Fálkinn - 16.05.1966, Qupperneq 7

Ætla mætti eftir því mikla verðbólgutali, sem málgögn og
frambjóðendur hér í Reykjavík hafa haft um hönd að undan-
förnu. að Geir Hallgrímsson, borgarstjóri, bæri persónulega
ábyrgð á fiskprísunum. Þetta verðbólgutal við borgarstjórnar-
kosningar og ýmislegt fleira, bendir til þess, að stjórnmála-
mönnum finnist kominn tími til að takast alvarlega á í þjóð-
málunum almennt. Enn verður ekki séð hvern árangur það
ber að reka áróður gegn verðbólgu, þegar fólk ætlar sér í
raun og veru að kjósa um malbik, barnaheimili, leikvelli,
sjúkrahús, lóðir og skipulag. En það auðveldar ekki almenn-
um kjósanda í Reykjavík valið, að öskra á hann að fiskurinn
sé dýr, þegar hann er kannski að reyna að gera sér grein
fyrir því hvern hann eigi að styðja til að fá leikvöll fyrir
börnin sín. Nú er það tvennt ólíkt hvað stjórnmálamaðurinn
vill láta kjósa um og hvað kjósandinn telur sig þurfa að kjósa
um. Ætla mætti að því fjær sem kosningaáróðurinn er megin
hugðarefnum kjósanda, því meiri möguleika hafi ráðamenn
borgarinnar á því að komast að honum í kyrrþey. Undarlega
fór vel saman að draga þing fram í maí með stórdeilum og
láta Geir Hallgrímsson halda borgarafundi á meðan. Eflaust
er þetta tilviljun en hún er óneitanlega hagstæð þeim aðila,
sem vildi ræða borgarmálin við kjósendur. Ákallið i útvarp-
ii u, sem Bjarni Benediktsson tók vel undir við, er kannski
ekki til annars en halda uppi þjóðmálamúsíkinni á meðan
Geir ræðir borgarmálin.
Tíu uppréttar hendur
SJÁLFSTÆÐISFLOKKNUM er alltaf ákaflega illa við allar
skynsamlegar kosningaspár fyrir kosningar hér í Reykja-
vík. Þetta stafar af því, að þegar dregur nær kosningum þurfa
þeir að beita miklu átaki til að fá fólk til að vinna. Mig
minnir að síðan ég fór að fylgjast að ráði með kosningum
hér fyrir stríð, hafi Sjálfstæðisflokkurinn alltaf verið að missa
meirihlutann tveimur til þremur dögum fyrir kosningar, og
á kosningadaginn sjálfan, end^i hefur þessi tapskelfing alltaf
verið ein helzta afsökun flokksins fyrir því að rífa fólk upp
úr rúmunum seint á kvöldin og segja því að kjósa. í síðustu
kosningum urðu kosningajálkarnir í flokknum hálf miður sín,
þegar í ljós kom að þeir höfðu fengið níu menn kjörna, svo
hroðalega höfðu þeir tapað kosningunum á kjördag. Undan-
SVART
HÖFÐI
SEGIR
farið hafa þeir leikið sér að því að hirða næstum alla fjölg-
unarprósentuna í borginni. Svo mun enn fara. Ég spái því,
að Sjálfstæðisflokkurinn fái nú tíu menn kjörna í borgarstjórn.
Níu af þessum borgarfulltrúum sitja ekki í borgarstjórn til
annars en rétta upp hendurnar, þegar þess þarf með. Fæstir
þeirra þurfa yfirleitt nokkuð til málanna að leggja um stjórn
borgarmálefna. Geir hefur góða stjórn á sinni hjörð og hefur
yfirleitt sjálfur séð um hreinsanir á listanum í ár og valið
nýja menn í staðinn. Þegar tíu uppréttar hendur blasa við
fulltrúum minnihlutaflokkanna í borgarstjórn, verður þeim
kannski ljóst, að þjóðmálaslagurinn vannst ekki á þessum
stað. Auðvitað verður Alþýðuflokknum sama, þótt hann hafi
síður en svo á móti því að sýna aukningu atkvæða i borginni.
Pólitík eða verkfræði
FYRIR nokkru heyrðist kunnur maður segja við þá Geir
Hallgrímsson og Gústav E. Pálsson, borgarverkfræðing, að
minnihlutaflokkarnir gætu með einu móti unnið sigur í kosn-
ingunum, og það væri með því að lýsa yfir, að þeir myndu ráða
þá sem borgarstjóra og verkfræðing strax að kosningum lokn-
um. Þetta hefur sjálfsagt verið sagt í gríni, en felur í sér nokk-
urn sannleika. Framkvæmdir í borginni byggjast ekki á þvi að
einir níu litlir íhaldsstrákar setjist á bekk hjá Geir til þess að
greiða atkvæði með honum. Þær byggjast á borgarstjóranum
og verkfræðingi hans. Geir skildi þetta í upphafi og Gústav
hefur ekki brugðizt honum. Hann er sjálfsagt dýr maður, en
þeir kunna að vinna saman og Geir kann að verja þennan
verkfræðing sinn fyrir pólitískri frekju samflokksmanna sinna.
Hann hefur því framkvæmdafrið. Það verða þessir tveir menn
sem vinna kosningarnar fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Leitt er til
þess að vita að þessi ágæta samvinna getur bráðum tekið
enda, ef úr því verður að Geir taki við af Jóhanni Hafstein
sem ráðherra. Þá er alveg eins víst að í borgarstjóraembættið
veljist einhver kálfur, sem heldur að stjórn borgarmála sé
eintóm pólitík en engin verkfræði. En á meðan þeir vinna
saman munu andstæðingar Sjálfstæðisflokksins komast að
raun um að þá bíta engin vopn.
samborgarana aur undir bví
yfirskini að hann sé að skrifa
greinar af fróðleik og þekkingu
um stjórnmál dagsins sem okk-
ur alla varðar. Sérstaklega
þykir mér þetta lúalegt, þar
sem maðurinn vegur úr laun-
sátri nafnleysisins.
Yðar einlægur.
Bjarni.
Föðurnafninu haldið leyndu
að beiðni bréfritarans.
Svar:
SvarthöfOi er ekki laumu-
lcommi né neitt annaO í póli-
tískum formúlum og flokka-
drœtti. Hann tœtur hvern liafa
silt, og er ekki að undra ]>ó
allir verói einhvern tíma óá-
nœgir. Fálkinn er annars mjög
ánægöur meO hve þessxr dálk-
ar SvartliöfOa hafa vakiO mikla
athygli, og væntir þess aO þeir
vex'Oi til noklcurrar- upplýsing-
ar fyrir lesendur,
Hjálp til bágstaddra
Kæri Fálki!
Ég er stundum að hugsa um
það að við á þessu landi búum
á þessum árum við auðveld
kjör. Mér finnst við eigum að
leggja eitthvað af mörkum við
þær þjóðir sem ekki hafa nóg.
Eitthvað heyrist mér að ríkið
geri fyrir önnur lönd sem illa
eru stödd, en mér finnst ein-
staklingar eiga að gera eitt-
hvað líka. Getur þú, Fálki
minn bent mér á einhverja
stofnun sem er treystandi til að
fara hyggilega með lítið fjár-
framlag, sem lagt er fram til
þess að sýna lit?
Garnall þulur.
Svar:
Fálkinn vill benda gömlum
þul á aO afhenda Rauöa krossi
Islands féO. Þá er þaO í góöum
höndum og fer til mannúöar-
mála. Hann getur tekiO þaO
fram aO fénu skuli variö til
lijálpar bágstöddum löndum
þar sem lifiO er erfitt, og eins
og allir vita er lífiO erfitt í
meiripartinum af heiminum.
Þetta mál verOur ef til vill tek-
iO fyrir liér í Fálkanum innan
skamms.
PC5ST
HÖLP
1411
FÁLKINN 7