Vikan - 08.01.1970, Side 50
FRÁ RAFHA
NÝ ELDAVÉL GERÐ HE6614. 4 hellur, þar af 1 með stiglausri
stillingu og 2 hraðsuðuhellur, stór ofn, 56 lítra, yfir og undirhiti
fyrir steikingu og bökun, Ijós í ofni. Fæst með eða án glóðar-
steikar elements (grill). — Heimkeyrsla og Rafha ábyrgð.
VIÐ ÖÐINSTORG - SfMI 10322
Lausn á Jólakrossgátu VIKUNNAR
= s = s==rj6lahald=umfí»rð<?.rlögreg'lumannsins*.a = = s=
= = r=i==.öfuguggi=n^rta = feiti=roiísýsa = ötular = = =
=j»*s = -re£inn=nóg = e = fa?ri = U3tinov = pundarinn = = r»
a*asa*sa=m.is = dandalast:*=vesall*=nana = ið = dult=<6öld
asBjs»utan=»reiði=»saminn = land = slórar**manart=aa
=s = öt=»nisti = pl*=nb=*rann=girnis = iðir=»atriðissnh
3BB3sg8tb = faniagusta = d = = = = = = konan = og = = = ='= e g o
bál = das = = árlegur=»as“U = = = = = = 6 = kl = árabá'tur = um
rl«santos*=e«*nart*=l=ur = »=*=*=* = lausung = ötula=re
áörundur = sinnt=r = ell = = = = = = = annes = efrats=fá = =
gát=uð = assai = seitill= = = = = = dani=slen = largóg
surtur=ll=tt=skilti=óhress=r=uggi=rita=e=se
trauð=túlkinn=eðlur=gúan6=seyrnar=snæ=fiski
b = nn = siginni=sla£rar = sf = tvenn=-=p**ak = lclakkar
inngangur = gnapir = = kamban = eignalaus = k = annál =
reru = un = = s = = lén = bæ = sá 6la = l= ii = e 1 ta = of = sinin
tvíræður=esaú==bú=skana=klár=andanum=l=r=sa
aak = fráleittð = seinka = dr = lyf = ingunn = abel=6tt
.= til = að=ylja = sér = með = a= bógar = nurlar = 6mennin
nárinn = kar = 6l=hr = kná = i
u = ásigkomu'lag = l= sauðir
makk=ill=g6ni=atorka==
ss=*a = b = álegg=neðar = = ris
.leskj að = i = afskipar = = *i
is'tra = ilma=ýý = n= = e = egg
z*=r*ern = ey=skrá = bögglum
treina = trjóna = s'á. r'langa
=ekki=á=jólainnkaupin=
=feigur=alir=kænn=arar
aðgæta hvort Tim litli væri ekki
vaknaður.
Mér leið miklu betur nú. Eg
hafði tekið ákvörðun og ég var í
sjöunda himni yfir þessari snjöllu
hugmynd, sem ég hafði fengið í
sambandi við drauminn. Mér óx
ásmegin, þegar ég hugsaði til
þess, að þrátt fyrir allt átti ég þó
enn Eric og gat notið aðstoðar
hans og velvildar. Og þegar mynd
Rees hafði nú svo skyndilega
gjörbreytzt í huga mínum, þá
var í rauninni ekkert sem var
sambandi okkar Erics til trafala.
Rees hafði verið sá eini þrösk-
uldur í veginum fyrir nánu sam-
bandi okkar. Mér hafði skjátlast
hrapallega hvað Rees snerti. Mér
var í rauninin óskiljanlegt,
hvernig ég gat látið blekkjast af
framkomu hans. Eg hafði alltaf
talið mig vera nokkuð slyngan
mannþekkj ara, en nú hafði mér
brugðizt bogalistin algjörlega.
Eftir á að hygeja hefði ég mátt
vita, að Eric var miklu heil-
steyptari, heiðarlegri og drengi-
legri maður en Rees. Þegar allt
kom til alls var Eric mér meira
virði en nokkur annar maður.
Rees skaut upp kollinum, á
meðan við Tim vorum að snæða
morgunverð. Hann kyssti son
sinn, en brosti gleitt til mín um
leið og hann hélt yfir grasflötina
í áttina til vinnustaðar síns —
steinhússins. Á yfirborðinu var
þetta ósköp venjulegur mánu-
dagur. Þannig höfðu þeir verið
hver af öðrum að undanförnu.
Rees hélt hress og glaður til
vinnu sinnar. En nú vissi ég, að
steinhúsið var ekki griðastaður
hins nákvæma og ötula vísinda-
manns, sem kraðist þess að fá að
njóta algers næðis við rannsókn-
ir sínar. Það fór hrollur um mig,
um leið og Rees brosti til mín.
Klukkan var hálf tíu. Nú gát-
um við í ró og næði farið að
leggja af stað niður að hliðinu —
við tvö, ég og Tim litli. Roberts
hjálpaði mér að taka fram vagn-
inn, sem Tim ók jafnan í, þegar
hann fór niður að hliðnu. Ro-
berts grunaði sýnilega ekki hið
minnsta, að ef allt færi að ósk-
um og ekkert óvænt kæmi fyrir,
mundum við aldrei koma aftur.
Tim lék á als oddi á leiðinni.
Hann hló og talaði og stundum
söng hann lagstúf við raust. Eg
smitaðist af gleði hans. Nú var
frelsið væntanlega á næstu grös-
um og martröðinni senn að ljúka.
í þetta skipti skyldi flóttinn tak-
ast. Eg þorði ekki að gera mér í
hugarlund þann létti, sem mundi
fylla brjóst mitt á þeirri stundu,
þegar við vippuðum okkur upp í
bíl Erics og brunuðum síðan af
stað með ofsahraða — burt frá
Bellwood og öllum þeim óhugn-
aði, sem því húsi fylgdi. Sg
undraðist hversu styrk ég var.
Hjartað barðist ekki ákaft í
brjósti mér eins og oft áður. Ein-
hverra hluta vegna var ég sann-
færð um, að allt mundi fara vel
í þetta sinn.
Þarna sáum við hliðin. Það
glampaði á þau í morgunsólinni.
Flutningabíll ók framhjá og Tim
hrópaði upp yfir sig, þegar hann
sá hann.
— Flýttu þér, Carol. Ef það
skyldi koma annar bíll, þá getur
vel verið að einhver sjái okkur
og veifi til okkar. Við megum
ekki missa af því.
Sg hljóp við fót, enda þótt ég
vissi, að enn voru tíu mínútur
til stefnu, þar til Eric kæmi á
bílnum sínum og stanzaði við
hliðið. Nema hann kæmi með
fyrra fallinu, kannski nokkrum
mínútum fyr en við höfðum ráð-
gert. Vonandi yrði hann ekki
seinn fyrir. ’Ég gat varla beðið í
eina einustu sekúndu. Nú vorum
við næstum alveg komin. Þá
heyrði ég allt í einu Tim hrópa:
— Carol, Carol! Líttu til skóg-
arins! Þarna kemur pabbi!
Framh-ild í næsta blaði.
r—--------------------------á
HVAR ER
DRKIN HANS
NQA?
Það er alltaf sami leikur-
inn í henni Yndisfríð okk-
ar. Hún hefur falið örkina
hans Nóa einhvers staðar í
blaðinu og heitir góðum
verðlaunum handa þeim,
sem getur fundið örkina.
Verðlaunin eru stór kon-
fektkassi, fullur af bezta
konfekti, og framleiðand-
inn er auðvitað Sælgætis-
gerðin Nói.
SiSast er dregið var hlaut verS-
launin:
ASaUieiður Bragadóttir,
Nökkvavogi 5G, Rvík.
Nafn
Helmill
Örkin er á bls.
Vinninganna má vitja £ skrlf-
stofu Vikunnar. 2.
V,_______________________________y
50 VIKAN 2 tbl-