Vikan - 06.05.1971, Blaðsíða 10
MfflMMEl
EFTIR LÚPUS
S§ EJIUHl
Sjálfstæðisflokkurinn
hafði um skeið verið í mik-
illi sókn á Vestfjörðum,
þegar kjördæmabreytingin
kom til sögunnar 1959,
þrátt fyrir ófarir í Barða-
strandasýslu og Vestur-Isa-
fjarðarsýslu 1956 í tíð
„hræðslubandalagsins“.
Fékk hann kjörna þing-
menn í fjórum af fimm
kjördæmum á þeim slóð-
um sumarið 1959, en hlaut
að láta slikt happ úr hendi
sleppa um haustið, er hlut-
fallskosningarnar voru upp
teknar. Ýttust liðsoddar
hans veslra óþyrmilega á
um framboðið, en leikar
fóru svo, að röðin á fram-
boðslistanum varð Gísli
Jónsson, Kjartan J. Jó-
hannsson, Sigurður Bjarna-
son og Þorvaldur Garðar
Kristjánsson. Fimmta sæt-
ið skipaði hins vegar nýr
maður á vettvangi lands-
málabaráttunnar, þó að
kunnur væri af stjórnmála-
umsvifum á ísafirði. Sá hét
Matthías Bjarnason og
taldist líklegur að láta um
sig muna. Svo reyndist og
fyrr en varði. Matthías
Bjarnason gaf ekki lcost á
sér á framboðslistann að-
eins til uppfyllingar. Hann
ætlaði sér mikinn hlut og
hefur fengið fram þann
vilja sinn. Tilviljun veldur
nokkru i því efni, en sér í
lagi kap]) og skap manns-
ins. Honum lætur ekki að
sitja i logni, en kýs gjarnan
að sigla hvassan hyr úfinn
sjó þangað, sem hugur
hans stefnir.
Matlhias Bjarnason
fæddist á Isafirði 15. ágúst
1921, sonur Bjarna Bjarna-
sonar kaupmanns þar og
síðar i Reykjavik og konu
hans Auðar Jóliannesd.
Matthias nam gagnfræði á
ísafirði, en settist siðan í
Verzlunarskólann og lauk
hurtfararprófi þaðan 1939.
Hvarf hann að þvi búnu
heim til ísafjarðar og gerð-
ist framkvæmdastjóri
Djúpbátsins og síðar út-
gerðarfélagsins Kögurs og
Vélbátaáhyrgðarfélags ísa-
fjarðar, en hefur einnig
rekið verzlun þar í kaup-
staðnum allt frá 1943.
Sjálfstæðismenn kusu
Matthias Bjarnason í bæj-
arstjórn Isafjarðar 1946.
Átti hann sæti þar óslitið
til 1970 og var forseti henn-
ar 1950—1952 og í bæjar-
ráði frá 1950. Matthías hef-
ur gegnt fjölda trúnaðar-
starfa fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn á Isafirði og Vest-
fjörðum og verið í hópi
gunnreifustu foringja hans
vestra.
Matthias Bjarnason varð
fljótlega aðalleiðtogi sjálf-
stæðismanna i hæjarmál-
um ísafjarðar, en virtisl
lílt hyggja á æðri frama
fvrst um sinn. Kjartan J.
Jóhannsson hafði unnið
kjördæmið af Alþýðu-
flokknum 1953, þegar
Hannihal Valdimarsson
féll kylliflatur fyrir honum
og „rauði bærinn“ breytti
allt í einu um lit. Kjartan
var svo endurkjörinn þing-
maður Isfirðinga fyrir-
hafnarlaust 1956 og sum-
arið 1959. Naut hann per-
sónulegra vinsælda, því að
hann þótti daufur kenni-
maður á pólitísk fræði, en
því lipurri og geðþekkari í
samtölum og umgengni við
kjósehdur. Studdi Matthias
þennan prúða samlierja
sinn dyggilega til þing-
mennsku, en sá brátt fram
á, að heit víkingslund sín
myndi kannski alveg eins
sigurstrangleg og mjúkar
læknishendur Kjartans.
Virtist og einsýnt, að Matt-
hías erfði ísaf jarðarríki
Sjálfstæðisflokksins á sín-
um tíma. Undirbjó hann
það með því að fallast á að
skipa fimmta sæti á fram-
boðslistanum vestur á
10 VIKAN 18.TBL.