Fálkinn - 12.12.1958, Blaðsíða 38

32 JÓLABLAÐ FÁLKANS 1958
jólabak.sturími
klútnum sínum hrærður. Á Miðjarðar-
liafi beið skemmtisnekkja seglbúin til
aS taka á móti þeim.
Mike gaf Elizabeth sinni 30 karata
demant i brúðargjöf, ennfremur mál-
verk eftir Franz Hals, flugvél, Rolls
Royce-bíl meS innbyggSum vínskáp
og svo snekkjuna, sem ein fyrir sig
kostaði hátt upp í 250 þúsund doll-
ara.
-— Aldrei hefði ég getað hugsað
mér að nokkurt hjónaband gæti verið
svona dásamlegt, andvarpaði Eliza-
beth sæl. Þetta Iiafði hún að vísu sagt
tvívegis áður. Sonur hótelkóngsins
Conrads Hilton fékk að hcyra þessi
sömu orð þegar liann giftist Eliza-
beth og lagði af stað með hana í fimm
mánaða brúðkaupsferð. Það hjóna-
band entist í 205 daga, og af þeim liðu
150 í spilabanka.
Þegar Michael Wilding, sem var
tuttugu árum eldri, skaut upp, sagði
Elizabeth: — Nú er eirðarleysinu í
tilveru minni lokið. Ég þarf roskinn
og rúðsettan mánn, sem getur leitt
mig. Við Michael verðum hamingju-
söm saman.
Svo liðu tvö ár og þau cignuðust
tvo syni. Hamingjan virtist fullkom-
in. En í júlí 1956 var farið að pískra
'um skilnað í Hollywood og í október
lýsti Elizabeth opinberlega yfir því,
að skilnaðurinn væri í vændum.
Wilding huggaði sig við Marie Mac-
Donald, stórskorna ljóshæröa mær,
sem gekk undir nafninu „the Body“ í
Holly~vvood.
„BESTI PILTUR."
Mike Todd kynntist Elizabeth ú
laugardegi. Þess vegna gaf hann henni
gjöf á hverjum laugardegi eftir það.
Henni þykir sérstaklega vænt um
kampavinsgula nertzkápu, sem hún
fékk einn laugardaginn — einu káp-
una af þeirri gerð, sem til er í ver-
öldinni.
Nokkrum mánuðum eftir giftinguna
tilkynnti Mike hreykinn, að von væri
á erfingja. — Ef það verður sonur
skal ég hætta að reykja, lofaði hann
konunni.
En þegar Elizabeth hin fagra var
spurð af blaðamanni hvort hún ósk-
aði fremur að eignast, svaraði hún: —
Ég vil helst eiga dóttur. Heimurinn
er ekki nógu þroskaður til að taka á
móti Mike Todd númer þrjú!
Todd liafði sem sé verið kvæntur
tvivegis áður og átti son af fyrsta
lijónabandi. Þegar hann giftist Eliza-
beth sendi hann miðkonunni demant.
Auk þess gaf hann henni sérstakt leyfi
til að vera viðstödd allar æfingar og
tökur stórmyndanna sinna. Og mið-
konan, Evelyn Keyes þalckaði fyrir
sig með þessum orðum: — Ég hefi
alltaf vitað að Mike var besti piltur.
Þann 6. ágúst 1957 eignaðist Eliza-
beth dóttur — tveim mánuðum fyrir
tímann. Barnið vóg ekki nema 8
merkur, cn allt gekk vel. Dóttirin var
skírð Elizabeth. Hinn hrifni faðir,
sem tveimur árum áður var orðinn
afi, gaf hverjum sem hafa vildi á fæð-
ingarstofnuninni handundna vindla
af stærstu gerð.
HEIMURINN ER LEIKFAN GABÚÐ.
Það þykir kannske fjarstæða að láta
sér detta í hug að „Liz“ hafi nokkurn
tíma átt erfitt uppdráttar. Bar fólk
hana ekki á höndum sér alla tíð frá
fæðingu? Bæði já og nei. — Liz hefir
alltaf verið fallegt barn. — Mikið ljóm-
andi er barnið fallegt! sagði Francis
Taylor listaverkasali þegar Elizabeth
fæddist, 27. febrúar 1932 i London.
Og þessi orð hefir Liz fengiö að
heyra upp aftur og aftur, dag eftir
dag — í skólanum, á götunum í Lon-
(lon og i lieimahúsum.
Á heimilinu skorti hvorki peninga
né samkvæmislif. Þegar Taylor komst
að raun um að hún hafði gaman af
skepnum, fékk hún þegar í stað heil-
an dýragarð: hunda, ketti, apa,
ikorna og skjaldböku. Þegar hún var
fimm ára fékk hún lítinn hest og átta
ára fékk lnin fullgildan reiðhcst.
Þegar stríðið kom með sprengju-
flugvélar og eymd yfir London, hafði
henni fyrir löngu verið komið burt
af hættusvæðinu; hún vissi ekkert um
stríðið nema það sem fulloröna fólkið
sagði henni. Taylor gamli hafði flutt
sig til Hollywood með alla fjölskyld-
una. Og þar fékk Liz staðfesta þá skoð-
un sína, að heimurinn væri ein stór
leikfangabúð, og öllu liagað þannig,
að Liz gæti liðið vel.
Einn góðan veðurdag kom kvik-
myndaframleiðandi til Taylors gamla
og kvartaði: Hann var byrjaður á
kvikmynd, og þar átti lítil ensk telpa
að leika aðalhlutverkið. Allt var til
reiðu, nema ensku telpuna vantaði.
Nú var Liz kvikmynduð til reynslu
og síðan var undirskrifaður sjö ára
samningur við Metro Goldwyn Mayer.
Kvikmyndin hét „Lassie“.
EKKI SKÖPUÐ TIL SÆLU.
Liz var á einni svipstundu orðin
undrabarn. Hún lék börn og ungar
telpur. En hún var ekki lengi á barna-
skeiðínu, eins og Shirley Temple, með
hrokkna lokka og hetlu á höfðinu.
Hún þroskaðist fljótt, bæði sem kona
og leikkona — svo fljótt að hún varð
mánaðarlega að fá hlutverk ári eldri
stúlku en áður.
Svo að barnahlutverkin hurfu fljótt.
Fimmtán ára lék hún mjög erfið
stúlknahlutverk, svo sem i „Pabbi og
við hin“ og „Júlía vekur hneyksli“.
Undir eins og nafn hennar sást á hlut-
verkaskránni þyrptist fólk að. Ame-
ríkumcnn hafa glöggt auga fyrir
kvenlegri fegurð, og hana hafði Liz
næga.
Hún hélt áfram að leika. Með
Spencer Tracy í „Faðir brúðarinnar",
með Montgomery Clift i „Rún i sól-
inni“. Auk þessa gekk hún í háskóla
og leikskóla. Og svo komu nýjar kvik-
myndir og nýir sigrar, sérstaklega
,,Rapsodi“ árið 1954. Hún fékk viður-
nefnið „Fegursta kona i heimi“ — og
móðir hennar seldi greinaflokk um
Liz fyrir 60 þúsund dollara. Flokkur-
inn hét: „Dóttir mín er gæfubarn".
Ein kvikmyndin hennar hét: „Stúlk-
an sem hefir allt“. Og Elizabeth var
svoleiðis stúlka. ESa svo var að sjá.
„En ,,gæfu“ þekkti liún ekki af pers-
ónulegri reynslu. Var hún eiginlega
fædd til gæfu? Var ekki of mikils kraf-
ist af lienni, að hún léki þroskaðar
stúlkur áður en hún var komin af
gelgjuskeiðinu? Var hægt að ætlast
til þess að lnin léki á þá strengi, sem
hún þekkti ekki sjálf?
Hún var að visu tignuð og karl-
mennirnir dekruðu við hana, og eng-
inn átti fallegri föt en hún. En var
ekki farið með hana eins og fallega
brúðu, sem ekki hefði sál? Nick Hil-
ton, fyrsti maðurinn hennar — hélt
sig lengst af hveitibrauðsdögunum við
borð spilavitanna í Evrópu og Ame-
ríku. Eftir að hún hafði jafnað sig
eftir fyrstu vonbrigðin fór hún að
dufla við Pétur og Pál, meðal annars
við kvikmyndakónginn Howard Hug-
hes.
TAUGARNAR BILA.
En svo kynntist hún enska leikar-
anum Michael Wilding, og jafnvel
verstu kjaftakindurnar urðu að játa,
að likast væri og þau væru óaðskilj-
anleg.
Wilding fór með lienni til Holly-
wood, þótt hann þckkti ekki nokkra
manneskju þar. Tekjur hans gengu
ískyggilega saman, en I.iz hafði aldrei
vanist á að neita sér um nokkurn
hlut. Hún hitti gömlu kunningjana,
og þegar Montgomery Clift varð fyrir
bílslysi á leið heim til hennar, lijúkr-
aði hún honum þangað til hann var
orðinn albata.
Þegar hún lék aðalhlutverkið i
Texas-kvikmyndinni „Risinn“ ásamt
Rock Hudson og James Dean, var afl-
ur farið að pískra um hana. En jafn-
vel samstarfsfólk liennar gat ekki séð,
hver heillaði hana mcst: Rock Hud-
son eða hinn dularfulli James Dean.
Þegar Dean fórst fyrir tveimur árum
fékk Liz taugaáfall. Ilún lá tíu daga
í sjúkrahúsi og æpti til allra sem
komu nærri henni: — Ég vil ckki sjá
nokkra manneskju!
Nokkru síðar sást hún aftur að
staðaldri með manninum sinum. Þau
komu i náttklúbba og dönsuðu og voru
eins og ung hamingjusöm hjón. En
þetta var aðeins siðasta tilraunin til
að binda saman það sem hafði slitnað
fyrir fullt og allt.
Liz varð veik, en hvað gekk eigin-
lega að henni? Taugarnar voru bilað-
ar, en hún hafði líkamlegar þjáningar
líka, Þegar hún kom til Kaupmanna-
hafnar i einni ferð sinn þyrptust að
henni rithandasafnarar og hún bilaði.
Læknarnir skipuðu henni að koma
sér fyrir þar sem hún hefði fullt næði.
Þegar liún fór til Mexico nokkru
siðar, endurtók sama sagan sig. Mexi-
canar tóku henni með suðrænni
hrifningu, en Liz var of lasburða til
þess að þola að glápt væri á hana
tímunum saman og til að skrifa nafn-
ið sitt mörg þúsund sinnum. Mexi-
canar tóku þessu illa, og — Liz fékk
taugaáfall!
MEIÐSLI í BAKI.
Þegar Liz var að leika i kvikmynd-
inni „Fílastígurinn“ 1953, fékk hún
málmflís í augað og tvisvar varð að
skera í augaö til að forða henni frá
að verða blind. Giskað var á að veik-
indi hennar stöfuðu af þessu áfalli?
Nei, það gat ekki komið til mála. Áð-
ur en það gerðist hafði hún flúið úr
samkvæmum vegna þess að hún hafði
kvalir i taugunum.
Læknirinn hennar áleit að þessi
veikindi stöfuðu frá annarri barns-
eigninni. Báðir drengirnir hennar
höfðu komist í heiminn með keisara-
skurði. Og í síðara skiptið hafði stað-
ið svo tæpt, að hún varð að fá blóð-
gjöf til að bjarga lifinu.
Undir árslokin 1955 varð hún að
hafa tvær hækjur til þess að geta
hreyft sig. Læknarnir töldu að hún
hefði illkynjaðan iskías. En í febrúar
1956 fannst ástæðan til kvalanna. Þá
var Liz 24 ára, og það kom á daginn
að hún var biluð í bakinu. Nú var hún
flutt i sjúkrahús og sett í gips. í april
var hún skorin —- þrivegis. Tveir
hryggjarliðir, sem gróið höfðu sam-
an, voru skildir að. Og þegar hún
komst á fætur aftur varð hún að ganga
í nærvesti úr stáli.
Það var talið að liún hefði fengið
þcssa hryggskemmd þegar hún lélc í
,,Yfir allar hindranir“, tólf ára gömul.
Leikstjórinn taldi þá, að hún værj
ekki fær um hlutverkiö, aðeins 127
cm. á hæð. Og hún átti að geta leikið
sér á hestbaki eins og kúreki. En
móðir hennar var á annarri skoðun.
Liz var látin iðka leikfimi og reiðlist,
og eftir þrjá mánuði liafði liún lengst
um 9 cm. og sat hesta eins og besti
tamningamaður. Hún fékk hlutverkið.
En meðan á myndatökunni stóð datt
hún af liestinum og meiddi sig i baki
og varð að liggja í rúminu í nokkrar
vikur. En kvikmyndin var ekki búin,
og nú var farið að svipast um eftir
Framhald á bls. 43.