Fálkinn - 24.10.1962, Blaðsíða 15

tagi starfa. Við heimsóttum formanr
Maríumanna, Þorstein Magnússon. Þar
voru einnig saman komnir nokkrir
fleiri félagar, sem sögðu okkur frá öll-
um þeim ferðum, sem farnar hafa ver-
ið og ýmsu öðru varðandi starfsemina.
Tildrögin að stofnun þessa klúbbs
voru þau að um hvítasunnuna 1958 fór
tólf manna hópur vestur á Snæfellsnes.
Ætlunin var að ganga á jökulinn en þar
sem rigning og þoka hömluðu uppgöngu
allan tímann varð ekki að þeirri fyrir-
ætlan. En þrátt fyrir leiðinlegt veður
heppnaðist ferðin það vel að ákveðið
var að fara aðra síðar. Sú ferð var farin
í Landmannalaugar í júlí sama ár, en þá
voru þátttakendur orðnir 24. Um verzl-
unarmannahelgina fóru 36 með klúbbn-
um í Þórsmörk. Næsta ár fóru 44 á
Snæfellsnes um hvítasunnuna og nú
hamlaði veður ekki uppgöngu. Allur
hópurinn, fjörutíu og fjórir, gengu
upp. Nú var hafizt handa að skipu-
leggja sumarleyfisferð norður Sprengi-
' sand, farartæki fengið og ferðin undir-
búin í smáatriðum. En áður en sú ferð
væri farin var farið í aðra í Þórsmörk
um verzlunarmannahelgina og voru
þátttakendur um sjötíu.
Fimmtudaginn 9. ágúst 1959 var svo
lagt af stað í Sprengisandsferðina. Far-
kostur var sem áður er sagt gamall
Bedfordbíll rauður að lit er í skírninni
hafði hlotið nafnið Soffía. Fyrsti áfanga-
staðurinn var Landmannalaugar. Þar
var dvalizt til sunnudags, en þá haldið
í Veiðivötn. Guðmundur Jónasson, hinn
kunni fjallabílstjóri, hafði daginn áður
komið með hóp fjörutíu Dana, sem
einnig ætlaði norður Sprengisand, svo
það var ákveðið að verða samferða. Frá
Veiðivötnum var svo farið á mánudags-
morgun og skyldi haldið í Jökuldali
undir Túnafellsjökli, en þegar komið
var að Köldukvísl reyndist hún ófær.
Tjöldunum var nú slegið þarna upp
á grastónni. Sextán manna topptjaldi
og tveim öðrum minni, sem notuð voru
undir farangur. Matur var eldaður og
etinn í bílnum, en þar hafði v'erið útbú-
ið sérstakt borð í því augnamiði og kom-
ið upp kósangastækjum. Þar sem ekki
var mjög áliðið dags og ekkert að gera
nema bíða eftir að sjatnaði í ánni, var
tekið það ráð að skora á Danina í knatt-
spyrnukeppni. Ruddur var völlur og
grjót sett upp sem horn og marksteng-
ur. Þar sem Maríumenn höfðu ekki á að
skipa fleiri en níu karlmönnum og eng-
in kvenmanna reyndist fáanleg til að
spila, var samþykkt að hafa ekki fleiri
í liði en níu. Sjálfsagt hefur, verið háð-
► ur glæsilegri knattspyrnuleikur á landi
hér, en þar sem það er siður að afsaka
sig með einhverju er rétt að taka það
fram, að leikurinn var háður við mjög
erfið skilyrði. Maríumenn unnu með
5 mörkum gegn 1. Þeir skoruðu öll
mörkin. Það var gengið snemma til
náða því fótaferðatími var ákveðinn kl.
sjö morguninn eftir.
Morguninn eftir hafði lítið sjatnað í
ánni, en spakir menn töldu, að enn
Framhald á bls. 31.
Maríumenn við Geysi. Týrólahattar voru einkenni beirra í þessari ferð.
15
FALKINN