Fálkinn - 05.04.1961, Blaðsíða 14

GLENS
UM STEINDÓR
OG FLEIRA FÓLK
STEINDÓR EINARSSON hefur til
skamms tíma staðið sjálfur í afgreiðslu
bílastöðvar sinnar, eins og þeir vita,
sem skipt hafa við hann. Eftirfarandi
saga gerðist á þeim árum, þegar „á-
standið" svokallaða var í algleymingi:
Það var mikil ös á stöðinni. Stúlka,
sem bendluð hafði verið við „ástand-
ið“, og Steindór kannaðist við, kemur
inn og pantar sér leigubifreið.
—- Þér verðið að bíða, sagði Steindór.
Nokkru seinna kemur borðalagður
liðsforingi og Steindór lætur hann hafa
bíl á undan stúlkunni.
— Hvaða ósvífni er þetta, segir stúlk-
an. — Látið þið Ameríkanana ganga
fyrir?
— Nú gerið þið það ekki líka, svar-
aði Steindór.
★
AÐSTOÐARLÆKNIR á Kleppi stund-
aði mest þá deild, þar sem sjúklingar
eru óðir og ódælir og almennt er köll-
uð órólega deildin.
Þegar hann gekk stofugang á deild-
inni, var hann oft vanur að banda hend-
inni til þeirra, sem verst létu, og segja:
-—- Svona, svona, stilltir, stilltir.
A deildinni var stór maður vexti og
sterkur með afbrigðum. Hann átti til
að vera bæði stríðinn og hrekkjóttur.
Eitt sinn, þegar læknir kemur á
stofugang, steypir þessi sjúklingur yfir
hann úr fullum náttpotti.
Læknirinn varð ókvæða við, sem
vonlegt var, saup hveljur og rak upp
angistarvein.
Þá bandaði sjúklingurinn rólega til
hans hendinni og sagði:
— Svona, svona stilltur, stilltur.
★
TILSVÖR BARNAgeta oft verið hnytt-
in og skemmtileg og ímyndunarafl
þeirra með eindæmum. Eftirfarandi
frásögn sannar þetta glöggt:
Faðir var í ökuferð með syni sínum.
Hann stanzar fyrir utan verzlun á
leiðinni og bregður sér inn andartak,
en strákurinn, sem var fimm ára gam-
all, bíður úti í bílnum á meðan. Hann
14 FÁLKINN
horfir út um gluggann og sér gamla
konu koma út um lágar dyr á skúr.
Gamla konan er bogin í baki og réttir
ekki úr sér, þóttt hún sé komin út um
skúrdyrnar.
I þessum svifum kemur faðir drengs-
ins úr búðinni og strákurinn tekur
strax að spyrja hann spjörunum úr um
gömlu konuna.
— Hvers vegna er konan svona bog-
in í baki, pabbi, spyr hann.
— O, það er af því að hún er orðin
svo gömul, svarar faðirinn.
Strákur þegir um stund, hugsar sig
um, en spyr síðan:
— Fer hún 'þá alveg í hring, þegar
hún deyr?
★
AUGLÝSINGASLAGORÐ eru geysi-
lega mikils virði fyrir fyrirtækin. Hér
á landi eru mörg þeirra fyrir löngu
orðin alþekkt og hafa vafalaust haft
mikil áhrif.
„Gæfan fylgir trúlofunarhringunum
frá Sigurþór“, er alþekkt auglýsing frá
Sigurþór úrsmið.
Einu sinni kemur maður til Sigþórs
og er hinn æfasti og segir, að auglýs-
ingin hans sé hið mesta skrum og hér
sé um hreinustu fölsun að ræða.
— Kærastan mín sagði mér upp
hálfum mánuði eftir að ég keypti af
þér hringana, sagði hann og var eld-
rauður af reiði.
•—- Ja, er það kannski ekki gæfa,
þegar þær svíkja svona strax? spurði
Sigþór.
★
JÓN HELGASON prófessor í Kaup-
mannahöfn, getur verið manna spaug-
samastur. Hann hefur gefið út eina
ljóðabók, eins og kunnugt er og nefn-
ist hún „Úr landssuðri“. Skömmu eftir
að hún kom út, sendi hann kunningja
sínum eintak af bókinni með svofelldri
áletrun:
Ef opna ég þetta yrkingakver,
með andfælum við ég hrekk.
Hvort er þetta heldur ort af mér
eða þá Richardi Beck?
Á LANDI ÞVÍ, er' staðurinn, sem við
lýsum að þessu sinni, stendur á, var áð-
ur prestsetur og kirkja. Staðurinn er
nafnkunnur frá fyrri tíð vegna séra
Jóns Magnússonar þumlungs, er þar var
prestur á seinni hluta 17. aldar (1645
—1690), og galdramála hans. Samdi
séra Jón bók, sem nefnist Píslarsaga og
fjallar um ofsóknir, sem hann þóttist
verða fyrir af völdum tveggja feðga.
Þeirra viðskiptum lauk þannig, að hann
fékk þá báða brennda, en samt sem áð-
ur batnaði ekki sjúkleiki hans. Píslar-
saga þessi er víðfræg og þykir frábær
lýsing á því, sem kom fyrir prest, og
einnig er málfæri og orðkynngi með af-
brigðum.
☆
Um miðja 19. öld er risið þarna sjó-
þorp, sem fær kaupstaðaréttindi árið
1866. Á seinni hluta aldarinnar og fram
yfir 1900 var kaupstaðurinn í stöðugum
og öruggum vexti. Stunduðu bæjarbú-
ar og stunda enn fiskveiðar, fiskverk-
un, verzlun og iðnað. Hin örugga og
sjálfgerða höfn studdi mjög að þessum
viðgangi.
☆
Nafnið á kaupstaðnum er ekki ís-
lenzkt að uppruna, heldur tilbúningur
danskra kaupmanna sakir ókunnugleika.
Upp af staðnum er brött skriðuhlíð
með hamrasnasir í brúnum.
☆
Aðalgötur staðarins heita hinum al-
gengu nöfnum Aðalstræti og Hafnar-
stræti og liggja eftir endilöngum kaup-
staðnum. Þær liggja í bug eins og fjaran
og byggðin er mjög strjál milli þeirra og
sjávarins. í nánd við yztu byggðina er
ríki manns nokkurs, sem eitt af kúnst-
ugustu skáldum þjóðarinnar hefur gert
frægt í einni af bókum sínum.
☆
Myndin, sem fylgir þessari lýsingu
gæti vissulega verið tekin í hinum sól-
heitu Suðurlöndum, og sýnir okkur
glöggt, að menn þurfa ekki að leita út
fyrir pollinn til þess að finna fagra og
unaðslega staði.