Tímarit iðnaðarmanna - 20.12.1941, Blaðsíða 5

Jólahefti Tímarits iðnaðarmanna 1941
Sigurgeir Sigurðsson biskup:
FRELSARINN FÆDDUR
„Fæddi hún þá son sinn frumgetinn, vafði
hann reifum og lagði hann í jötu“ (Lúk. 2, 7).
Koma Jesú Krists í þenna heim minnir oss
hetur en allt annað á kærleika Guðs til vor
mannanna. Jólin koma og segja við oss: „Ver-
ið óhræddir“. Guð vakir yfir oss í ást sinni
og veitir oss líkn sína og miskunn, þegar vér
þurfum mest á að halda. — Mennirnir á jörðu
búa um þessar mundir við miklar þrautir. En
það er til líkn í hinni stóru þraut heimsins.
Frelsarinn er fæddur, og þar sem hann er,
eru allar vorar vonir. Vér skiljum það betur
nú en nokkru sinni áður, hve mikilvægur lcær-
leikurinn er í lífi kynslóðanna. Kærleikurinn
er sterkasti hljómurinn i boðskap Jesú Krists.
„Guð er kærleikur“.
„Án kærleiks sjálf er sólin köld“, sagði
skáldið. Nú er kalt í þessum heimi, af því að
mennirnir daufheyrðust við kærleiksboðskap
Krists. Þess vegna eiga þúsundir heimila og
miljónir einstaklinga nú um sárt að binda.
Jólanóttin fyrsta, er birta drottins Ijómaði um
Betlehemsvelli, var dýrðleg nótt, hún var bjart-
asta og heillaríkasta nóttin í sögu mannsand-
ans, þótt þá vissu engir, hvað var að gerast,
nema nokkrir fátækir fjárhirðar. Þegar vér
hugsum þangað, þá er eins og tífið allt verði
b jart.
Hann kom fram og tók að kenna. Margir
undruðust, margir glöddust. Boðskapur lians
virtist eiga ómgrunn í hjörtum þeirra, sem
harðast höfðu orðið úti í lifinu. Hinir særðu
læknuðust, hinir sorgbitnu hlutu huggun, hinir
veiku nýjan mátt, hinir syndugu nýja von um
fyrirgefning Guðs og náð. Við fætur hans var
friður.
Hver var hann, þessi maður, sem gjörði hin
mörgu kraftaverk? spurðu ýmsir. Er hann
ekki smiðurinn, sonur Maríu og bróðir Jakobs
og Jóse og Júdasar og Símonar? Og eru ekki
systur hans hér hjá oss?
Jú, þannig var það einmitt. Hann lítillækk-
aði sig og kom fram sem maður, til þess að
geta sem bezt starfað fyrir oss, sýnt oss elsku
sína og látið oss skilja liinn dásamlega boð-
slcap, sem hann flutti oss, og þannig látið alla,
sem áttu mannlegar tilfinningar, njóta bless-
unar af lifi sínu og starfi.
t>að er fögur saga, er Marteinn Lúther segir
frá, af góðum biskupi, sem bað Guð þess að
opinbera sér eitthvað meira um æsku Jesú en
Ritningin hefði að geyma. Að lokum dreymdi
hann draum. Hann sá trésmið vinna með sög
sinni, hamri og hefli, alveg eins og hvern ann-
an trésmið, og við hlið hans lítinn svein, sem
tíndi upp tréspænina. Síðan kom kona ein
fögur og yndisleg og kallaði þá báða til mið-
degisverðar. Allt þetta sá biskupinn í draumi
sínum og sjálfan sig standa fyrir utan dyrnar.
En hinn ungi sveinn tók eftir honum og kall-
aði upp: „Hvers vegna stendur þessi maður
þarna? Á hann ekki að koma og neyta þessar-
ar máltíðar með okkur?“ Um leið og biskup-
inn heyrði þessi orð í draumi sínum, vaknaði
hann.
Þessi fallega draumsögn hefir i sér fólginn
djúpan sannleika. Jesús Kristur þráði að láta
alla öðlast þau gæði, sem hann flutti heimin-
um, kærleika hins góða Guðs, líf og sáluhjálp.
* * *
Mættu jólin nú að þessu sinni flytja frið
og blessun inn í þenna dapra heim og láta
boðskapinn um fæðingu frelsarans gagntaka
hjörtu vor allra. 1 þeirri bæn bjóðum vér hvert
öðru
GLEÐILEG JÓL!
3
L