Vikan


Vikan - 12.01.1961, Blaðsíða 18

Vikan - 12.01.1961, Blaðsíða 18
Mér leiðist skítur Ríkustu konur heims Líklegast er Wilhelmína fyrrum Hol- landsdrottning ríkasta kona heims. Auðvitað er ekki vitað nákv.lega um verðmæti eigna hennar, en áætlað er, að það sé ekki fjarri lagi, að þær nemi, segi og skrifa, 24 milljörðum isl. lcróna. Það er um tíu eða tuttuguföld hærri uppliæð en islenzku þjóðartekjurnar. Hún á stóran hlut i stærsta banka Hol- lands og mestu útflutningsverzlunun- um. Ekki er það neinn smáhluti, sem hún á í Royal Dutch Shell olíufélaginu og þannig mætti lengi telja. Meðal smærri verðmæta í eign hennar má nefna annað eins og fjórtán matarsett úr skíra gulli og fjörutíu ennisdjásn alsett perlum og gimsteinum. Wilhelm- ína er orðin nokkuð við aldur, svo liklegast hefur hún ekki slikt gam- an af eignunum sem fyrr. Vikan hefur hitt að máli eina merka frú mér í bæ, Margréti Jónsdóttur, konu Þórbergs Þórðar- sonar skálds, og sagði hún sínar farir ekki sléttar. Þar sem okkur fannst margt af því sem um var rætt nokkuð mikilvægt, ákváðum við að hafa viðtal við frú Margréti og var það góðfúslega veitt. — Þér minntuzt á hús og bygg- ingar við okkur um daginn, hvað var það nú helzt sem yður lá á hjarta í sambandi við það? — Ja, ég er kannski dálítið krit- isk, en mér finnst bara allt of fáir í okkar þjóðfélagi krítískir, því það er nefnilega fólkið sem gildir og það verður að neyta valds síns. En það var þannig að við vorum að hugsa um að kaupa íbúð og við leituðum í hvorki meira né minna en tvö og hálft ár að einhverju sem okkur líkaði, og eftir þessa leit höfum við fundið þrjár íbúðir sem okkur leizt á, en þær voru þá svo óheyrilega dýrar að ekkert þýddi að hugsa um þær. Og eftir þessa tveggja og hálfs árs leit, var ég búin að fá mikið ógeð á öllu sem heitir hús og ég mætti. — Hvað var það nú helzt- sem við þetta var að athuga? — Á þessum tíma sá ég hluti, sem ég hefði aldrei trúað að væru til hér og það gekk svo fram af mér, að ég gat ekkert sagt. 1 fyrsta lagi eru húsin teiknuð þannig, að það er fyrir neðan allar hellur. Fyrst kemur maður inn í svart- hol, það er að segja ég skírði þau svarthol, þessi stóru hol sem eru stærri en flest herbergi íbúð- arinnar og ekkert er hægt að gera við. Síðan eru sæmilegar stofur, en gallinn er bara sá að þær snúa yfir- leitt i suður en eldhús og bað i norður, þar að auki voru eldhúsin á mörgum stöðum eins og i hótel- um en ekki eins og á heimilum. Húsin eru því byggð þannig að þau eru orðin úrelt um leið og fólk flytur í þau. Þar ofan á er steypan svikin og þetta allt í smáatriðum illa skipulagt. En þar sem ég er þannig gerð, að ég vil alltaf reyna að komast til botns í hlutunum, fór ég að spyrja að því hver hefði teiknað þessar ibúðir, og mér voru gefin upp hin og þessi nöfn. Þegar ég svo kom heim fletti ég upp í símaskránni undir arkitektum og þar var þessi nöfn hvergi að finna. Þetta voru sem sagt mest fúskarar sem teikn- uðu þessi hús. • — Það gæti nú verið að fólk gerði þetta vegna þess hve arki- tektar eru dýrir? — Já, en það er bara algjör mis- skilningur. Það liggur í augum uppi, að það borgar sig að gera verkið almennilega í eitt skipti fyrir öll, þó dýrt sé. Eh fyrst þú minntist á dýrtíðina þá er verðið á þessu öllu saman óheyrilegt og alveg út í bláinn. Það er ekkert hérna til að miða við. Ég hef talað við nokkra húsamiðlara um þetta og þeir eru alveg sammála. Það tíðkast heldur hvergi nokk- urs staðar í heiminum árásir eins og gerðar eru á fólk hér. Það þykir ekki fínt hér að hækka vörur um minna en 50%, en ef vörur erlend- is eru hækkaðar um einn eða tvo aura, þá mótmæla allar húsmæður þar sem einn maður, en hér láta þær bjóða sér allt. — En nú eru neytendasamtök í landinu. Álítið þér ekki, að þau geri neitt gagn? — Þau gætu gert miklu meira. Það er eins og það vanti hæfileika í Islendinga til að starfa saman, en mér finnst að sem flestir ættu að ganga í neytendasamtökin, það veitir ekki af. — Hafið þér mikinn áhuga á húsmóðurstörfum, Margrét? — Nei, það eru störf sem mér hafa alltaf leiðzt. —En nú er allt svo framúrskar- andi fínt hjá yður. — Já, það er bara af því að mér leiðist skítur. — Segið mér, eruð þér ekki í einhverjum félagsskap t. d. kven- réttindaf élaginu ? ■— Jú, ég var í kvenréttindafélag- inu, en sagði mig úr því. Þetta gekk ekki neitt, áríðandi málefni voru látin sitja á hakanum vegna pólitískra umræðna. Þær, sem voru róttækar og vildu áorka einhverju fengu ekki að komast að. Og ein- hvern tíma -man ég að ég spurði tvær konur, sem ég varð samferða út eftir fund, hvers vegna þeim róttæku væri bolað i burt. Önnur þeirra svaraði: Já, auðvitað, það er það sem við þurfum að gera fyrst og fremst. — Eg sé að þið hafið mikla á- nægju af málverkum, ef dæma má eftir öllum þeim málverkum sem hér hanga og gæðum þeirra. — Já, málverk eru mitt hobbý, þó dýrt sé, enda spurði Þórbergur einu sinni i fyrra, hvort mér liði ekki illa núna, þar sem ég hefði Framh. á bls. 32. Næstríkasta konan er fyrrverandi feg- urðardrottning og dansmey frá Frakk- landi, en liún giftist Aga heitnum Kahn hinum þriðja. Gizkað er á, að hún eigi upp undir 20 milljarða, svo ekki er hún á flæðiskeri stödd. Hún lætur lítið á sér bera nú orðið, en með- an Khaninn var á lífi, bárust þau mik- ið á. Sagt er, að mikið af auðnum sé falinn auga skattyfirvaldanna og litlar líkur til þess, að hún gefi þeim nokkra vísbendingu hvar og hvernig honum er fyrirkomið. Ennþá er hún á bezta aldri og hvenær eru menn það ekki. Því vonum við að hún geri nú ein- hverja skemmtun með þessum aurum sínum, meðan tími vinnst til. En svo er ein konan, sem ekki er einungis auðug, heldur fríð og fönguleg í ofanálag. Hún er 32 ára og heitir Maria del Ros- ario Cayetana Fitz-James Stuart y de Silva, hertoga- ynja af Alba, Berwick, de Liria y Xerica, de Arjona og siðast en ekki sízt de Montoro. Hún er beinn af- komandi Jakobs II. Eng- landskonungs. Þegar hún var spurð að þvi hvað hún bæri marga titla, enska og spanska svaraði hún á þessa leið: — Ég held eina fjörutiu og tvo eða fjóra. — En enginn treysti sér til að nefna auð hennar öðruvisi en óskaplegan. Hún er gift háum myndar- legum manni og sá heitir Don Luis Martinez de Irujo y Artacoz. — Hún erfði fimm hallir eftir föður sinn, sem allar eru nefndar þjóðargersemi af ríkisstjórninni vegna sögulegs og byggingarfræðilegs gildis. Einnig á hann bréf nokkur, sein Kólumbus skrifaði syni sinum, málverk frá endur- reisnartímanum og aðra muni sem hafa sögulegt gildi. Ekki má gleyma þvi að hún á fjóra syni, svo lánið leikur sannarlega við hana. 1 B VIKAN

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.