Vikan - 13.05.1964, Blaðsíða 58

Ávaxtið sþarifé yðar í Iðnaðarbankanum. Á þann hátt stuðlið
þér að eflingu iðnaðarins í landinu og þar með að atvinnu-
öryggi yðár.
Athygli skal vakin á því, að sparisjóðs- og hlaupareiknings-
deildir bankans eru opnar til afgreiðslu kl. 17-19 á föstu*
dögum auk venjulegs afgreiðslutíma.
IÐNAÐARBANKI
ÍSLANDS HF.
LÆKIARGÖTU 10-SÍMI 2 0 5 8 0
skoðun, og þegar Fabio og Denzel
komu heim, ætluðu þeir alveg að
springa af hlátri.
Annabelle þrýsti hnefanum að
munni sér.
— Það er engin ástæða til þess
að taka þetta svona nærri sér,
sagði Stern. — Þér með alla
þessa peninga, þér ættuð að vera
vön þessu. Og við vorum farn-
ir að hafa áhyggjur út af yður,
hræddir um að þér væruð geng-
in í snöruna. Við vissum ekki
hvað þér munduð taka til bragðs.
En þegar þið komuð niður á
bryggjuna í gærkvöldi, ákváðum
við, að bezt væri að skera úr
þessu fyrir yður. Bezta lausnin
fannst okkur að þér giftust
Soames.
Stern leit brosandi til hennar.
— Við hefðum átt að hittast fyrr.
Þá hefði ég getað sagt yður,
hverskonar þorparalýður þetta
var. Einmitt þess vegna vona ég,
að yður líði vel hjá okkur Svo að
ég vona, að þér hagið yður skyn-
samlega, eins og í gærkvöldi, og
haldið áfram að skrifa þessi bréf
okkar.
— Hvað sem þér viljið, sagði
Annabelle. — Hvaða máli skiptir
það mig? Mér er fjandans sama.
— Viljið þér þá ekki fara nið-
ur og semja eitthvað meira handa
Matildu frænku? Og auðvitað að
skrifa bankanum í Zúrich og
New York. Þegar þér eruð bú-
in að því, getið þér komið í aðal-
káetuna til okkar í stað þess að
borða ein.
— Við borð skipstjórans, sagði
Annabelle. — Það verður mikið
ævintýri.
Stern tók í handlegg hennar.
— Ég get ekki neitað yður um
neitt, chérie, þér borgið svo
rausnarlega fyrir ferðina.
Skonnortan sigldi áfram með
24 hnúta hraða það sem eftir var
dagsins og næturinnar. Hún
breytti aðeins einu sinni um
stefnu, um nokkrar gráður, þegar
þau voru komin suður af Cabo
de Gata við strönd Spánar. Þau
tóku land í fyrsta sinn skömmu
eftir sólarupprás; þegar þau lögð-
ust við akkeri í höfninni, var
aðeins 31 klukkutími liðinn frá
því að þau fóru frá Ventiniglia.
Búið var að leggja umslag með
bréfum Annabelle í póst kl. 9,15
um morguninn. Bréfið hafði ver-
ið á leiðinni í næstum 11 klukku-
stundir, þegar Henri barði að
dyrum, kvaddi Mr. Pimm og
flýtti sér til Julian.
Julian vaknaði með andfæl-
um. Það var kominn dagur.
Eddie stóð fyrir framan hann og
rétti honum kaffibolla. Henri
horfði út á götuna við hliðina á
útidyrunum.
Julian néri á sér augun. — Al-
máttugur minn, sagði hann, —
hvað er klukkan?
— Kortér i átta, sagði Eddie.
- Héma, drekktu þetta.
— Hvernig fór ég að því að
sofna?
-—• Við leyfðum þér að sofna,
Julian. Okkur fannst þú eiga það
skilið. Þú getur ekki hafa sofið
mikið í fyrrinótt, búndinn við
þennan stól.
Julian gleypti í sig kaffið. —
Hver bjó til þetta kaffi?
— Ég.
— Það er stórfínt. Ég geri ráð
fyrir að ekkert hafi gerzt.
Henri sneri sér frá glugganum.
— Ekki neitt.
-— Nema kattarfjandi, sagði
Eddie. —■ Hann fór á kreik ein-
hvern tíma eftir fjögur.
Julian reis upp úr sófanum.
Hann teygði úr sér og sagði: •—
Jæja, þessi maður hlýtur að hafa
farið lengra en til Ventimiglia.
Framhald í næsta blaði.
f FULLRl ALVÖRU
Framhald af bls. 2.
innar og bæðuð þá náðarsamleg-
ast að gefa innlendri útgáfu jafn-
aðaraðstöðu við þá erlendu. Ekki
með því að tolla innfluttar bæk-
ur og tímarit, heldur að afnema
afdráttarlaust tolla af öllum
sæmilegum pappír fyrir inn-
lenda bóka- og timaritaútgáfu.
Allir geta séð þann reginmun,
sem er til dæmis á kápupappír
VIKUNNAR og öðrum pappír í
blaðinu. Það væri vafalitið fullt
eins góður „bisnis“ að hafa lé-
legri pappír á kápunni og sætta
sig við að liggja í því svaði,
sem valdhöfum finnst réttmætt
að innlend útgáfa sé í. Við mund-
um gjarna kjósa að hafa mun
betri pappír í öllu blaðinu, en
það er óviðráðanlegt eins og
sakir standa. Hinsvegar borgar
Vikan stórfé fyrir þá hugsjón
að streitast við að liafa kápu
blaðsins ásjálega og mun halda
áfram að gera það.
Vikan mundi sem leiðandi
vikublað landsins líta á það
sem skyldu sina að ganga á und-
an með golt fordæmi, betri papp-
ír, fallegri myndir, listrænna út-
lit og auka notkun á lit, væri það
mögulegt. Það er þvi miður tal-
ið æskilegra, að falleg blöð séu
á öðrum tungumálum en ís-
lenzku; að fólkið i landinu fái
nægilega lesningu um allt annað
en það sem íslenzkt er.
Kæru menningarvitar. Þessu
hefur oftsinnis verið hreyft við
núverandi alþingismcnn og jafn-
vel ráðherra. Þar hefur verið
talað fyrir lokuðum eyrum. Ef
til vill yrði tilmælum ykkar og
áskorunum einnig tekið með
tómlæti. Ef til vill verður þessu
ekki breytt héðanaf i tið þeirra,
sem nú skipa valdastöðurnar.
En er þá nokkuð til, sem heitir
islenzk menning, ef það er ekki
það sem skrifað er á islenzku
fyrir íslenzkt fólk.
Sumir eru greinilega í vafa um
það. GS.
58
VIKAN 20. tbl.