu misgott efni.
Þó tel ég, að tekizt hafi að
sanna áþreifanlega, að félagar
í Mími geta haldið uppi menn-
ingartímariti svo sómi sé að.
Hér hefur verið stiklað á stóru
og fás verið getið úr starfsemi
Mímis á síðasta ári. Þó hygg ég,
að nú sé talið hið helzta.
Heimir Pálsson.
stud. mag.
Frá Félagi
viðskipta-
fræði-
nema
I þjóðfélagi, þar sem tæknileg-
ar og félagslegar umbætpr
hafa verið mjög örar, þgr
brýna nauðsyn til, að vel sé
haldið á menningar- og
menntamálum almennt. Þjóð^
in má láta einskis ófreistað i
stöðugri sókn fram til betri og
öruggari lífskjara, en jafnframt
skal þess gætt, að hún verði
ekki of vígreif í framsókn
sinni. Til þess að ná þessu
marki er hverju þjóðfélagi
nauðsynlegt að búa þannig að
þegnum sínum, að þeim sé
kleift að afla sér þeirrar marg-
víslegu þekkingar, sem er frum-
forsenda þess, að þjóðin sem