Vikan - 13.05.1964, Blaðsíða 11

anum dýrir, en livað er það
hjá því að verða að splæsa
í sportbíl til þess að fá iit-
rás fyrir listsköpunarþörf-
ina.
Ameríkaninn heitir Scha-
winsky og málar sínar
myridir sem sagt á þann
liátt, að fyrst breiðir Iiann
úr flæmi af lérefti á stein-
steyptan flöt og síðan smyr
hann nokkrum hreinum
og sterkum litum með
málningarrúllum hingað
og þangað. Þá er lcomið
að bílnum. Hann smyr lit á
dekkin eftir þvi sem bezl
á við og siðan ekur hann
fram og aftur yfir léreftið,
beygir, sveigir og hring-
snýst og bakkar — alltaf
á fullu. Að lokum bindur
liann stórar korkflögur á
fætur sér og dansar á
myndfletinum eftir því
sem „inspírasjónin“ býður
honum. Scliawinsky er
fæddur í Sviss en fluttisl
vestur um haf og gekk eitt-
livað ekki sem bezt á lista-
mannsbrautinni þar til
hann greip til róttækra
aðgerða. Hann afneitar
penslum algerlega, telur þá
úrelt verkfæri i hstsköp-
un. Evrópiskir sportbílar
eru beztir af því þeir hafa
persónuleika, aftur á móti
er ekki hægt að mála neitt
af viti með amerískum bil.
Scliawinsky hefur lialdið
sýningar á risastórum mál-
verkum og hæsta verð, sem
hann hefur fengið fyrir
málverk hingað til, er 344
þús. ísl. króna. Heyrst hef-
ur, að Fransmenn láti þetta
ekki bafa nein áhrif á gang
þessara mála þar i landi og
lialdi sig að beru kvenfólki
eftir sem áður.
Þeir flýja til vesturs, yfir eyði-
leg fjallaskörð, vaða ár og klífa
óþekkta vegu utan í bröttum
hlíðum fjallanna. Straumurinn
er óslitinn af fólki, sem annað-
hvort kemur í stórum flokkum
eða fámennum fjölskylduhópum,
og hefur með sér búpeninginn,
sem það lifir á. Að nóttu læðist
Nú flýjai þeir
frá Kína til
Rússlands
X,
...... '' ' I
>*»*>*»**#<
■

-;*j
«N :
hópurinn yfir landamæri, sem er
ógerningur er að gæta nógu vel,
vegna þess að þau liggja um
næstum óyfirstíganleg öræfi.
Fólkið hugsar aðeins um eitt: að
komast burtu úr landi sínu, •—
eitthvað annað, þar sem það fær
að lifa frjálsara.
í sjálfu sér er þetta ekkert
emkennilegt, því ávallt hefur
fólk flúið til frelsins, og eftir
lok síðari heimsstyrjaldarinnar
hefur þessi flótti verið meiri en
nokkru sinni áður. iHð furðulega
við þennan flótta, sem hér er
talað um, er að áfangastaður
flóttafólksins er Sovétríkin.
Undanfarin tuttugu ár hafa
þúsundir manna flúið frá komm-
únistaríkjunum, til þess hluta
heimsins ,sem við köllum „hinn
frjólsa heim“. Af þessari ástæðu
hafa verið settar upp flóknar
gaddavírsgirðingar, grafnar nið-
ur jarðsprengjur, varðturnar
hyggðir og hár steinveggur reist-
ur þvert í gegnum miðja Berlín-
arborg. Það á að reyna að koma
í veg fyrir það með öllum ráð-
um, að borgarar austurlandanna
komist til vesturs.
Þess vegna er það einkenni-
legt að á síðustu árum, hefur
verið sívaxandi straumur flótta-
fólks til Ráðstjórnarríkjanna. Flóttafólkið er
Kínverjar frá landssvæðinu Sinkiang, sem reyn-
ir að höndla frelsið í Rússlandi. Þeir nefnast
Kazakkar, og um 60 þúsund hafa hingað til
komizt yfir landamærin.
Tímarnir breytast. Maður hefur séð hvernig
menn hafa beitt öllum hugsanlegum ráðum til
að flýja frá kommúnistalöndunum á hverjum
einasta degi, en svo búa Kazakkar í Sinkiang,
sem trúa því að í Rússlandi bíði þeirra friður
og frelsi.
Kazakkarnir eru kúgaðir í Kína, þar sem þeir
eru í miklum minnihluta sem þjóðflokkur, en
það lítur öðruvísi út í Sovétríkjunum, þar sem
til er sjálfstjórnarlýðveldið Kazakstan, þar sem
Framhald á bls. 44.
VIKAN 20. tbl.
11