Fálkinn - 14.12.1964, Síða 53

ö: Peppone. — Raunar þyrfti ég
þó að biðja nöðrurnar afsök-
unar á samlíkingunni.
— Þú ert svikahrappur,
sagði Don Camillo. — Þú not-
ar þér það, að ég er sellufor-
maður.
Þeir gengu áfram þegjandi
nokkra stund, en svo hóf hann
nýja árás.
— Ég sá þennan mann, við
sáum hann allir, en þú einn
k fannst prestslyktina af honum.
Fjandinn þekkir sína. En þú
skalt ekki gera þér neinar
■]■ gyllivonir. Þegar við komumst
n til valda heima, látum við þig
ekki aka um í loðfeldi í skraut-
li kerru. Það er ekki einu sinni
•i víst, að við leyfum þér að
i ganga á eigin fótum. Sumir eru
k bezt komnir í jörðinni.
— Ég hef engar áhyggjur af
:§■ því, sagði Don Camillo kulda-
Ti lega og kveikti sér í vindli. —
Þeir eru fleiri, sem eru bezt
ii komnir í jörðinni, þegar komm-
|< únistastjórn er tekin við.
Þegar til þorpsins kom, sneri
Scamoggia sér við og kallaði
til Don Camillos:
— Félagi. Þú hafðir rétt að
i mæla áðan, er þú sagðir, að
:prestarnir lifðu á fávizku smá-
bændanna. Líttu á náungann
g núna.
Presturinn stóð í kálgarði við
-> eitt húsið og var að ræða við
öldruð hjón. Tavan bóndi gekk
niðurlútur hjá, og félagi Petr-
ovna hristi höfuðið.
— Láttu þetta ekki á þig
fá, félagi, sagði hún við Sca-
láó 1 ■*'////'',"'
'//í/
S®/T/re
[ [ r ]U ]□ 10 ]□
[ f lcni"
L
Framleitt cinungis úr úrvals
gleri. — 5 ára ábyrgð.
Pantið tímanlega.
KORKIDJAIM H.F.
Skúlagötu 57. — Sími 23200.
Þegar þér hal einu sinni tvegií nieS PERIU komizt te'r ai raun uit, hve ívotturinn gelur orSiS hvílur og hreinn. PffiUt heíur sérstakan eigjnleika. sem gerir hvottinn mjailhvítan ug
geiur honum rjjan, skfnandi hlæ sem hvergi S sinn líka. PERLA er mjög nolairjúj. PERLA fer se'rslaklega vel með hvotliiin og PERLA ie'ttir yöur stórfin. SCaupíS PERUI t íag tg gieymiS ekkí
aí mefi PERLii iálí Jér hvitari hvott, me5 minna erfiii.

Kaífisopinn indœll er,
eykur fjör og skapið kœtir.
Langbczt jafnan lfkar mér
Ludvig David kaffibœtir.
0. J0HNS0N
& KAABER H.F
moggia. — Hann sinnir aðeins
nokkrum gömlum manneskj-
um. Þegar þær deyja, liður
ríki guðs undir lok hér. Þá
verður prestunum alveg of-
aukið. Sovétríkin hafa nógan
tíma til þess að bíða eftir því.
Hún talaði svo hátt, að jafn-
vel Don Camillo, sem enn var
aftast í röðinni, heyrði vel til
hennar.
— Guð hefur líka tíma til
þess að bíða, sagði Don Cam-
illo svo lágt, að =nginn heyrði
það nema Peppone.
— Næstur á undan Don
Camillo gekk ieiu^i oaivatore
Capece, þrítugur Napólí-maður
glaðlegur á svip og bjartur í
augum. Don Camillo sagði við
hann:
— Félagi Nadía er greind
stúlka. Ertu mér ekki sammála
Framhald á bls. 73
53
FALK.INN