Vikan - 26.09.1963, Blaðsíða 13
Útlitið ekki sem bjartast. Einn bíllinn situr fastur í eðju, én þétt limið lykst að honum á ailar
hliðar. Eftir öllum venjulegum lögmálum var þetta ófær leið.
Vegakerfið nær lítilsháttar suðuríyrir Panama-skurð-
inn, en þar tekur við lítið kannaður, 250 mílna langur
frumskógur, unz vegakerfið byrjar aftur í Columbiu.
iRÆNU RIKI
EFYBR
GORDON OOULD
OO TURBC
Argentínu. Og — það sem meira virði var — við myndum sanna, að þessi kafli væri ekki eins obruanlegur skratti og
álitið var.
Þessi veggur er frumskógurinn Darien, fjallendur, aurugur, fullur af malariu, næstum því ósnortinn, siðan Balboa
ruddist inn í hann með liði sínu fyrir fjórum öldum. Á flestum kortum er þessi landspilda aðeins grænn, ókortlagður
blettur, til varnaðar hverjum þeim, sem léti sér detta í hug að reyna að ferðast þar um.
Það var aðallega þessi hula yfir landinu, sem olli hugmynd Clark Turk, þáverandi ljósmyndara við Ihe Tribune,
um að efna til leiðangurs yfir svæðið. Þetta gæti orðið úrvalsefni fyrir blaðið, sagði hann, og myndi um leið efla
áhuga almennings á því að vinda bráðan bug að vegarlagningu i gegnum frumskóginn og koma þannig á fullu vega-
sambandi milli lielfta Ameríku. Ritstjórum blaðsins leizt vel á liugmyndina og studdu hana, og sama er að segja uni
forráðamenn Clievrolet deildar General Motors, sem ákváðu að leggja til bílana og annan útbúnað.
Dick Doane, bílasali og kappaksturshetja frá Chicago, réðst til fararstjórnar, og áður en við vissum af, höfðum við
ráðið sex aðra Chicagobúa til fararinnar, suma bifvélavirkja en hina aðeins lialdna bíladellu, og þrjá kvikmyndaáhuga-
menn frá Californiu, (þeirra á meðal doktor í hagfræði og kirkjuorganleikara), og þá vorum við orðnir tólf saman.
Framhald á bls. 29.
Þetta var eina leiðin til að komast yfir torfærur og gil: Að byggja brýr úr pálmaviðarbolum.
Á sjötugasta degi fararinnar byrjaði regnið að falla og þá fyrst varð ástandið alvarlegt.
Tjaldbúðir okkar í daunillri kvos. Blóðsugurnar svifu
í þéttum skýjum og við fengum hitasótt og kýli.
Við hlustuðum á steypiregnið falla í fjóra daga.
És
llilli
mmmmi
' ■ ■
:
. .■;
■-
:
llftlii!