Vikan - 10.02.1972, Blaðsíða 11

reikna með að taka þátt í kostn-
aði sjálfir).
Nú er að komast á laggirnar
íslenzkt stúdíó, Pétur Stein-
grímsson hefur fengið húsnæði
fyrir upptökuborð sitt og er nú
unnið mikið þar í Síðumúlan-
um. Er hljómburður þar sagður
góður, allavega miklu betri en
í útvarpinu, þar sem flestar ís-
lenzkar plötur hafa verið tekn-
ar upp til þessa.
,,Áður,“ segir Jón Ármanns-
son hjá Tónaútgáfunni,/ „var
mesta vandamálið að fá stúdíó
og því miður fór það oft þannig
er stúdíóið var loks fengið, að
menn mættu allsendis óklárir
á því sem þeir ætluðu að gera.
Þeir hugsuðu gjarnan með sér,
að þetta myndi verða allt klárt
í stúdíóinu, eins og maður sér
erlenda hljómlistarmenn láta
hafa eftir sér í blöðum og öðr-
um fjölmiðlum, en það sem
okkar drengir gæta ekki alltaf
að, er að þar eru plötur gefnar
út í milljónaupplagi, en hér
þykir mjög gott ef plata selzt
í 2000 eintökum og algjört met
er 3500 plötur. Þá held ég líka
að það hafi haft sitthvað að
segja, að þegar Hljómar voru
að taka upp erlendis fyrst, þá
sögðu þeir gjarnan sögur af því
að þetta og hitt hefði ekki verið
ákveðið fyrr en í sjálfri upp-
tökunni. Ef á að taka upp ís-
lenzka plötu fyrir íslenzkan
markað, verða menn að vera
100% öruggir um hvað þeir
æt’a að gera og nota stúdíó-
tímann eingöngu til að spila
það sem þeir ætla að setja á
plötuna.“
Við höfum öll sjálfsagt ekki
látið fara fram hjá okkur þá
staðreynd, að á síðasta ári kom
aðeins út 1 tveggja laga plata.
Ástæðan fyrir því er sú, að
hljómplötuútgefendum finnst
ekki borga sig að gefa út litlar
p'ötur, vegna þess „að þegar
maður er farinn að standa í
p'ötu á annað borð,“ segir Jón
Ármannsson, ,,þá munar ekki
svo miklu fyrir mann að hafa
þí ð LP. Tiltölulega er það hag-
kvæmara á allan hátt.“
Ólafur Haraldsson í Fálkan-
um segir ekki kosta undir
100.000 krónum að gefa út
tveggja laga plötu og þar af sé
kostnaðurinn við umslagið á
að gizka fjórðunguv! Það er
geysilega há upphæð. allt of
há, því hvers vegna er ekki
hægt að gefa út íslenzkar
tveggja laga plötur í gömlu,
hvítu gataumslögunum rétt eins
og gert er erlendis? Hér dugar
mönnum ekki minna en að fá
Ólafur Haraldsson í Fálkanum:
„Upplög of Iftil."
umslög úr hörðum karton með
fjögurra lita mynd, þótt, sem
betur fer, hafi sá íburður eitt-
hvað minnkað með tilkomu
plastpokanna sem eru bæði
þægilegir og mjög verjandi.
Ólafur Haraldsson tekur í
sama streng og Jón Ármanns-
son, varðandi það, að það sé til-
tölulega minna mál að gefa út
LP-plötu en tveggja laga skífu.
„Annars eru upplögin svo lítil,“
segir Ólafur, „að við hjá Fálk-
anum sjáum okkur ekki nægi-
legan hagnað í því að gefa út
litlar plötur. Það er oftar að
við förum út úr því með tapi
en hitt.“
Að framangreindu ætti að
vera ljóst, að það sem helzt
hefur háð íslenzkri hljómplötu-
útgáfu er að leysast með til-
komu stúdíós Péturs Stein-
grímssonar, en að sjálfsögðu er
ekki hægt að búast við mjög
góðum árangri fyrr en hér er
komið á laggirnar gott 8 rása
stúdíó (Pétur er aðeins með 2
rásir) — ef ekki meira. Senni-
lega getum við, almennir áhuga-
menn um popp, ekki gert mikið
í málinu annað en að hvetja
tónlistarmenn til að taka nú til
hendinni, en héðan af hafa þeir
ekki svo ýkja góða afsökun. Nú
ættu þeir að „drífa í þessu“.
DEL
„RUNAWAY"
SNÝR
AFTUR
Snæbjörn Kristjánsson sem var í Fiðrildi
hafði — og hefur sjálfsagt enn — dálítið sér-
stakan músíksmekk. Ekki veit ég gjörla
hvernig á að útskýra þann smekk, en ég
man alltaf eftir því, að kringum 1967 söng
hann mikið „Keep Searchin’“ og „Runaway“,
sem bandaríski söngvarinn, gítarleikarinn og
lagasmiðurinn Del Shannon hafði gert vin-
sæl ásamt fleiri lögum.
Del Shannon var mjög vinsæll á þeim
tíma og í lok þess árs, 1967, fór hann í
hljómleikaferð um Evrópu og Ástralíu. Síð-
an hefur hann ekki komið fram opinberlega
(þar til fyrir skemmstu) en einbeitti sér að
tónsmíðum fyrir aðra listamenn. Svo tók
hljómplötufyrirtækið United Artist upp á
því að gefa út LP-plötu, „The Very Best of
Del Shannon“ og það var í lok nýliðins árs.
Plantan seldist vel og gerður var samningur
við Shannon um aðra plötu með gömlu efni.
Shannon hrökk hressilega í kút en fór svo
á stúfana og leitaði uppi gamlar upptökur
frá 1967 og jafnvel eldri — sem ekki höfðu
verið gefnar út — og nú er væntanleg plata
með honum se mheitir „Home And Away“.
Þegar Shannon sá hvernig stóð í ból sitt,
fór hann að hugsa sitt ráð, en eyddi þó ekki
of miklum tíma í það heldur dreif sig af
stað og fór í 30 daga hljómleikaferð um
Bretland. Hann vildi verða stjarna aftur og
eftir þeim viðtökum sem hann fékk á ferða-
lagi sínu að dæma, hafa fáir gleymt honum.
En hann gerði líka sitt til að minna fólk á
hver hann var og söng öll sín gömlu lög:
„Runaway", „Keep Searchin’“, „Swiss Maid“
og fleiri. Ekki lætur hann þó þar við sitja,
heldur er nú upptekinn við að hljóðrita nýja
plötu með nýjum lögum og meðal aðstoðar-
manna hans við hljóðfæraleik má nefna John
Paul Jones úr Led Zeppelin og Nicky Hop-
kins, en þeir voru einnig með honum í þeim
upptökum sem gerðar voru 1967 og koma
út á„Home And Away“.
6. TBL. VIKAN 11