Vikan - 28.05.1964, Síða 7

inkonan og fleiri kvensur hafa
stofnað samkundu sem nefnist
saumaklúbbur. Og eru þær svo
uppteknar við þessa gagnlegu
stofnun, að þær mega ekki vera
að því að hugsa um börnin og
heimilið. En sem betur fer, er
þetta ekki mjög hættulega út-
breitt ennþá . . . og þó. Sem sagt:
Ef það er ekki eiginmaðurinn
sem léttir eiginkonunni störfin
á heimilinu, þá eru það hinar
sjálfvirku vélar sem nú þykja
sjálfsagðar á hverju heimili, eins
og t.d. hinar sjálfvirku upp-
þvottavélar, bónvélar, ryksugur
og allskonar hjálparvélar sem
ekki þarf að minnast á hér. Svo
að maður tali nú ekki um van-
þakklætið sem kvenfólk yfirieitt
sýnir. T.d. í strætó, þegar maður
ætlar að vera voðalega kurteis
við kvenfólk og kerlingar og
bjóða þeim sæti, þá bara líta
þær fyrirlitningaraugum á vel-
gjörðarmanninn, hlamma sér í
sætið og segja svo ekki einu
sinni „svei þér“. Að þessu öllu
athuguðu og mörgu öðru, lítur
helzt út fyrir að það sé hættu-
legt að giftast.
Nokkrir svartsýnir.
Að síðustu vildum við þakka
VIKUNNI fyrir frábærlega
skemmtilegt lestrarefni, sem hún
hefur haft uppá að bjóða siðustu
árin.
Kassarnir sjaldan
opnir...
Vikan, Skipholti 33!
Ég hefi þannig starf, kæri
Póstur, að ég þarf oft að fara
með reikninga á ýmsa staði
hérna í bænum, til að fá þá
greidda. Það er orðið næstum því
undantekning, ef hver skrifstofa
eða stofnun auglýsir ekki ein-
hversstaðar á staðnum að reikn-
ingar séu greiddir aðeins á
ákveðnum tíma, venjulegast á
föstudögum, og þá oft aðeins á
milli klukkan 3 og 5.
Þetta get ég að sumu leyti við-
urkennt að sé góð regla, sér-
staklega ef maður má þá reikna
með því að öruggt sé að reikn-
ingar séu raunverulega greiddir
á þessum tíma, — en það er því
miður alls ekki tilfellið. Oft er,
að peningar eru ekki til, gjald-
kerinn ekki við eða eitthvað svo-
leiðis, og þannig er þetta aðeins
orðið nokkurs konar skálkaskjól
fyrir allskonar óreglu.
Annað er það, að það er mjög
erfitt að þurfa að mæta kannske
á fjórum — fimm stöðum í bæn-
um á þessum sama tíma, þegar
aðeins er um einn eða tvo klukku-
tíma að ræða í hverri viku. Ef
um þetta væru einhver samtök,
þannig að fyrirtækin kæmu sér
saman um að greiða reikninga
segjum þrjá daga í viku, tvo
tíma hvern dag, þá gæti mað-
ur skipt sér dálítið á milli. En
svo kemur maður kannsek fimm
mínútum og seint, og þá er kass-
inn þrællokaður, og maður þarf
að bíða í heila viku eftir næsta
möguleika á að fá borgað.
Að vísu eru sumstaðar gjald-
kerar, sem eru almennilegir og
borga manni þótt ekki sé á þess-
um vissa tíma, og það eru menn,
sem skilja að þetta er ekki hægt.
Ég held því fram, að fyrirtæki
hafi enga heimild til að setja
manni skilyrði um það, hvenær
þeim þóknast að borga reikninga.
Forstöðumenn þessara fyrirtækja
eru ekkert nema elskulegheitin,
þegar þeir eru að biðja um út-
tektina, — en þegar á að fara
borga, snýr að manni önnur hlið.
Þeir hafa fengið sína vöru og
vissan frast til greiðslu, og þá
eiga þeir að borga reikninginn —
og ekkert múður og mas.
Er þetta ekki rétt hjá mér,
Póstur minn?
Rukkari.
--------- Að mörgu — flestu
ieyti er betta alveg rétt hjá þér,
rukkari minn góður. En hvað
fiirnst þér um það, ef þú átt að
borga reikninga sjálfur? Finnst
þér þú skuldbundinn til að bíða
á ákveðnum stað þangað til mað-
urinn kemur lcks með reikning-
inn, eða mundi þér ekki finnast
eðiilegra að þú segðir við hann:
„Komdu á föstudaginn milli 3
og 5, og þá skal ég horga reikn-
inginn“? Þetta eru vinnuhagræði,
skal ég segja þér, og ef þú þarft
að fara cftar en einu sinni til
sama fyrirtækis, geturðu skrifað
hiá þér á hvaða tíma er borgað
út. Annars geturðu iíka bara
hringt. Og ef í harðbakkann slær,
geturðu hringt til gjaldkerans á
útborgunartíma, sagt að þú kom-
izt ekki. en beðið hann um að
geyma handa þér upphæðina
þangað til klukkan 10 í fyrramál-
ið.
LOXENE er fegrandi
Hún þekkir leyndarmálið
Hún veit aS LOXENE Medieated Shampoo meS hinni heilhrigSu
nærandi sópu tryggir henni fagurt, hei’brigt og fiösulaust hór.
er hentugur,
fjölhœfup
og afar ódýr.