Vikan - 17.12.1970, Qupperneq 19

Þar getið þið búið í friði og ró.
Það er reyndar dálítið afskekkt,
en það er prýðilegt bókasafn í
næsta nágrenni, aðeins tólf
mílna akstur þaðan.
Nei, góði, reyndu ekki að
fá mig til þess. Ég fékk einu
sinni lánaðan sumarbústað, til
að ljúka við erfitt prófverkefni,
en það fór allt í hönk í húsinu
óg ég hef aldrei haft meira að
gera, en gat auðvitað ekki lokið
við verkefnið.
— Já, það gengur ýmislegt úr
skorðum, þegar enginn býr í
húsunum, sagði Evans, — og að
það þarf margt að laga, en þeg-
ar Will Workman er næsti ná-
búi, þá þarftu engu að kvíða.
Og taktu það líka til athugun-
ar, að það er ekki eins og í
borginni, þarna er hægt að fá
fólk til að vinna fyrir sig, reyta
illgresi, höggva brenni fyrir lít-
ið sem ekkert verð og Will
Workman getur gert margt.
Hann er reyndar sá eini sem ég
treysti, en varaðu þig á heima-
brugginu hans!
- Bruggar hann sjálfur?
spurði Roger.
- Nei, það gerir hann ekki,
en hann drekkur það, en aðeins
lítið í einu, hann verður aldrei
drukkinn. En lyktin er hræði-
leg! Ég væri ekki hissa þótt það
væri blandað bensíni.
— Það er vínbann þarna, það
verður að fara í annað fylki, til
að ná sér í áfengi, ef mann lang-
ar í það.
Roger átti að fá hálf laun á
þessu leyfisári og þegar við
fengum ágætis tilþoð í leigu
fyrir húsið okkar með húsgögn-
um, þá fórum við í alvöru að
hugsa málið. Ellen var líka
sæmileg til heilsunnar þá, okk-
ur datt ekki í hug að hún gæti
verið lífshættulega sjúk. Þetta
var líka einstakt tækifæri fyrir
Roger, eins og Mary sagði:
5i. tbi. VIKAN 19