Fálkinn - 23.11.1964, Blaðsíða 13

un, og slík skaplyndi er aðal íþróttamanns. I fjallaskála
kippkorn frá kaupstaðnum hafa ísfirðingar rekið skíða-
1 skóla, og kennsluna annast Gunnar Pétursson, og víst er
Um það að ekki er völ á betri kennara. Skólinn starfaði
síðastliðinn vetur og hefst að nýju í febrúarmánuði næst-
komandi, þá má búast við að fjallvegir séu lokaðir vegna
Snjóa og Gunnar geti gefið sig óskiptan að kennslunni.
Lestin brunar áfram eftir þjóðveginum um sælar sveitir
Ðalasýslu, þar sem ribbaldarnir slógu upp partyi á Sauða-
jfelli á Sturlungaöld og Snorri var fæddur í Hvammi, en
lAuður lét grafa sig í flæðarmálinu, því ekki vildi hún
hvíla í óvígðri mold. Tungustapa sjáum við nú ekki fyrir
náttmyrkri, þar sem Arnór bóndasonur í Tungu gerði
skurk að álfuni og lét því líf sitt. f skini bílljósanna á hrímg-
uðum veginum og þungan dyninn af dísilmótornum heyr-
um við þjóðvísuna:
Ríðum og ríðum,
það rökkvar í hlíðum,
ærum og færum
hinn arma af vegi.
Benzinn brunar nú samt eftir þjóðbrautinni framhjá
Tungustapa og er ekki færður af vegi, kannski kunna
álfar engin ráð við sexhjólaskrímslum tæknialdar. En
hvorugur okkar Gunnars hefur gert skimpi að álfum og
því andskotalaust af þeirra hálfu, þó við fáum að halda áfram
óáreittir. Hins vegar verður nokkur töf á vegamótunum hjá
Tungu, því nú þarf að skipta um hjól á D-24, Jói fær lánað
varahjól hjá Gunnari og þeir hjálpast að við að tjakka upp
ferlíkið, og mér er ekki undrunarlaust að sjá hversu snöggir
þeir eru að kippa undan báðum afturhjólunum öðrum megin
og láta nýtt innra hjól undir. Síðan er haldið á; enn eru
framundan fjallvegirnir allir og svo nóttin.
Prestakall loftsins
Nú hefur lestin dreifzt nokkuð, en áfangastaður er Svarf-
hóll í Geiradal. Og þótt fátt sé einmanalegra en þessir þungu
stóru bílar sem paufast hver í sínu lagi um strjálbýlið, þá ber
þess að gæta, að þeir hafa samband sín á milli, geta talazt
við í nóttinni. Gunnar hefur gjarnan tök á talstöðinni, spyrzt
fyrir um félaga sína, fylgist með þeim hvert fótmál og veit,
hvar þeir eru staddir hverja stund. Að þessu er ómetanlegt
hagræði og öryggi. Hann snýr takka og ber hljóðnemann að
vörum sér án Þess að hægja ferðina:
— í-248 kallar Þingeyrar Radíó . . . í-248 kallar Þingeyrar
Radíó. í-248 kallar ... Skipti.
Og hann hefur varla sleppt orðinu, er rödd sóknarprestsins
á Þingeyri hljómar þarna inni hjá okkur í myrkrinu upp
á miðjum Svínadal. Þeir talast við presturinn og bílstjórinn
nokkra stund, það er spurt um færðina á heiðunum, veginn,
Framhald á næstu síðu.
Bíllinn, vegurinn og landið ,