Vikan - 18.06.1964, Qupperneq 51

.
*
*
enginn
V D-10-8-4-3
❖ D-G-8-2
* K-D-G-10
* A-K-9-8-7 N * D-10-4-3-2
V 9-7-6-Ö A-2
♦ enginn V A ❖ 10-9-7-5
* 9-7-5-3 S $0 A-6
A G-6-5
V K-G
♦ A-K-6-4-3
* 8-4-2
Allir utan hættu, suður gefur,
Suður
1 tígull
pass
pass
Vestur
1 spaði
pass
pass
Norður
2 hjörtu
5 tíglar
pass
Austur
4 spaðar
dobl
Útspil spaðakóngur.
Ofangreint spil kom fyrir ný-
lega í keppni. Fjórir spaðar
standa hjá a-v og fórn norðurs í
fimm tígla var því afar góð.
Þegar vestur hafði spilað út
spaðakóng kom blindur upp og
suður sá ekki betur en spilið
stæði. Það virðist enginn gjafa-
slagur vera nema á ásana tvo í
hjarta og laufi. Sagnhafi tromp-
aði útspilið í borði og íhugaði
málið. Það er greinilegt að hann
má ekki taka trompið úr borði
áður en hann hefur sótt út ás-
ana. Hann spilar því hjarta, aust-
ur drepur strax á ásinn og spil-
ar meiri spaða. Nú eru tvö tromp
farin úr borði og nú sjáið þið
hvernig spilið tapast. Þegar aust-
ur fer inn á laufás, þá spilar hann
spaða í þriðja sinn og þá kemst
neinu. Brátt mundu þeir hittast.
Brátt mundi Bond standa andspænis
leyndarmáli dr. No. Og hvað svo?
Bond brosti þurrlega við sjálfum
sér. Hann mundi ekki komast undan
með fróðleik sinn. Hann yrði áreið-
anlega drepinn, nema hann gæti
biargað sér á flótta, eða kjaftað
sig út. En hvað um stúlkuna? Gæti
Bond sannað sakleysi hennar og
tryggt, að henni yrði gefin grið?
Ef til vill, en henni yrði aldrei
hleypt af eynni. Hún yrði að dvel|a
þar það sem eftir væri ævinnar,
sem ástmey eða kona einhvers karl-
anna, eða dr. Nos sjálfs, ef hann
hrifist af henni.
Bond truflaðist í þessum hugs-
unum sínum við það að vegurinn
varð harðari. Þau voru komin yfir
vatnið og voru nú á slóð sem lá
UPP fjallið að húsunum. Járnklefinn
hallaðist afturábak og dráttarvél-
in ók upp á við. Eftir fáeinar mín-
útur yrðu þau komin alla leið.
Aðstoðarökumaðurinn leit um öxl
á Bond og stúlkuna. Bond brosti
glaðlega til hans og sagði: — Þú
færð áreiðanlega medalíu fyrir
þetta.
Brúngul augun horfðu tilbreyt-
ingarlaus á hann. Rauðar, þykkar
varirnar greindust í urri og það
var hatur í hljóðinu: — Haltu helvítis
kjafti. Svo sneri maðurinn sér við
aftur.
Stúlkan ýtti við honum og hvísl
aði: — Hvers vegna eru þeir svona
dónalegir? Af hverju hata þeir okk-
ur?
Bond hló: — Ég býst við að það
sé vegna þess að við höfum gert
þá hrædda. Kannske að þeir séu
ennþá hræddir. Það er vegna þess,
að við virðumst ekki vera hrædd
við þá. Við verðum að halda því
þannig.
Stúlkan þrýsti sér upp að honum:
— Ég skal reyna.
Framhald í næsta blaði.
sagnhafi ekki hjá því að gefa
einn trompslag.
Það er ekki mjög erfitt fyrir
austur að hnekkja þessu spili, en
hann verður þó að passa sig á
því að gefa ekki hjartað einu
sinni því þá er sagnhafi buinn
að vinna spilið.
Hvað sögnunum viðvíkur þá
gat norður gefið miklu betri sögn
heldur en tvö hjörtu við einum
spaða. Með spil eins og norðurs,
góðan stuðning við opnunarlit
makkers, eyðu í lit andstæðing-
anna og tvo góða hliðarliti, þá
er bezta sögnin að segja tvo
spaða ofan í vestur. Þessi sögn
gefur makker upp eyðu í spaða
og góðan trompstuðning. í þessu
tilfelli skipti þetta ekki miklu
máli, þar sem opnun suðurs var
heldur í rýrara lagi. ★
Gerð 4403-4 faanlegar með
3 eða 4 hellum, glópípum eða
steyptum (heilum), klukku
og ljósi, glóðarrist og hita-
skúffu.

H. F. RAFTÆKJAVERKSMIÐJAN
Hafnarfirfíi - Sirnar: r>0022, r>002:> <xj r>0:l22. - Reykjtivik - Sivii 10322 - Vesturvcr
VIKAN 25. tbl. —