Vikan - 17.12.1970, Síða 40

Heimilistrygging SJÓVÁ
veitir heimilinu víðtækt öryggi. Hún innifelur meðal
annars bruna- og vatnstjónstryggingu á öllum innan-
stokksmunum, innbrotatryggingu, ábyrgðartryggingu
vegna allrar fjölskyldunnar og örorkuslysatryggingu
fyrir húsmóður og börn.
Leitið frekari upplýsinga á aðalskrifstofunni eða hjá
næsta umboðsmanni.
SJÓVÁTRYGGINGARFÉLAG ÍSLANDS (
INGÓLFSSTRÆTI 5 — REYKJAVÍK — SÍMI 11700
SAMTALIÐ
ER UM
Gefið þeim Royal ,,milk shake"
Hressandi miólkurdrykkiir
Leiðbeiningar á búðingspökkum.
Jarðarberja, súkkulaði o.fl.
Þér sparið með áskrift
VlliAV
undireins og þú hefur borðað
klukkan tólf og líka strax eftir
kvöldmatinn. Hér er blýants-
stubbur. Ef þú þarft einhvers
við, skrifaðu það á miða. Krafs-
aðu í hurðina með nöglunum
þegar sóparinn rekur sópinn í
hana. Ef hann krafsar á móti,
stingdu þá miðanum undir hurð-
ina. Aldrei fyrr en hann hefur
krafsað. Vertu hughraustur. Al-
úðarkveður. Ignace — Louis.“
Þessi boðskapur er frá Gal-
gani og Dega. Það yljar mér um
hjartað að eiga svo trúa og
trygga vini. Og með vaxandi trú
á framtíðina og fullviss um að
komast lifandi úr þessari gröf
fer ég aftur að ganga um gólf,
í þetta sinn léttum, hröðum
skrefum — einn, tveir, þrír,
fjórir, fimm, snúið við og svo
áfram.
☆
A GÖNGU I
VORREGNINU___________________
Framhald af bls. 21
þig. Þú átt svo mikið af kon-
unni ennþá í þér.
— Það getur vel verið, sagði
ég, en ég vona að ég sé þroskuð
kona, ekki unglingur ennþá.
Hann stóð upp, gekk rólega
kringum borðið og lagði hend-
urnar á axlir mér.
— Þetta er ekkert til að gera
veður út af. Mig langaði aðeins
til að sjá þig í kjól við og við,
þú hefur dásamlegt vaxtarlag.
Ég mjakaði mér undan hönd-
um hans og gætti þess vel að
leyna hlátrinum, sem sauð í
mér.
— Þá er bezt að ég segi þér
eins og er, þetta er allt vegna
kuldaskónna. Það er svo kalt að
ég get ekki verið án þeirra og
svona kuldastígvél passa ekki
beinlínis við kjólinn.
— Þá verð ég að bíða þangað
til fer að vora. En ætlarðu þá
að gera þessa bón mína?
— Já, ég lofa því. En mér
finnst eins og aldréi ætli að
vora!
— Nú hef ég eina ástæðu'
ennþá til að þrá vorið meira en
nokkru sinni fyrr. En það lítur
út fyrir að það ætli að láta
standa á sér.
Sg þráði líka vorið, en mest
af öllu þráði ég að fá ferskt
grænmeti. — Fæst aldrei annað
en kál í búðinni? spurði ég Will.
— Nei, sagði hann, — en nú
er karsinn kominn við lækina.
Þykir þér brunnkarsi ekki góð-
ur?
f hvert sinn sem ég hugsa um
þennan dásamlega dag, verð ég
alltaf lin í hnjánum. Trén voru
nakin og grá, það stirndi á
grýlukertin og lækurinn var
dimmblár þar sem hann bar við
hvítan snjóinn. En það var erf-
itt að komast þangað. Við þurft-
40 VIKAN «• tw.