Vikan - 28.11.1968, Blaðsíða 18
Forróðamenn plötufyrirtækisins „Apple“
hiii'ðu sannarlega ástæðu til að vera kát-
ir, þegar lagið „Those were the days“
komst í efsta sæti brezka vinsældalist-
ans, J>ví að á sama tíma var Bítlalagið
„Hey Jude“ í öðru sæti. Það er hin 17
ára Mary Hopkins, sem syngur „Those
were the days“, en þetta er jafnframt
fyrsta platan hennar. Paul McCartney
sá um plötuupptökuna og útsetninguna
á laginu, en það var Paul, sem hafði
samband við Mary og bað hana að
syngja á plötu fyrir „Apple“, er Twiggy
liafði sagt honum frá henni. Mary þykir
minna nokkuð á Marianne Faithfidl í
söng sínum. Það væri synd að segja, að
söngur hennar væri tilþrifamikill og frá-
leitt er hún á sömu línu og Cilla Black
eða Dusty Springfield og slíkar konur,
sem hafa bæði fögur og mikil hljóð.
Hvað sem því líður á Mary litla Iíop-
kins án efa eftir að láta að sér kveða
sem söngkona — og það verður gaman
að heyra næstu tveggja laga plötu henn-
ar.
MRS BROWN YOII'VE
GOT A LOIIELY BAOGITER
v.
ins °2 áður heíur komið fram,
t*s»aa j-jcrman Hermits undan-
farna mánuði unnið að kvikmyndinni
,,Mrs. Brown you‘ve got a lovely
daughter“. Nú er myndin tilbúin, og
byrjað er að sýna hana vestan hafs.
Myndarinnar hefur lítillega verið get-
ið í brezkum blöðum, og hefur hún
fengið þar fremur slæma dóma. f
Bandaríkjunum hefur myndin samt
notið mikilla vinsælda og verið mjög
vel sótt, en þar er líka vegur þessar-
ar hljómsveitar með mestum blóma.
Þráður myndarinnar er í stuttu máli
sem hér segir: Hermann erfir veð-
hlaupahund eftir afa sinn, en hundur-
inn vinnur síðan í hundaveðhlaupi í
Manchester. Á veðreiðunum kynnist
Hermann hr. og frú Brown og dóttur
þeirra Judy. Þau mæla sér síðan mót
í London. Þeir félagar í hljómsveitinni
halda síðan til London ásamt seppa til
að freista gæfunnar. Þar verða þeir
fyrir miklum vonbx-igðum: Seppi týn-
ist og I-Iermann verður að sjá á bak
kærustunni, sem fer til Parísar til að
gerast þar tízkusýningardama. Þeir
halda síðan aftur heim til Manchester,
en auðvitað fellur allt í ljúfa löð að
lokum.
Sem sagt: Fremur lítilfjörlegur efn-
isþráður og til þess að kóróna þessi
ósköp er sagt um Hermann og hans
menn, að þeir séu eins og upptrekktar
dúkkur í myndinni en góðir leikarar,
eins og Stanley Holloway, sem leikur
Mr. Brown, eru sagðir áhugaleysið
uppmálað.
Hljómsveitin leikur í myndinni mörg
þeirra laga, sem vinsæl hafa orðið,
þar á meðal „Mrs. Brown. . , sem
er titillagið, „There is a kind of hush“
o.fl. Einlægustu aðdáendum Hermanns
er ráðlagt að sjá þessa mynd, en öðr-
um er bent á, að sleppa því alveg!
18 VIKAN 47- tbl-