Vikan


Vikan - 12.01.1961, Blaðsíða 3

Vikan - 12.01.1961, Blaðsíða 3
konar „geimum“, aC ég var aldrei með sálfri mér fyrir kulda og svefnleysi á daginn. Og nú er ég bara 19 ára og búin að sjá að mér, en samt of seint. Útlit mitt er eins og ég væri komin aS þrítugu. Hvers vegna er ekki hægt aS sannfæra ungt fólk um, að svefninn og reglusemin er bezta fegurðarlyf i heimi? Dódó. Ég las bréfið þitt œ ofan i æ, Dódó min, en mér tókst ekki að sannfæra mig um, hvort þú rekur þar harma þína vegna litlu systur eða sjálfrar þln. Eftir þvi, sem þú negir.hefur þú reynt ýmislegt um dag- ana, þótt aldurinn sé ekki hár, og sjálf- sagt er það ekki allt fagurt frásagnar. Æskunni er þann veg farið, að hún lætur sér ekki nægja að kynnast hlutunum af orðspori, hún vill fá eigin reynslu, hún vill fá skitinn upp i sig til þesa að finna, hvernig hann er á bragðið. Þetta manstu sjálfsagt sjálf, því að ekki trúi ég öðru en einhver hafi reynt að telja um fyrir þér, þegar þú varst á þessu skeiði. Mín eigin reynsla er sú, að ekki sé hægt að telja um fyrir þessu unga fólki, það verður sjálft að reka sig á og brjóta hornin. Hitt er hryggilega satt, að sú reynsla verður mörg- um ærið dýrkeypt. — Ef til vill hafa les- endur Póstsins eitlhvað gott til málanna að leggja varðandi þetta, og verður það þá þakksamlega þegið. Þögnin er gull Kæra Vika. Þú, sem allt getur, geturðu ekki losað okkur við þennan ófögnuð, sem útvarpið notar til þess að drepa tímann með í hléum. Það er ekkert eins hundleiðinlegt og þessir fábreyti- legu hlétónar, sem þelr nota svo til eingðngu núna. Það er ekki nokkur hemja að bjóða sæmilega menntuðum hlustendum upp á að hlusta alltaf á þessa sömu taugaslítandi ein- tóna, annaðhvort upphafið á lsland, ögrum skorið eða Heims um ból eða Gamla Nóa. Þá væri skárra að hafa bara alveg þögn heldur en þetta bölvað garnagaul. Gamli Nói. É</ er Gamla Nóa sammála. Eintómagaulið er ekki til neins og hverjum heilbrigðum manni hvimleitt. Ég er viss um að útvarp- inu yrði það, til mikils álitsauka að gera þessa spiladós brottræka úr útuarpssal. Leiðinlegir mánudagar Kæri póstur. Það er eitt, sem ég hef velt mikið fyrir mér og er alveg hissa á. Það er, af hverju ekki koma önnur blöð út á mánudögum en Vísir. Mánudagsblaðið átti víst einu sinni að koma út á mánudögum, en það geta nú allir keypt á laugardögum. Mánudagarnir eru svo leiðin- legir, að manni veitr ekk af því að fá ein- hver blöð þá. Sbói. Sbói góður. Eitt boðorðanna tiu er á þessa leið: Halda skaltu hvildardaginn heilagan. Það er í anda þessa boðorðs, að dagblöð koma ekki út á mánudögum. Ég skal segja þér það, Sbói minn, að öll dagblöðin nema Vísir eru unnin dag- inn áður en þau koma út. Þá er efninu safnað i þau og gengið frá þeim að öllu leyti, þótt þau séu ekki prentuð fyrr en á nóttunni. Við hvert dagblað vinnur her- skart manna, rttstjÓrar, btaöamenn, aiigljs- íngastjóri, prentarar o. s. frv., og þetta fólk hefur að verulegu leyti allt annan vinnutíma en flest annað fólk. Segja má, að á blöðunum sé unnið frá þvi eldsnemma á morgnana þangað til mjög seint á kvöld- in eða réttara sagt fram á nótt. Þetta á einnig við laugardaga, og af þessu sést, að þeir, sem við blöðin vinna, hafa mjög litinn tima handa sjálfum sér, eða eins og ég heyrði eitt sinn reyndan blaðamann segja: Maður getur aldrei átt neitt einka- lif, það er enginn timi til þeas. Þess vegna er öllum þessum mönnum gefið frl á sunnu- dögum. Um Vísi skiptir dálitið öðru máli, þvi að hann er vísir að siðdegisblaði. það þýðir, að hann er unninn um morguninn, áður en hann kemur lif. Starfsmenn þess blaðs hefja vinnu í bitið á mánudagsmorgn- um og eru búnir að ganga frá slnu blaði rétt eftir hádegið. Frosti. Salt jjarðar Póstur góður. Segðu mér eitt: Er það satt, sem sagt er, að saltið, sem stráð er á göturnar til þess að verjast hálku, geri meiri skaöa en gagn? Ekki þori ég að fullyrða það, en hitt er satt og víst, að það gerir æðimikinn skaða. T. d. skemmir það skófatnað og einnig gólfteppi og dregla, er það berst á fótum manna inn í hús. Þá veldur það ryði á bifreiðum, hefur skaðleg áhrif á dekk þeirra. Margir eru þeirrar skoðunar, að það sé bjarnargreiði við borgarana að bera salt á göturnar i hálku. ■ " ' m. < * í * ,S , ■ s\ V. .... 's..v.. fm m ilill : HÉÉBÉ > ■: . l$:$Íyí.*ÍÍÍ liii i Év.’ .. mmmmm : ■ •..•■■:■ i isÍÍíOi piilW illlíllill - • . . .•>< :-■•.- iMKÐJ AN : ■: ■ • •.. •'>••■•----- . . .-.V. nt, tt fi ** ♦♦ ♦♦ ♦♦« ♦♦ .♦♦« ♦♦ •♦♦ ♦♦»♦♦« '♦♦♦*« VIKAM 3

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.