Fálkinn - 24.10.1962, Blaðsíða 35

ekki hnikað heilsu hans til meiri bóta
en svo, að þeir komu honum upp í fimm
kall, áður en þeir útskrifuðu hann.
Þetta var í stríðsbyrjun. Bretavinnan
hafin og kauphækkanir örar. Þótti fólki
eystra ekki nema skítur til þeirrar lækn-
ingar koma.
Þótti Halldóru húsfreyju á Kljá nú
vera talsverð vá fyrir dyrum. Búið for-
stöðulítið og heylaust. Dýrtíð í asa-
vexti, töðukílóið komið upp í tuttugu
og fimm aura en bóndi svo galinn, að
taka sér ekki í munn hærri upphæð en
svo að nægði fyrir hálfu ærfóðri.
Er hæpið að læknavísindin hefðu
nokkru sinni megnað að endurglæða
jafnvægi í sálarranni Guðmundar á
Kljá, en hann þolað örkuml kappgirni
sinnar ævilangt þeirra vegna.
En svo skeður það einn morgun, að
Halldóra á Kljá vaknar ein í rúmi sínu
með dagrenningu.
Þótt henni væri að vísu orðin býsna
leið smápeningaþula bónda síns, varð
henni hverft við. Hún klæddist þegar,
gengur út og til sjávar og saknar einnig
þar vinar í stað, því bátur heimilisins
var líka horfinn úr nausti.
Að athuguðu máli róaðist hún nú
fremur við bátshvarfið, því, eins og hún
komst síðar að orði, þá var Guðmund-
ur vitlaus, en ekki svo vitlaus að hann
liefði ekki heldur dólað sér fram af
einhverri klöppinni, en að taka bátinn
með sér. Og það á háflóðinu.
Þó átti hún marga ferðina oná sjáv-
arbakka þann daginn, allt fram í rökk-
ur. Og rótt varð henni ekki fyrr en hún
sá Guðmund sjávarbónda koma daml-
andi á sexæringnum utan úr haust-
mökkvanum og upp í vörina, og sá ekki
betur en bátnum væri brugðið.
Þurfti hún nú skamma stund að bíða
gleðitíðindanna, því ekki hafði Guð-
mundur fyrr brýnt bátnum, en hann
stökk upp í fjöru, skálmaði til konu
sinnar, faðmaði hana allknálega og
sagði: „Hafi ekki orðið því meir verð-
fall á saltfiski síðan ég var í hagfræði-
náminu fyrir sunnan, þá telst mér til
að við séum nú komin að minnsta kosti
upp í hundrað sextíu og tvær krónur,
áttatíu og sjö aura, Halldóra mín.“
Þannig geta menn hnotið við iðju
sína ef þeir glata jafnvægi í starfinu, og
þá verður ekki hjá því komizt að eitt-
hvað sérkennilegt beri upp á.
Það er þá, sem menn gleyma erind-
inu en taka barning báðar leiðir, stökkva
út í sjó, nota selahögl á rjúpuna, sitja
uppi með eina saman kríkana og hætta
að geta sofið. Þá kemur náttúruskopið
til sögunnar.
Engan mann hef ég þekkt í eins full-
komnu jafnvægi og Guðjón heitinn á
Hlíðinni.
Guðjón hafði uppsátur fyrir Lang inni
í Gleðivík. Lángur var stækkaður Fær-
eyingur með tveggja og hálfs hestafls
Vickmann glóðarhausvél.
Guðjón var vinur minn. Og ég er ekki
reiðubúinn að fallast á það enn þann
Framhald á bls. 38.
FÁLKINN
V I K U B L A Ð
' KYNNIR
VÆNTANLEGAR
KVIKMYNDIR
Efsta myndin er af hroll-
vekjumeistaranum Hitch-
cock, þar sem hann held-
ur á auglýsingaspjaldi um
mynd sína: PSYCHO,
sem sýnd verður bráðlega
í Háskólabíó. Hér að
neðan: Janet Leigh og
, . , , , . , neðst: John Gavin og
Haskolabio symr a lega mn 1 emkamal syst- , „ „ , ,
næstunni bandarísku stór- ur sinnar. 11 on^ ei lns'
myndina „Psycho“, sem John Gavin leikur Sam
er gerð eftir samnefndri Loomis — smáborgara-
sögu Roberts Bloch, en legan fjármálamann,
kvikmyndahandritið og léttlyndan og rómantísk-
leikstjórnina annast hroll- an.
vekjumeistarinn Alfred Janet Leigh leikur Ma-
Hitchcock. Hann er löngu rion Crane — stúlku sem
orðinn heimsfrægur fyrir elskar peninga, og rang-
myndir sínar, sem eru an mann.
óhemju spennandi, og Efni myndarinnar er
síðan sjónvarpið kom til ekki leyfilegt að rekja
sögunnar hefur hann samkvæmt fyrirmælum
fært upp í því leynilög- Hitchcock. Eins og svo
reglusögur við miklar 0ft áður í myndum hans
vinsældir. er spennan gífurlega mik-
Af úrvalsmyndum sem 11 °8 hápunktur hennar á
hann hefur stjórnað næg- að koma eins og reiðar-
ir að minna á: „Glugg- slaS yfir sýningargesti.
inn á bakhliðinni“, „Mað- Þeir sem unun hafa af vel
urinn sem vissi of mikið“, gel'ðum sakamálamynd-
„Ég játa“ og „Vertigo“. um verða vafalaust ekki
fyrir vonbrigðum með
Kvikmyndin „Psycho“ þessa nýjUstu fram-
er öll tekin bak við læst- leiðslu Alfreds Hitch.
ar dyr, og fékk enginn coclíS
óviðkomandi að koma þar
nærri, ekki einu sinni
hinir föstu blaðamenn,
sem alltaf fylgjast með
slíkum upptökum. Eins
hafa engar ljósmyndir af
lykilsenum úr myndinni
verið birtar.
Vera Miles leikur
Lindu Crane — unga
fallega og aðlaðandi
stúlku, sem flækist illi-
Anthony Perkins leikur
annað aðalhlutverkið í
myndinni, Norman Bates
— vel gefinn ungan
mann, sem hefur verið of
lengi undir handleiðslu
móður sinnar.
P'ALKINN
35