Vikan - 10.10.1963, Síða 26

Moskva, 9. sept. ‘62.
„Það mætti krukka í nokkra kapla ef allt
þetta hlemmiskeið væri komið í kafloðið
valllendi‘‘. Þessari setningu skýtur upp í
hugann á Byltingarhorginu í Moskvu.
Sannarlega virðist það illa nytjað. Um-
ferðin gengur fram með því til beggja hliða
á akbrautum sem virðast ekki neitt í saman-
burði við alla malbikssléttuna á milli. Þó
eru þær götur til samans einar 14 akrein-
ar. En svæðið milli akbrautanna er svo
autt að þar sést ekki einu sinni tóbakssölu-
turn, sem mig vantar þó ákaflega, því ég er
eldspýtnalaus, en langar mikið að reykja.
A torginu sjálfu er aðeins einn húsbónda-
laus hundur með hálsband í eftirdragi.
Hann trítlar og trítlar, af þolinmæði sem
heimfúsum hundum er gefin. Samt tekur
það hann eilífðartíma að komast alla leið
yfir auðnina frá Hótel Moskva yfir að stóra
sýningarsalnum þar sem haldnar eru yfir-
litssýningar á málverkum, ljósmyndum,
handiðnaði og fleiru haust og vetur, en
unglingar dansa í rokk og jitterbug á sumr-
um. Einu sinni var þar tamningastöð fyrir
hross keisaranna.
Úti á torginu er ekki neitt nema hund-
urinn og svo nokkrir hrikalegir staurar úr
málmsteypu (50 cm í þvermál neðst), sem
EFTIR:
EYVIND ERLENDSSON
TEIKNING: BALTASAR
2g — VIKAN 41. tbl.