Vikan - 09.12.1971, Qupperneq 18

Thögersen-fjölskyldan býr í raðhúsi fyrir utan
Kaupmannahöfn. Faðir, móðir og barn — þetta
virðist ósköp venjuleg fjölskylda. Foreldrunum
finnst hver dagur ævintýri líkur. Áður voru þau
séra Ansgar og systir Jóhanna og bjuggu inn-
an klausturmúra. Þegar hún varð barnshaf-
andi, var hún leyst frá klausturheiti sínu um
hlýðni, skírlífi og líf í fátækt...
Thorsten Thögersen er fimm-
tíu og þriggja ára og kona hans
fjörutíu og tveggja. Þau eiga
eitt barn og búa í raðhúsi í
einni af útborgum Kaupmanna-
hafnar. En það er langt frá því
að þau hafi áður lifað venju-
legu lífi. Þrátt fyrir að þau
eru nú komin á þennan aldur,
þá hafa þau aðeins lifað venju-
legu lífi í nokkra. mánuði. Þau
eru tæplega farin að átta sig á
því að þau eigi að standa á
eigin fótum, hafa sjálf peninga
undir höndum og ráðstöfunar-
rétt yfir þeim. Það er örugg-
lega töluverð lífsvenjubreyting
fyrir frú Thögersen að fara í
kjörbúð og ákveða innkaupin,
hún hefur alla ævi borðað það
sem fyrir hana hefur verið sett.
PRESTUR OG NUNNA.
Þau þekktu ekki mikið til
lífsins utan klaustursins og það
varð auðvitað mikið hneyksli,
þegar hún varð barnshaíandi,
en nú eru þau gift, svo á yfir-
borðinu er allt í lagi.
Þau gátu ekki gift sig fyrr
en Vatikanið hafði gefið þeim
leyfi, leyst þau frá heiti sínu.
Þeir eru ekkert fljótir á sér í
slíkum tilfellum í Vatikaninu,
svo dóttir hjónanna var orðin
fimmtán mánaða, þegar for-
eldrarnir gátu gift sig. Þau
fengu líka leyfi til að vera í
kaþólskum söfnuði, en hefði
þetta skeð fyrir árið 1966, þá
hefðu þau verið bannlýst og
ekki fengið inngöngu í nokk-
urn kaþólskan söfnuð. Það ár
var gefið leyfi til að leysa
nurtnur og presta frá heiti sínu
og leyfa þeim að ganga í venju-
legan kaþólskan söfnuð.
Það er nú ekki orðið neitt
einsdæmi að nunnur og prest-
ar sæki um lausn frá heiti sínu,
þótt það sé tiltölulega fátítt.
Thögersenhjónin hafa fram að
þessu lifað lífi sínu innan
klausturmúra, vegna þess að
þau í æsku fundu sig kölluð
til þess. Þau eiga ábyggilega
eftir að reka sig á ýmislegt,
sem þeim finnst framandlegt,
én örugglega hafa þau íhugað
vel ákvörðun sína.
NÚ VERBA ÞAU SJÁLF AÐ
TAKA ÁKVARÐANIR.
Thorsten Thögersen er kenn-
ari við einkaskóla í Kaup-
mannahöfn og frúin stundar
líka kennslu. Það er líklega
ekki gott að gera sér í hugar-
lund þau vandamál, sem þau
verða daglega að glíma við.
Þau hafa ekki haft mikla mögu-
leika á því að kynnast sam-
borgurum sínum, síðan þau
fóru að lifa venjulegu lífi. Áð-
ur áttu þau enga persónulega
muni; þau höfðu engar per-
sónulegar tekjur, en þau þurftu
ekki heldur að hafa áhyggjur
af því að láta tekjurnar hrökkva
fyrir daglegum þörfum; ekki
þurft að velja og hafna, kaupa
föt eða ráðstafa frístundum
vegna þess að þau höfðu al-
drei neinar sérstakar frístund-
ir. Áður var allt þeirra líf
byggt á boðum og bönnum,
sem aðrir settu þeim. Nú verða
18 VIKAN 49. TBL.