Fálkinn - 13.12.1961, Blaðsíða 59

reykháfinn og lætur jólagjaf-
irnar í sokka, sem börnin hafa
látið við arininn. Þar finna þau
gjafirnar á jóladagsmorgun.
Og einu sinni var lítil telpa,
sem átti íslenzkan pabba og
enska mömmu. íslenzki jóla-
sveinninn gaf henni sápu í
jólagjöf á aðfangadagskvöldi,
en af því að hún vorkenndi
svo enska jólasveininum að
þurfa að fara niður um reyk-
háfinn um nóttina, þá skildi
hún sápuna eftir fyrir hann
við arininn. Hún vissi að reyk-
háfurinn var svo óhreinn að
innan.
Bandaríski jólasveinninn
kemur heldur ekki fyrr en á
jóladagsmorgun. Hann ekur í
vagni og hefur ávallt hreindýr
fyrir, því að dómi bandarískra
barna býr jólasveinninn hjá
Eskimóunum. Hann ekur ofar
skýjum og kastar jólagjöfun-
um niður um reykháfinn. En
veslingurinn lenti í vandræð-
um einu sinni. Hann var send-
ur til lítils drengs í Reykja-
vík, sem átti bandarískan
pabba, og jólasveinninn fann
hvergi reykháfinn á húsinu
hans. Jólasveinninn skildi
ekkert í þessu, því hvernig
átti hann að vita hvað hita-
veita var?
Áströlsku jólin líkjast mest
enskum jólum. Þar sem greni-
tré þekkjast ekki, eru aðrar
trjátegundir notaðar í jóla-
tré, og þær skreyttar með
ljósum. Jólamaturinn er kalk-
úni og plómubúðingur, og
einnig er ástralska pokadýrið
framreitt í ýmsum myndum.
Sá siður er viðhafður að
hengja upp mistiltein um jóla-
leytið, og þau pör, sem hittast
við hann, mega kyssast. Er
það víst óspart notað.
Og þegar við íslendingar
förum út í marrandi vetrar-
snjó til að skoða jólatrén, sem
vinabæirnir á Norðurlöndum
hafa sent til íslands fyrir jól-
in, þá fara Ástralíubúar á bað-
ströndina og baða sig í sjón-
um og heitri sumarsólinni.
Og svo að við lítum nú í
gagnstæða átt á jarðarkúlunni,
þ. e. alla leið til Grænlands,
þá skulum við skyggnast um
í litlu grænlenzku þorpi.
Viku fyrir jól er húsmóðir-
in önnum kafin við kökubakst-
ur og börnin við tilbúning á
jólaskrauti. Síðla sumars hef-
ur heimilisfaðirinn safnað sér
lyngi, sem hann hefur grafið
í snjóinn eftir að snjóa tók. Þá
helst það grænt til jóla, og þá
snýr hann það utan um marg-
ar trjágreinar og býr til úr
þeim jólatré.
Um áttaleytið á aðfanga-
dagsmorgun fara börnin með
gjafir til ættingja og vina, og
kuldinn, sem bítur á kinnarn-
ar, hverfur af eftirvæntingu.
Klukkan eitt eftir hádegi fer
fólk í kirkju, skólabörnin lesa
úr jólaguðspjallinu, eitt í einu,
og síðan syngja þau sálma.
Allir eru í nýjum og fínum
fötum. Eftir guðsþjónustu
halda börnin áfram að fara
með jólagjafir, og alls staðar
ilmar af kaffi og nýbökuðum
kökum, og lifandi ljós setja
hátíðablæ á heimilin.
Klukkan f jögur hittast flest-
ir íbúar þorpsins aftur í
kirkjunni og hlýða á hina eig-
inlegu jólaguðsþjónustu. Jóla-
tré eru tendruð við altarið,
presturinn les jólaguðspjallið,
og að lokum standa allir á
fætur og syngja saman græn-
lenzka jólasálminn, Cuterput.
Eftir það hraða allir sér heim
til að borða jólamatinn, hrein-
dýrakjöt og einhvern góðan
ábætisrétt. Eftir matinn sezt
fjölskyldan við jólatréð með
jólagjafirnar.
Seinna um kvöldið fara
börnin út með heimatilbúnar
pappírsluktir, ganga hús frá
húsi og syngja jólasálma fyr-
ir utan hvert heimili. Þegar
börnin koma heim, eru vasar
þeirra fullir af kökum, sem
þau hafa fengið fyrir söng
sinn. Þreytt og hamingjusöm
fara þau svo að sofa. En þá
tekur annar hópur af ungu
fólki við, sem gengur syngj-
andi hús frá húsi. Það er gam-
all grænlenzkur siður, sem
mikið er lagt upp úr. Margir
láta þá tvö logandi ljós út í
gluggann, til merkis um að
íbúarnir hafi vaknað og séu
að hlusta. Á þennan hátt óska
Grænlendingar Judtdlime piv-
dluaritse eða gleðilegra jóla.
Þannig eru jólasiðirnir ó-
líkir í hinum mörgu löndum
heimsins og jafnvel meðal
hinna ýmsu heimila í hverju
landi. Menn leita hamingj-
unnar á margvíslegan hátt.
sumir finna hana, en aðrir
leita til einskis. Og kannski er
til einhver, sem alls ekki leit-
ar.
En yfir fæðingarstað frels-
arans í Betlehem er lítil og
óséleg kirkja, og allir, sem
þangað koma, munu finna
hina sönnu guðræknislegu
kennd. Þar inni ríkir sérstök
og heilnæm ró, og þótt kirkj-
an geti ekki státað af háum
turnum og spírum og sé ekki
skreytt með ríkulegum út-
skurði eða myndum eftir
fræga meistara, þá minnir hún
í yfirlætisleysi sínu enn frek-
ar en aðrar kirkjur á barnið,
sem fæddist í fjárhúsinu í
Betlehem á jólanótt.
UPPÞVOTTURINN VERÐUR
hreinasti barnaieikur
B L I K fjarlægir mjög auðveldlega alla fitu og
skilar leirtauinu taumalausu og gljáandi
B L I K hentar því mjög vel í allan uppjovott, en
einkum er það gott fyrir allar uppþvottavélar
Blik gerir létt um vik — Blik gerir létt um vik — Blik gerir létt um vik — Blik
Gleðinnar hátíð...
Frh. af bls. 25.
FÁLKINN
57