Vikan - 06.11.1969, Blaðsíða 12

KIIOLD
TÖMASI
Mánasigðin varpaði daufu skini á himinhvolf-
ið. Það var vetrarkuldi í loftinu, jafn ískaldur
og stjörnurnar sem lýstu milli reykháfanna til
hægri. Þetta var í miðjum janúar, klukkan var
tuttugu mínútur yfir tíu, og samkvæmið þarna
inni var á hápunkti.
Anna, sem var tuttugu og fjögurra ára, stóð
á svölunum með ungum manni, sem hún vissi
ekkert annað um, en að hann hét Tómas. Hann
var nýbúinn að kyssa hana, og það var ekki
laust við að hún hefði einhverja ónotatilfinn-
ingu. Hún hafði ekki verið hrifin af því. En
svona var þetta alltaf. Þetta var víst viðtekin
regla, og þar sem hún var oft ósköp einmana,
þá fylgdi hún þessari reglu.
Tómas hallaði sér fram á svalahandriðið.
— Þú ert indæl, Anna, sagði hann.
— Takk, sagði hún frekar kuldalega.
Hún virti hann fyrir sér. Hún varð ekki vör
við neinar sérstakar tilfinningar. Hann gat verið
hver sem var, en hann hafði kysst hana, svo það
heyrði víst til að hún gerði eitthvað. Líklega
ætti hún að hlæja blíðlega, og þakka innilega
fyrir ef hann byði henni í bfó, einhvern tíma í
næstu viku. Auðsýna kvenlega hæversku og allt
það sem nútíma spekingar vildu hafa að engu,
TilbreytingarleysiS var að gera
út af við hana. Ailtaf gerðist
það sama upp aftur og aftur.
Og í kvöld mundi það endur-
taka sig enn þá einu sinni,
nema hún tæki til sinna ráða ...
SMÁSAGA EFTIR EVU BUSCH

y'ý's ýýýýÆPwsiffi

... , '.yMSmmSKwíímv.'/: 1 §§§1 -
HgL $ í? yfxjfó,. . ' '
wk , *
...ý