Fálkinn - 27.06.1966, Blaðsíða 29

OG KLÆÐNAÐUR UNGA
FOLKSINS
Afgreiðslustúlkan teygir
sig upp í kjólahengið og tek-
ur þaðan ungæðislega flík
og færir hana telpukorni,
sem stendur framan við
diskinn. Telpan, sem er í
brúnum jakka og svörtum
sjóiiðabuxum, líkust flaka-
trússi, hverfur með flíkina
á handleggnum inn fyrir
grænt hengi, meðan vinkona
hennar tekur sér stöðu fyrir
framan, og nú líður kannski
góð stund. Síðan birtist allt
í einu þokkafull unglings-
stúlka, dálítið rjóð og undir-
leit í nýja kjólnum og vin-
konan hvíar af aðdáun. Svo
fer það eftir atvikum og fjár-
hag, hvort kjólnum er pakk-
að inn og farið með hann út,
eða hann hengdur upp aftur.
Á öðru hengi bak við af-
greiðslustúlkuna eru telpna-
buxur í fjörlegum litum og
einlitar. Buxur, sem faila
þétt að líkamanum. Þær
eru kallaðar „mjaðmabux-
ur“. Ennfremur eru þar
breið belti, einlit og rósótt
og allt þar á milli. Um
klæðnað á búkinn ofan mitt-
is er erfiðara að segja. Þar
ríkir engin ákveðin stefna,
né heldur stefnuleysi. Peys-
ur svartar öðrum megin og
hvítar hinum megin, eða
fjórskiptar í svart og hvítt,
eða hvítt og rautt og blúss-
'ur.
Strákarnir hafa sin hengi
og sér fortjald. Þar eru stór-
köflóttar buxur, eða smá-
köflóttar og einlitar. Sniðið
er einnig svokallað „mjaðma-
snið“ og buxurnar falla þétt
;að líkamanum. Litirnir eru
fremur hóflegir, en þó þann-
ig að hæpið er að eldri menn
en 18 ára geti klæðzt þeim
flestum. Ofan um sig geta
piltarnir valið úr rósóttum
skyrtum, einlitum, köflótt-
um, svörtum skyrtum með
hvítum flibba, en möguleik-
arnir eru nánast ótæmandi.
Skartgjarnir unglingar geta
fengið vesti við sitt hæfi,
vínrautt eða skærgrænt, og
hinir eiga kost á vestum í
mildari og minna áberandi
litum. Jakkarnir eru flestir
köflóttir í fremur mildum
litum. Sumir eru méð spæl,
aðrir ekki. Vesti og, jakkar
eru prýdd logagylltum flöt-
um hnöppum. „Hálstau" sem
úr er að velja eru prjónuð
bindi, •, eða mynstraðir klút-
ar til að hafa innan undir
skyrtuflibbanum. Þá hafa
unglingarnir allt í einu tek-
ið upp á því að ganga með
höfuðföt. Vinsælust eru eins
konar millistig af bílstjóra-
húfu og kaskeyti, keimlíkt
stúdentshúfum.
Lesandann er kannski far-
ið að renna grun í hvert er
verið að leiða hann. Jú, það
er rétt til getið: í Karnabæ
á Týsgötu 1, þar sem ungl-
ingarnir kaupa utan á sig
eftir nýjustu forskriftum frá
hinu fræga Carnaby Street
í London og það væri synd
að segja að' afgreiðslustúlk-
urnar geti setið og spókað
sig hver framan í annarri í
ró og næði. Ösin er stöðug
og jöfn, og unglingarnir eru
kannski dálítið fyrirferðar-
miklir viðskiptavinir, ekki
síður en á öðrum sviðum.
Til að fá nánari upplýs-
ingar um hina nýju verzlun,
sem ennþá sem komið er
mun einstæð á sínu sviði
hér í Reykjavík, er tilvalið
að ræða smástund við Árna
Einarsson verzlunarstjóra.
Við gefum honum orðið:
— Við opnuðum verzlun-
ina mánudaginn 16. maí og
gáfum henni heitið Karna-
bær, sem er íslenzkun á orð-
inu Carnaby. Ástæðan var
sú, að við verzlum nær ein-
göngu með vörur frá hinni
frægu unglingatízkugötu í
London, Carnaby Street.
Eigandi er samnefnt hluta-
félag.
Það væri mikill misskiln-
ingur að halda, að við ein-
skorðum okkur við hina svo-
nefndu „bítlatízku“, fremur
mætti segja að við höfum
á boðstólum nýja tízku fyr-
ir ungt fólk á aldrinum ca.
13—20 ára. Þetta er fatnað-
ur sem allir á þessum aldri
geta gengið í án þess að
að vera kallaðir afkáralegir,
eða subbulegir.
Það er greinilegt að ger-
bylting hefur orðið í klæða-
burði ungra pilta síðustu
árin. Hér áður fyrr voru öll
föt, jafnt á unglinga sem
fullorðna grá eins og þýzk-
ir hermannabúningar. Þetta
hefur verið að breytast síð-
ustu árin og nú er miklu
meiri litagleði ríkjandi í
unglingafatnaðinum sérstak-
lega. Einkum er þetta áber-
andi hjá piltunum.
Unga fólkið er orðið miklu
frjálslyndara i fatavali og
klæðist nú hiklaust fatnaði,
sem hefði þótt afkáralegur
fyrir nokkrum árum. En
sannleikurinn er sá, að karl-
kynið er mun íhaldssamara
í tizkulegu tilliti og öll af-
brigði frá því venjulega
lengur að meltast, þegar
piltar eiga í hlut.
Hins vegar má segja að
stúlkúrnar hafi alltaf verið
litaglaðar og sannast að
segja fer ungu fólk vel að
klseðast skærum litum, og
að mínu áliti á það ekkert
síður við um pilta en stúlk-
ur.
Eitt er það sem ég hef
veitt athygli við störf mín
í verzluninni, að fyrir kem-
ur að piltar kaupa buxur,
sem strangt til tekið eru
ætlaðar telþum og telpur
hafa stundum keypt dréngja-
buxur á sig.
Við höfum ákveðið að
halda okkur við þennan
markað. Hingað til hefur
þessi aldursflokkur hvergi
getað fengið á sig þann
klæðnað, sem hann kýs helzt
að ganga i og afleiðingin
orðið sú, að piltar og stúlk-
ur hafa gengið hér um borg-
ina eins og útilegumenn til
fara. Við vonumst til að geta
breytt þessu til batnaðar.
Mér er óhætt að fullyrða. að
gæði vörunnar eru fyrsta
flokks, bæði hvað efni og
snið snertir, og við mui.um
leitast við að halda því.
Einnig munum við kapp-
kosta að veita eins góða
þjónustu og kostur er á.
Ég hef ekkert nema gott
um viðskiptavini okkar að
segja. Þetta er yfirleitt
elskulegasta fólk og virðist
kunna því vel að geta skipt
á gallabuxunum peysunni og
blússunni fyrir þokkalegan
klæðnað úr vönduðu efni.
Ég held að það sé mis-
skilningur að bendla þessa
nýju tízku endilega við Bitl-
ana frá Liverpool. Hún er
að mínu áliti ekki annað
en rökrétt afleiðing af þeirri
byltingu í lífsviðhorfi, sem
hefur verið að gerast frá
stríðslokum. Lítum til dæmis
á málaralistina, tónlistina,
leiklistina og fleira og fleira.
Við getum kallað þetta fyrir-
brigði „pop“ eða eitthvað
annað, en það er staðreynd
í lífi hvers nútímamanns.
Við rekumst til dæmis á
greinar um þessa nýju tízku
í víðlesnustu vikuritum
heimsins og svo útbreidd er
hún orðin, að fataverksmiðj-
ur bæði í Evrópu og Banda-
Framh. á bls. 38.