Vikan


Vikan - 18.04.1963, Blaðsíða 54

Vikan - 18.04.1963, Blaðsíða 54
NILFISK f' NILFISK bónvélar ems og NILFISK ryksugur: Áfburða verkfæri í sérflokki. verndar gólfteppin — því að hún hefur nægilcgt sogafl og afhurða teppasogstykki, sem rennur mjúklcga yfir teppin, kcmst unflir lægstu húsgögn og DJÚP- HREINSAR jafnvel þykkustu gólf- teppi fullkomlega, þ. e. nær upp sandi, smásteinum, glersalla og öðrum grófum óhreinindum, scm herast inn, setjast djúpt í teppin, rcnna til, þegar gengið er á þeim, sarga undirvefnaðinn og slíta þannig teppunum ötrúlega fljótt. NILFISK slítur alls ekki tepp- unum, þar sem hún hvorki bankar né burstar, en hreinsar aðeins með rétt gerðu sogstykki og nægilegu sogafli. Aðrir NILFISK kostir meðal annars: # Stillanlegt sogafl # Hljóður gangur # Tvöfalt flciri (10) og betri sogstykki, áhaldahilla og hjólagrind með gúmmíhjólum fylgja, auk venjulcgra fylgihluta # Bónkústur, hárþurrka, málning- arsprauta, fatabursti o. m. fl. fæst aukalega. # 100% hreinleg og auðveld tæm- ing, þar sem nota má jöfnum höndum tvo hreinlegustu ryk- gcyma, sem þekkjast í ryksugum, málmfötu eða pappírspoka. # Dæmalaus ending. NILFISK ryksugur hafa verið notaðar hér- lendis jafn lengi og rafmagnið, og eru flcstar í notkun enn, þótt ótrúlegt sé. # Fullkomna varahluta- og við- gcrðaþjónustu önnumst við. Hagstætt verð. Góðir greiðsluskilmálar. Sendum um allt land. ÚRVAL ANNARRA HEIMILISTÆKJA: ATLAS kæliskápar og frystikistur — FREM þvottavélar, þeytivindur og strauvélar — BALLERUP hrærivélar — BAHCO eldhúsviftur — GRILLFIX grillofnar — ZASSENHAUS rafmagnskaffikvarnir, brauð- og álcggshnífar — FLAMINGO straujárn, úðarar og snúruhaldarar — Hraösuöukatlar, vöflujárn, brauðristar, eldhúsvogir, straubretti o. fl. FÖMIX milli tveggja götusala, sem voru keppinautar. Þegar hann hafði farið úr sjúkrahúsinu, hafði hann ekki ekið norður á bóginn til Waldorf- gistihússins, þar sem kona hans efndi til hins mikla góðgerðardans- leiks, en hafði þess í stað beygt suð- ur m<jð hinum dimma vegg ölgerð- arinnar og haldið áfram inn í þrönga götu, sem gegndi jafnframt eins konar hlutverki húsagarðs fyrir hina hrörlegu, yfirfylltu leigukumb- alda til beggja hliða. Þótt framorðið væri orðið, iðaði hverfið af lífi. Fólk stóð í hópum úti fyrir hverjum hús- dyrum, 03 slúðursögurnar gengu frá glugga til glugga. Martin Ash sté út úr bifreið sinni og gekk upp tröppurnar á húsi einu, til hins eina sanna heimilis, sem hann hafði nokkru sinni þekkt. „Daginn, læknir! Hvernig geng- ur?“ „Ágætlega!" kallaði hann bros- andi til skraddarans, sem rak höf- uðið upp úr kjallaraholu sinni. Skyldi Rifkin gamli nú vera að reyna að reikna út, hve mikið kjól- fötin hans hefðu kostað? Menn mundu þó nú vera farnir að venj- ast því nokkuð að sjá Martin Ash klæddan með ýmsum hætti. Hann fór sjaldan úr sjúkrahúsinu, án þess að líta inn til foreldra sinna, hversu seint sem hann var á ferli. Minningar frá æskuárunum leit- uðu á hann, þegar hann opnaði dyrn- ar á ibúðinni á annarri hæð. Þar sat faðir hans í uppáhaldsstólnum sínum með sjal yfir herðum, þótt hlýtt væri í veðri þetta kvöld. Eins og alltaf heyrðist lágt í útvarpinu við hlið hans. Gamli maðurinn var nú næstum orðinn blindur — gat naumast greint ljós frá myrkri nú orðið. En næmir fingur hans mundu áreiðanlega geta fundið eftirlætis- sinfóníurnar hans á viðtækinu eftir sem áður. „Gott kvöld, Martin. Þú ert seint á ferli.“ ___ „Gott kvöld, pabbi.“ Forstöðu- maður East Side-sjúkrahússins laut ofan að föður sínum til að kyssa hrukkótt enni hans. Móðir hans hafði flýtt sér úr eldhúsinu og kom nú á móti honum með útbreiddan faðminn. Þótt sonur hennar heim- sækti þau næstum daglega, heilsaði hún honum alltaf á sama hátt — með hinni fornu kveðju Gyðinga til förumannsins, sem kemur heim úr fjarlægum löndum. Þegar hún hélt honum dálítið frá sér rétt á eftir, til að virða kjólfötin hans fyr- ir sér og dást að þeim, hleypti hún brúnum áhyggjusamlega. „Þú verður alltof seinn í sam- kvæmið hennar, Catherine, Martin Hvar er örkin hans Nóa? llngfrú Yndisfríð býður yður hið landsþekkta konfekt frá NÓA. Síðast þegar dregið var hlaut verðlaunin: GUÐBJÖRG SIGURÐARD., Engjavegi 7, Selfossi. Nú er það örkin hans Nóa, sem ungfrú Yndisfríð hefur falið í blaðinu. Kannski í einhverri myndinni. Það á ekki að vera mjög erfitt að finna hana og ung- frú Yndisfríð heitir góðum verð- launum: Stórum konfektkassa, sem auðvitað er frá Sælgætis- gerðinni Nói. Nafn Heimilisfang Örkin er á bls. Sími þér! Heldur þú kannski, að við tök- um til fótanna og hverfum héðan?“ En rödd hennar kom upp um það, hversu glöð hún var yfir heimsókn hans, og sama hafði fálmandi hönd föður hans sagt honum, þegar Martin laut ofan að honum. „Hvaða tónlist er þetta, pabbi?“ „Ach, Martin! Getur þú nú ekki einu sinni þekkt Beethoven eftir allt það, sem ég hef verið að segja þér ...“ „Æ-jú, vitanlega. Þetta er Tungl- skinssónatan ...“ „Appassionata, sonur. Heyr á end- emi!“ Hláturinn dillaði í Martin eldri. Það var þeim sífellt gaman- efni, að Martin yngri væri gersam- lega laus við tónvísi. „Einhvern dag- inn förum við gegnum sónöturnar hans og sinfóníurnar — þegar þú hefur tóm til ...“ O. KORNERUP-HANSEN Sími 1-26-06 — Reykjavík — SuSurgötu 10. -------------------— — Klippið hér---------------------------- Undirrit..... óskar nánari upplýsinga (mynd, verð, greiðsluskil- málar) um: --------------------------------------------------- Nafn og heimilisfang: ......................................— „Æ, þetta er aðeins góðgerðar- dansleikur, mamma. Menn skemmta sér vafalaust án mín.“ „Catherine getur ekki skemmt sér án þín, sonur minn. Hún þarf að hafa þig sér við hlið.“ „Ég er líka á leið þangað, mamma. Ég vildi aðeins sjá, hvernig ykkur liði.“ „Dæmalaus vitleysa er þetta í „Já, bara að við gætum það, pabbi. En mér finnst, að ég hafi aldrei tíma til neins lengur — utan sjúkrahússins.“ Ekki einu sinni vegna Catherine, sagði hann við sjálfan sig, og viðurkenndi fyrir sjálfum sér, að hann hefði fyrst og fremst heimsótt foreldra sína, til að skjóta örlítið á frest fundi sínum við hana ... — VIKAN 16. tbl.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.