Fálkinn - 24.10.1962, Qupperneq 14

Hann er drungalegur til loftsins og
á hverri stundu líklegur til að hella
úr sér með dembu. í lágu gírunum þok-
ast bílarnir eftir sandinum, hossast og
taka rykki í ósléttum hjólförunum,
velta til og frá og það er erfitt að mæta
hreyfingum þeirra í sætunum. Ef
gluggi er opnaður stendur kaldur gust-
urinn inn, og það er kallað að loka og
spurt hvort þú ætlir að frysta alla í
hel. Umhverfis er ekkert að sjá nema
sandinn.
Það er komið að vatnsfallinu uppúr
nóni. Fólk klæðist peysum eða öðrum
skjólgóðum fatnaði, yfirgefur hlýjuna
í bílnum og gengur niður að ánni, þar
sem hún fellur framhjá kolmórauð
með þungum nið. Þetta er Kaldakvísl.
Aldinn kappi, sem í mörg ár hefur ferð-
ast um örævi landsins og þekkir þau
kannski betur en stofugólfið heima
hjá sér, veður út í beljandi ófreskjuna
og reynir fyrir sér með staf. Þetta er
merkur stafur, gjöf til kappans. Eftir
settum kúnstarinnar reglum má leysa
sundur stafinn og þá kemur gersemd
gripsins í ljós: vandlega falið staup!
Kappinn veður spölkorn útí og snýr
svo til sama lands aftur, spýtir um
tönn og segir, að ekki verði farið lengra
í dag.
Þegar svo er komið þýðir ekkert nauð
né nú. Við náttúruöflin verður ekki
deilt. Hér verða menn að vera þar sem
þeir eru komnir, og þá er næst að leita
sér að tjaldstæði. Undir lágkúrulegri
klettaborg er grastó sem varla hefur þó
náð að skjóta rótum í sandinum og þar
skal tjaldað. Bílunum er snúið frá ánni
og haldið undir klettaborgina. Þetta
eru þrír bílar. Tveir frá Guðmundi Jón-
assyni með fjörutíu Dani, og rauður
Bedford með 17 Maríumenn. Bedford
inn skilur sig aðeins við hina og svo
er tekið til við að tjalda. Færibandið
svokallaða er sett í gang. í þessu færi-
bandi gegnir hver maður og kona sínu
ákveðna hlutverki við tjöldun og nið-
urtekt, vísindalega útreiknað starf
sem miðar að því að koma upp tjöld-
unum á sem skemmstum tíma. Á með-
an hópurinn er að koma sér fyrir skul-
um við kynnast honum ögn nánar.
Maríumenn! Hvað eru Maríumenn?
Sumir hafa haldið að þetta væri ein-
hver sértrúarflokkur en svo er ekki.
Þetta er skemmti- og ferðaklúbbur
ungs fólks. Allir kannast við Maríu-
kvæðið hans Sigurðar Þórarinssonar
og þaðan er nafnið komið á hópinn.
Strax í fyrstu ferðunum var farið að
syngja þetta kvæði, en það var ekki
fyrr en rúmum tveim árum seinna sem
það var gefið út á hljómplötu. Allar
ferðir eru hafnar á þessu lagi, það er
sungið meira og minna allan túrinn og
það er endað á því. Þessi nafngift kom
því eiginlega af sjálfu sér.
FÁLKINN hafði nýlega spurnir af
þessum félagsskap og lék forvitni á að
kynnast því, hvernig klúbbar af þessu
Við fengum að blaða í myndaalbumi Maríumanna og hér birtast nokkrar svip-
myndir úr hinum ótalmörgum ferðum þeirra. Efst eru nokkrir félagar klúbbs-
ins í Seljavallarlaug. Hér að neðan er sá bílstjóri, sem oftast hefur ekið Mar-
íumönnum og loks er lítil svipmynd úr eldhúsi.
14 FÁLKINN