Veðrið - 01.04.1975, Blaðsíða 23

mér ullarvettlingana og jafnvel átt í streði við að binda kaðalinn við grindina
því mér var orðið svo kalt á höndunum. Nú fann ég ekki fyrir þeim lengur og
heldur ekki kaðlinum í greipum mínum. Þetta var ekki andskotalaust. En inn
komst ég. Svona lauk þeirri veðurtökunni og rétta boðleið komst hún og á
réttum tíma.
En þrennt þarf ég að nefna til viðbótar: í fyrsta lagi: Algengt er að hitastig
snöggbreytist með tilkomu sunnanáttar og ekki hvað síst ef himinninn er klæð-
lítill, að ég tali ekki um eins og í þetta sinn, því segja má að ekki hafi verið
nema einn í ský siðustu klukkustund fyrir veðurtökuna, svo að í því gat að
einhverju leyti falist skýring á breytileika hitastigsins og þeim rakastigsmun
er fram kom. Rétt er og að geta þess, að þegar ég var að ljúka útreikningum
og færslu í veðurbók, þá skall yfir svartnættis él, er að sjálfsögðu breytti fyrri
útkomu á skyggni og veðri og sú snöggbreyting hér gat að sjálfsögðu gert ykkur
spotska á frost og rakastigsútkomu eins og hún birtist ykkur, án þeirrar skýr-
ingar er hér kemur fram.1
Svo er annað: Hinn 28. hafði ölduhæð náð fimm metrum að minni hyggju.
Nú tel ég mig fara mjög nærri urn rétta ölduhæð, því æ ofan í æ hef ég fengið
mína ágiskun staðfesta rétta af mönnum á skipum er hjá hafa siglt, og síðast
hinn 12. þessa mánaðar af stýrimönnum á varðskipinu Ægi. En þar bar okkur
saman upp á metra og tel ég víst að þeir menn fari nærri um slíkt. En hvað um
það: Hinn 29. tók sjó að lækka og áberandi úr því þar til eftir hádegi hinn 30.
að ég sá örugg merki þess að hann bætti við sig. Fárviðrinu fyrir og um mið-
nætti hafði aftur tekist að liamla þessu nýrisi; ég hafði öll tök á að fylgjast með
því ofan úr vitakeilunni. Við skulum vera þess minnugir, að frá vitanum og
ofan í fjöruborð eru ekki nema þrjátíu metrar, þar að auki var nær heiðskýrt
meðan veðrið var tekið, snjóbjart og svo leikur sterk birta frá fingrum drottins
— þ. e. ljósgeislunum — þegar þeim bregður yfir. Það var því orðið nær sjó-
lítið eftir miðnætti hinn þritugasta, en tekur svo aftur að vaxa sama
dag þrátt fyrir fárviðrið úr gagnstæðri átt og snarminnkar svo undir áramóta-
miðnættið. Um þetta var ekkert að villast.
Hvort nú austanáttin liefur haft þessi áhrif á hafinu eða norðaustan liræring
sjálfstæð eða eftirhreytur þeirrar er rétt áður hafði hrist úr klaufunum, get ég
ekki sagt um. Það er að sjálfsögðu ykkar að setja fram viðunandi skýringu sé
hennar nokkur þörf. En þessi öldubreyting var staðreynd.
Síðan er það síritandi loftvogin. Þeir hlógu í mér púkarnir þegar ég kom inn
frá veðurtökunni, þrátt fyrir að kuldinn á höndum mér ætlaði mig að drepa,
svo jafnframt því ég reiknaði út og bókfærði veðurtökuna, fylgdist ég með loft-
voginni. Og viti menn: í válegustu rokunum tók armur hennar þessar líka dýfur
liverja af aimarri, svo ein þeirra nam allt að hálfum sentimetra. Þetta getið þið
sannreynt með því að líta á loftvogarblað áramótavikuna. Ég rak upp öskur af
1 Grein þessa sendi Jóhann á sínum tíma sem bréf til Veðurstofunnar og ávarp-
ar hann því hér starfsmenn hennar.
VEÐRIÐ -- 23