Fálkinn - 23.11.1964, Blaðsíða 42

Frá heimsmeistarakeppni
Óvenjulegt spil.
Norður gefur. Sveitakeppni. — Norður—Suður á hættu.
* Á-6
¥ K-7-5
* 10-4
* 9-6-5-
A 9-3
¥ G-8-4
♦ K-G-9-7
* G-10-8-3
2
1-2
A K-D-G-10-8-7-5-2
y D-10-6-3
♦ Enginn
* 7
A 4
y Á-9
♦ Á-D-8-6-5-3-2
* Á-K-D
Sagnir:
Norður Austur Suður
pass 4 A 5 4
pass pass pass
Vestur
dobl
Suður er hér sagnhafi í fimm tíglum, sem Vestur doblaði.
Eftir fjögurra spaða hindrunarsögn Austurs hlýtur Suður
að koma inn á fimm tíglum með sín miklu spil. Þegar
maður sér öll spilin er einfalt að vinna spilið og góður
spilari á heldur ekki í neinum erfiðleikum með það við
græna borðið.
Vestur spilaði út spaðaníu — og einhverjum kann að
verða á sú villa að spila tígli frá blindum eftir að hafa
unnið á spaðaásinn. En það getur ekki verið rétt. Allar
líkur eru til, eftir sögnunum að dæma að Vestur eigi
alla tíglana fjóra, sem úti eru. Og spilið vinnst einfaldlega
þrátt fyrir það, því sagnhafi má gefa tvo slagi á tromp
— og hann getur aðeins gefið slagi á tromplitinn.
Spaðanían er tekin með ásnum og litlu hjarta spilað
sem sagnhafi vinnur á ásinn. Og spilar hann litlum tígli
á tíuna 1 blindum. Þessi óvenjulegi spilamáti gerir vörn
Vesturs að engu. Ef hann gefur vinnst slagurinn á tíuna
í blindum. Taki hann hins vegar á gosann, vinnur sagn-
hafi spaðann, sem Vestur spilar, með trompi og spilar
aftur litlu trompi. Vestur getur tekið á kónginn nú eða
síðar, en hann fær heldur ekki fleiri slagi.
Og það er einnig athyglisvert, að sagnhafi getur ekki
tapað spilinu á þessum spilamáta þótt Austur eigi upphaf-
lega gosann einspil. Hann vinnur þá hins vegar sex ef
hann leggur niður ásinn og spilar síðan litlu á tíuna. En
yfirslagur skiptir ekki miklu máli — fyrst er að vinna
sögnina.
Servíettur . . .
Framhald af bls. 41.
hverja serviettu þannig að sjö
mynstur séu á hvern kant, þar
með talin hornmynstrin. Allt
pressað vel á röngunni og brjót-
ið inn af fyrir faldi 2 þráðum
fyrir utan oddana á mynstrun-
um. Klippið dálítið af hornun-
um, svo hægt sé að varpa þau
saman á ská og saumið svo
niður í innri brún mynstursins,
saumurinn pressaður. Og nú er
serviettan tilbúin.
Gleraugnahulstur ...
Framhald af bls. 40.
Þynnið bómullina dálítið út til
hliðanna, tyllið fóðri ofan á
með títuprjónum. Brjótið kant-
inn á efninu inn (fóðrið á að
vera nokkra mm frá langhlið-
unum) og varpið fóðrið þétt
við og takið vel í, þá fá hliðar
hlutarins þann ávala, sem æski-
— Þér eruð ekki mín týpa
en reynið eftir viku.
legur er.
Klippið lítið ávalt pappa-
stykki sem botn, hann á að
vera IV2 cm breiður um miðju,
9 cm langur og mjókka til
beggja enda. Klippið fóður og
hörefni eftir botninum hafið 1
cm saumfar allt í kring. Þræð-
ið hörefnið eftir miðju á lengd-
ina á pappabotninn, látið lang-
an enda hanga við hvorn odda.
Saumið fóðrið við. Snúið þráð-
arendunum um oddana og
snyrtið þá til, en látið þó end-
ann á þræðingunni hanga
áfram, því að þá á að nota
seinna við að koma botninum
á réttan stað.
Varpið hulstrið saman á hlið-
unum, skiljið 2 efstu cm eftir
opna hvorum megin sem slíður.
Dragið svo botninn á sinn stað,
á þann hátt að draga þræðing-
una með oddana upp gegnum
saumana á hliðunum. Varpið
botninn við og festið svo snúru
úr áróragarni í kringum allt
hulstrið. Snúran þarf að vera
nál. 60 cm löng og búin til úr
4 óskiptum þráðum.
— Af hverju ertu hættur að
brosa til mín, Stebbi?
— Og ef þér farið ekki undir
eins heim, neyðist ég til að
kalla á lögregluna.
FALKINN