Vikan - 05.10.1961, Side 36

IMPORT - EXPORT AOEXCT
LODZ Ih, LIPCA STREET 22, P. O. BOX 133, POLAND SÍMNEFNI: SKÓRIMPEX, LODZ.
E
Flytjum út:
fyrsta flokks leður-skófatnað
karla, kvenna, barna og unglinga. Fjölbreytt úrval,
iíli
margar gerðir, tízku gerðir og litir.
0 Ennfremur vandaða skó fyrir íþróttamenn, svo
sem knattspyrnuskó, skautaskó, og skó fyrir allar
aðrar iþróttagreinar.
s Sérstaklega vandaða og styrkta vinnuskó.
E
m
ítarleg tilboð og sýnishorn send þeim, sem þess óska.
k/,
Umboðsmenn okkar eru:
Islenzk- erlenda verzlunarfélagið h.f.
Tjarnargötu 18, Reykjavík. Simi: 153 33.
ARFUR FRÁ BRASILÍU.
Framhald af bls. 21.
uggasta ráðið til þess að láta mig
strjúka með bölvuðum saxófónleikara
var einmitt það að harðbanna mér að
eiga nokkuð saman við hann að sælda.
Pau horfðu íast hvort á annað and-
artak. Cyrus K. varp þungt öndinni.
Anna brosti enn, og svo brosti hann
líka, — og innan skamms var hann
farinn að hlæja. Eoks rétti hann henni
höndina.
— Gallinn er sá, að við erum allt of
lik, sagði hann. — Við þolum ekki, að
okkur sé veitt mótspyrna. Það er bezt,
að við sættumst.
— Þvi ekki það, svaraði Anna titr-
andi röddu og varpaði sér i faðm hans.
— Þrá eins og rnúldýr, tautaði
gamli maðurinn, og Kittý var ekki
viss um, hvort heldur hann meinti
sjálfan sig eða dóttur sína. — Svona,
svona Maríanna, ekki að gráta, sagði
hann og strauk lokka hennar klunna-
lega.
—■ Ekki græt ég, kjökraði Anna. —
E'n ég hef ekki kynnt ykkur frú
Tremein...
Hann dró silkiklútinn enn upp úr
vasa sinum. — Svona, sagði hann. Og
hvað mér og frúnni viðvíkur, þá höf-
um við þegar kynnzt — án þinnar að-
stoðar telpa min.
Hann þreif af sér stráhattinn, laut
Kittý djúpt og mælti hofmannlega: —
Nafn mitt er Cyrus K. Oglethorpe, ef
þér skylduð ekki hafa tekið eftir þvi
áðan. Þér hafið kannski ekki heyrt
min getið. En þér hafið áreiðanlega
heyrt framleiðslu minnar getið, —
Pepsoda-gosdrykkjanna, sem allir
kannast við.
—- Því miður er ég ekki í þeirra
hópi, svaraði Kittý afsakandi.
— Sögðuð þér Pepsoda? spurði
Mikki hvatskeytlega.
Cyrus K. virti hann fyrir sér. —
Auðvitað sagði ég Pepsoda, ungi mað-
ur. Beztu gosdrykkir í heimi. Ég ætti
að vita það. Ég á verksmiðjurnar karl
minn.
— Þér eigið verksmiðjurnar, endur-
tók Mikki. — Þér eruð milljónarinn
. .. Hann leit í augu Önnu, sem enn
flóðu í tárum. — Þú heitir þá ekki
Anna Curtis? spurði hann ásakandi.
— Þú ert Maríanna Oglethorpe?
Hún kinkaði kolli. — Ég ætlaði að
segja þér það, en þú vildir ekki hlusta
á mig, svaraði hún. Og svo bætti hún
við: — Það skiptir engu, Mikki...
—• Jú, svaraði Mikki. Það skiptir
mig miklu. Milljón skiptir alltaf
nokkru máli. Það er bezt, að ég taki
við Estrellu . . .
Hann dró taumana úr hendi Marí-
önnu og teymdi Estrellu á brott.
SETZT AÐ TEDRYKKJU.
Það er bezt, að þú farir að ganga
frá farangri þínum, sagði Cyri K. á-
kveðinn við dóttur sína. — Ég hef
flugvél á leigu, og flugmaðurinn er ef-
laust farinn að gerast óþolinmóður.
— Hvað liggur á? spurði Kittý. —
Þér verðið að minnsta kosti að þiggja
tesopa.
— Þakka yður fyrir, frú Tremein,
en ég drekk aldrei te, svaraði Cyrus
K.
—• En ég drekk te, sagði Anna, ekki
síður ákveðin. Hún sá Mikka loka
hesthússdyrunum á eftir sér. — Það
er orðið allt of seint að leggja af stað
til Ríó, hvort eð er. Hún leit brosandi
á Kittý. — Þér getið eflaust hýst föð-
ur minn eina nótt, frú Tremein.
— Áreiðanlega, svaraði Kittý, og
það leyndi sér ekki, að það hafði haft
mikil áhrif á hana, þegar hún heyrði,
að maðurinn var milljónari. Henni lék
forvitni á að vita, hvernig á því stóð,
að Mikka var kunnugt um þetta, hafði
mesta löngun til að spyrja Cyrus K.
sjálfan hvort það væri satt. En allt i
einu datt henni i hug, að það væri
varla sæmandi að bjóða milljónurum
þá gistingu, sem hún hafði ráð á. Og
þó, þeir voru ekki nema menn. Þetta
bar bara svo brátt að. Af sinni venju-
legu hreinskilni tók hún að segja hon-
um, hvernig ástatt væri, — gistihúsið
væri ekki komið í lag. — Það var
Terens, frændi okkar, sem átti þetta
gistihús, og hann var sá versti erki-
lygari... Friður veri með sál hans ...
Lísa heyrði til þeirra, þegar þau
gengu fram hjá eldhússglugganum.
Hún hafði verið svo Þungt hugsi, að
hún tók ekki eftir þvi, að gest bar að
garði, og kom því á óvart, er hún
heyrði móður sína vera að ræða við
einhvern ókunnugan. Hvað um það,
hún setti teketilinn yfir eldinn, —
lífið varð að ganga sinn gang, hvað
sem tilfinningum hennar sjálfrar leið.
Svo gekk hún fram ganginn og hafði
nærri því rekizt á Mikka.
— Hver er eiginlega kominn?
spurði hún.
— Einhver bandarískur gosdrykkja-
kóngur, Cyrus K. Oglethorpe, svaraði
hann kaldranalega.
Hún kannaðist við nafnið, en kom
þvi ekki íyrir sig. — Hvaða erindl á
hann hingað? spurði hún.
— Hann er að sækja dóttur slna,
önnu — eða Mariönnu... Það kemur
nefnilega á daginn, að hún er dóttir
þessa manns. Beizkjan leyndi sér ekki
i rödd hans.
Og nú mundi Lísa allt í einu. Hún
hafði lesið söguna i blaðinu, þar sem
augiýsing þeirra birtist. — Það er þá
hún, sem strauk aö heiman með ein-
hverjum saxófónleikara, og svo gerði
faðirinn hana arflausa ...
Mikki starði undrandi á hana. Viss-
ir þú þetta? spurði hann.
— Ég las þaö i blaðinu, en ég vissi
ekki, að það væri Anna. Hvað varð
svo af saxófónleikaranum?
— Ég vona, að hann verði steiktur
i sinni eigin feiti, svaraði Mikki. —
veiztu þaö, að Baryl er búin að slíta
trúlofuninni og heldur til New York
á morgun,. .. þar sem hún á að koma
fram i auglýsingadagskrá Cyrus K. í
sjónvarpinu og hjálpa honum til að
græða nokkrar milljónir i viðbót... ?
Og svo var hann allur á bak og
burt, en Lisa strauk ennið og reyndi
að átta sig á öllum ósköpunum.
— Hvílíkur dagur, stundi hún.
Framhald i næsta blaði.
36 VIKAN