Vikan - 06.03.1969, Blaðsíða 48

Járnbrautarteinarnir voru endanlcga tengdir saman í Utha-fylki við hátíðlega athöfn. —
Siðasta samstaðan var fest með gullnöglum og síðan var hellt yfir úr vínfiösku, eins og
sjá má á þessari mynd.
Hjarðir vísunda hindruðu oft járnbrautarferðir. Sem vörn gegn slíkri tálmun var komið
fynr vatnssprautu framan á eimreiðunum og óspart sprautað á vísundana, ef hcir voru
að flækjast á teinunum.
hetta er fyrsta cimreiðin, sem fundin var upp í Bandaríkjunum 1825. Enda ]>ótt hún gæti
aöeins farið í hring, var þetta góð byrjun.
LESTIN BRUNAR
HRABAR. HRABAR
Hundi-að ár eru liðin síðan járnbrautarteinar, sem
lágu frá vesturströndinni og aðrir, sem lágu frá aust-
urströndinni, voru tengdir saman í Utha-fylki. Þar
með var hægt að ferðast um Bandaríkin þver og
endilöng. Á þessum síðum birtum við myndir af
þessum merka atburði og fleiri skemmtilegar myndir,
sem sýna sögu og þróun járnbrautanna.
Um þessar mundir er minnzt
aldarafmælis merks atburðar í
samgöngumálum Bandaríkjanna.
10. maí 1869 voru járnbrautar-
teinar, sem lágu frá austur-
ströndinni og aðrir sem lágu frá
vesturströndinni tengdir saman
við Promontary Point í Utah.
Þar með var hægt að ferðast
með járnbraut um Bandaríkin
þver og endilöng.
Þetta var gert við hátíðlega
athöfn. Teinarnir voru tengdir
saman endanlega með gullnögl-
um, Frelsisbjöllunni var hringt
og hleypt af hundrað skotum í
tilefni af þessum merlca atburði.
Hér var um að ræða umfangs-
mestu framkvæmd á sviði járn-
brauta, sem gerð hafðfi verið á
þessum tíma. Langþréðu tak-
marki var náð. Atburðarins var
getið rækilega í öllum blöðum
og almennur fögnuður ríkti
meðal þjóðarinnar.
Áður hafði ferð um Banda-
ríkin þver og endilöng verið erf-
iður og hættulegur leiðangur,
sem fáir lögðu upp í.. En nú var
þetta orðinn leikur fáinn. Vagna-
lestirnar höfðu veriðT hægfara og
á stundum háskalegar. Tvær
aðrar leiðir höfðu verið mögu-
legar, en báðar kostnaðarsamar,
tímafrekar og óþægijegar: Önn-
ur var löng sjófferð fyrir Cape
Horn, en hin var a(ð fara sjó-
leiðis til Isthmus í Panama, síð-
an landveg í g.egnum frumskóg
og loks aftur rueð skípi til Kali-
forniu.
Um 1850 lágu engar járnbraut-
ir fyrir vestan Mississippi-fljót.
En á næstu tuttugu árum óx
járnbrautarkerfi landsins úr
23.454 km í 137.597 km. Til þess
að tengja saman járnbrautarlín-
una milli austur- og vestur-
strandarinnar þurfti að leggja
teina á 4.625 km vegalengd.
Járnbrautir hafa gjörbreytzt á
þessari öld, bæði hvað snertir út-
lit og tæknilega gerð alla. Þær
hafa jafnt og þétt orðið hrað-
skreiðari, og oru einn í fullu
gildi sem sarngöngu,tæki, þrátt
fyrir harða saunkeppn i við flug-
ið- ☆