Vikan - 02.04.1964, Side 11

ið að segja og allt hitt til samans —
svona fyrsta sprettinn að minnsta kosti.
Þrýstin og fagurlega sköpuð ungmeyj-
arbrjóst, ávalar og lipurlegar lendar,
dreymandi dimmblá augu, lifandi og
slikimjúkt hár — allt þetta er hismi
eitt, samanborið við kvenlega, kyn-
æsandi fætur. Og þá kemur það auð-
vitað af sjálfu sér, að ef konan vill
verða eftirsóknarverð í augum karl-
mannanna, þá er hyggilegast fyrir
hana að nostra við fæturna eins og
hægt er og gera þá sem fegursta, þar
til hún getur dáleitt hvaða karlmann
sem er, með fótunum einum saman.
Til þess eru margar leiðir, og margs
að gæta. Lag fótanna, hreyfingar
þeirra, hversu mikið af þeim má sjást
— og áferð þeirra.
Og þá erum við raunverulega kom-
in að þýðingarmesta atriðinu í sam-
bandi við klæðnað kvenna.
Það eru sokkarnir!
í sjálfu sér var ástæðulaust fyrir
mig að eyða svona löngum formála
í það að sanna hve mikið kven-
sokkar hafa að segja — bæði fyrir
kvenfólk og karlmenn. Þetta vita
allir, og hafa vitað öldum saman.
Þess vegna er viðleitnin stöðugt sú,
að gera kvensokka fegurri, að þeir
fegri fótinn og leyni göllum hans,
og um leið er það að sjálfsögðu
mikið atriði fyrir alla, að sokkar
séu jafnframt endingargóðir og eins
ódýrir og kostur er án þess að rýra
gildi þeirra að öðru leyti.
Það hefur áunnizt geysimikið í
þessari viðleitni og það sem lík-
lega er einstakt um eina tegund
framleiðslu, hefur skeð með kven-
sokka, að gæði þeirra, fegurð og
verð er tryggt hjá framleiðendum
á þann hátt, að alþjóðanefnd met-
ur vörugæðin á hverjum stað, ber
þau saman við vörugæði á heims-
markaðnum og flokkar þau eftir því.
Þessi alþjóðnefnd, „Internat-
ional Comité d'Elegance du Bras",
hefur nú metið gæði þeirra fyrstu
kvensokka, sem framleiddir hafa
verið á íslandi, og dómurinn er:
Fyrsta flokks framleiðsla.
Þessi dómur nefndarinnar hefur
það m.a. í för með sér, að þessi
íslenzka sokkaverksmiðja getur —
ef vi11 — selt alla sína framleiðslu
á erl. markað, og þó meira væri.
Hráefni í sokkana og fullunnin
framleiðsla, er svo létt í sér og
fyrirferðarlítið, að flutningskostnað-
ur er hverfandi lítill, en hann er
einmitt það, sem hefur skapað
mestu erfiðleikana í sambandi við
sölu íslenzkrar framleiðsluvöru á
erlendum markaði.
En þessi fyrsta íslenzka kven-
sokkaverksmiðja var ekki stofnuð
til þess að selja á erlendan mark-
að, heldur miðað fyrst og fremsl
við það að selja á íslenzkum mark-
aði íslenzka framleiðsluvöru, sem
væri sambærileg eða betri að feg-
urð, gæðum og verði, við hvaða
erlenda framleiðslu sem vera skal,
og jafnframt að tryggja íslenzku
kvenfólki góða og ódýra vöru.
Þetta hefur tekizt fyrir framtak
nokkurra ungra, framsýnna manna,
sem stofnuðu fyrir tæpu ári síðan
Sokkaverksmiðjuna Evu h.f. á Akra-
nesi, að undangengnum rannsókn-
um og athugurium í hálft annað
ár. Fyrstu sokkarnir eru nú komnir
á markaðinn í mjög smekklegum
umbúðum, og reynsla er að skap-
ast, sem vafalaust verður bezta
auglýsingin fyrir þessa fram-
leiðslu.
Reynsla erlendra sérfræðinga og
aðstoð þeirra á allan hátt, tryggir
það að framleiðslan verður verk-
smiðjunni til sóma, og að íslenzkt
kvenfólk getur héðan af klæðzt næf-
urþunnum og áferðarfallegum ís-
lenzkum sokkum. ★
íslenzkur iðnaSur hefur undanfarin ár tekiS hröSum framförum, og nú er álit almennings á ís-
lenzkri framleiSslu orSiS allt annaS en fyrir nokkrum árum, þegar enginn vildi kaupa íslenzka
vöru. ViS erum orSin samkeppnishæf á erlendum markaSi meS margar tegundir framleiSslu.
Nýjasta framleiSslan er íslenzkir kvensokkar, sem hafa fengiS vottorS erlendis um aS þeir séu
fyrsta flokks vara, - og hagstætt tilboS um útflutning hefur borizt víSa frá erlendum fyrirtækjum
Sokkarnir eru snjóhvítir, þegar þeir koma úr vélunum, en cru síðar
litaðir eftir kúnstarinnar reglum. Hér eru Iagðar síðustu hendur á
framleiðsluna, og sokkarnir bundnir saman í búnt eftir gerð og stærð.
m
Það er nákvæmnisvcrk að þræða örfína og næstum
ósýnilega þræðina í vélina.
Hluti af vélasal, þar sem spunavélarnar framlciða
citt par af fyrsta flokks kvensokkum á hverri
mínútu — allan sólarhringinn.
Þegar sokkurinn kemur úr spunavélinni, er liann opinn í
báða enda. Sérstakar saumavélar cru til að loka fyrir tána.
Áður en það er gcrt, hefur hver einasti sokkur vcrið grand-
skoðaður tvisvar sinnum, og vcrður skoðaður einu sinni
enn, þegar hann er litaður. Það er því ótrúlegt að nokkur
gallaður sokkur komizt í hendur neytenda. Myndin sýnir
tvær vcrksmiðjustúlkur vera að ráðgast um sauntaskapinn.
VIKAN 14. tbl. — -Q