Vikan - 10.02.1972, Blaðsíða 44

AMERÍSK VATNSNUDD
ÞÝZKT VATNSNUDD
HANDNUDD
MARGAR TEGUNDIR
LJÓSLAMPA
MARGAR TEGUNDIR
RAFMAGNSNUDD
RIMLAÆFINGAR
halda áfram, eins og spurning-
unni um samsemd væri svarað
þannig, að við værum fyllilega
ánægðir“.
„Og hvað,“ spurði ég nú, „álít-
ur þú um skoðanir Viðskipta-
blaðsins?"
„Að andi þeirra sé þannig, að
þær séu langtum athyglisverð-
ari en nokkrar aðrar skoðanir,
sem settar hafa verið fram um
málið. Ályktanirnar frá því, sem
talið er vitað, eru heimspeki-
legar og skarplegar; en það, sem
talið er vitað, er í tveim til-
vikum, að minnsta kosti, grund-
vallað á ófullkominni athugun.
Viðskiptablaðið vill láta á sér
skilja, að María hafi verið grip-
in af einhverjum þorparaflokki
ekki langt frá húsi móður henn-
ar. „Það er ómögulegt“, segir
blaðið með áherzlu, „að kven-
maður, sem þúsundir manna
þekktu eins vel og þessa ungu
konu, hafi farið fram hjá þrem
húsaröðum, án þess að einhver
hefði séð hana“. Þetta er hug-
mynd manns, sem hefur lengi
búið í París — og sem er þekkt-
ur maður — og göngur þessa
manns um borgina háfa að
mestu takmarkast við nágrenni
hinna opinberu skrifstofa. Hon-
um er Ijóst, að hann fer sjaldan
svo langt frá sinni eigin skrif-
stofu sem fram hjá tólf húsa-
röðum, án þess að einhver þekki
hann og ávarpi hann. Og þar
sem hann veit, hve marga menn
hann þekkir persónulega, og
hve margir þekkja hann, ber
hann saman kunnleika sinn og
kunnleika afgreiðslustúlkunnar,
Velkomin í nuddstofuna
SAUNA
NUDDSTOFAN ER OPIN:
FYRIR KONUR:
þriðjudaga kl.
miðvikudaga kl.
fimmtudaga kl.
föstudaga kl.
FYRIR KARLA:
mánudaga kl.
þriðjudaga kl.
miðvikudaga kl.
miðvikudaga kl.
fimmtudaga kl.
föstudaga kl.
laugardaga kl.
sunnudaga kl.
13.00-20.0G
12.00-17.00
13.00-20.00
9.00-15.00
8.00-20.00
8.00-12.00
8.00-12.0C
18.00-21.00
8.00-12.0C
16.00-20.0C
8.00-17.0C
8.00-12.00
PANTANIR í NUDDI
í SÍMA 24077
sér ekki verulegan mun þar á,
og dregur strax þá ályktun, að
þegar hún gekk um göturnar,
hafi eins mikil líkindi verið til
þess, að einhver bæri kennsl á
hana, og að einhver kannaðist
við hann, þegar hann var á
gangi. Þetta gæti aðeins verið
þannig, ef göngur hennar hefðu
verið eins óbreytanlegar og
venjubundnar, og innan sama
hluta takmarkaðs svæðis og
göngur hans eru. Hann gengur
fram og til baka, með reglulegu
millibili, innan takmarkaðs
svæðis, þar sem er fjöldi ein- -
staklinga, sem hljóta að taka
eftir honum vegna áhuga á hinu
svipaða eðli starfs hans og starfs
þeirra sjálfra. En almennt má
gera ráð fyrir, að göngur Maríu
hafi verið á stóru svæði. f þessu
sérstaka tilviki má það teljast
líklegast, að hún hafi farið leið,
sem var óvenjulega frábrugðin
hinum venjulegu gönguleiðum
hennar. Samlíkingin, sem við
hugsum okkur, að Viðskipta-
blaðið hafi haft í huga, ætti því
aðeins við, að þessir tveir ein-
staklingar hefðu farið gegnum
alla borgina. Ef við í þessu til-
viki gerum ráð fyrir, að þau
hafi bæði átt jafnmarga kunn-
ingja, væru líka jafnmikil lík-
indi til þess, að sama tala kunn-
ingja hefðu rekizt á þau. Fyrir
mitt leyti mundi ég telja það
ekki aðeins mögulegt, heldur
miklu meira en líklegt, að María
hefði getað haldið áfram göngu
sinni, á hvaða tiltekinni stund
sem vera skal, eftir hverri sem
er af hinum mörgu mögulegu
leiðum milli sins eigin bústaðar
og bústaðar frænku sinnar, án
þess að mæta einum einasta
manni, sem hún þekkti, eða sem
þekkti hana. Þegar við virðum
fyrir okkur þessa spurningu í
sínu fulla og rétta ljósi, verðum
við stöðugt að hafa í huga þann
mikla stærðarmun, sem er á
kunningjahóþi jafnvel hins
kunnasta einstaklings í París
og öllum íbúafjölda Parísar-
borgar sjálfrar.
Framhald í nœsta blaði.
KONA UM BORÐ
Framhald af bls. 22.
ur mínar. Það var svo mikil
viðkvæmni og hlýja í þessu lát-
bragði hans, að ég fékk tár í
augun.
— Ross er meiddur, sagði
hann, — það getur hver maður
séð. Láttu hann í friði, Hektor!
En mér tókst að komast á
fætur. — Hvar er Jacky? spurði
ég.
— Hún varð kyrr hjá þessum
Jonathan, sagði Querol. — Þessi
fjandans köttur hefir ekki kom-
ið í leitirnar ennþá. En ég held
hún sé ekki í beinni hættu.
Hinn maðurinn, Leigh, er með
þeim.
Ó, ljúfi guð ... Ég náði í dag-
blaðssíðuna og sýndi honum
frásögnina um Leigh og Fred.
Drengurinn las líka yfir öxl
hans. Ég sá svip Querols breyt-
ast við lesturinn, frá því að vera
tortrygginn og undrandi varð
svipur hans harður og kaldur.
— Komið! öskraði hann og
óð áfram inn á eyjuna. — Við
verðum að finna Jacky strax.
Þú verður að gefa okkur ein-
hverjar skýringar á leiðinni,
Ross!
Ég varð að hafa mig allan við
að fylgja þeim eftir. Hann tók
sí og æ fram í fyrir mér með
óþolinmóðum spurningum og
reiðilegum athugasemdum.
— Hvaða erindi áttir þú um
borð í Yabbie? Hvað átti það
að þýða?
— Ég ætlaði að reyna að
senda neyðarkall gegnum tal-
stöðina. Jonathan átti þá uppá-
stungu.
— Jonathan? Þú hlýtur að
vera brjálaður. Hversvegna
komstu ekki heldur til mín?
— Ég reyndi það, en fann þig
ekki.
— Þú hefðir átt að halda
leitinni áfram, tók hann fram
í fyrir mér. — Þá hefði þetta
aldrei skeð! En hvað skeði svo?
Þú heldur að Fred hafi heyrt
á tal ykkar Jonathans. Sagði
Fred Leigh frá því áður en
hann elti þig? Nei, það veiztu
auðvitað ekki. Við vitum sem
sé ekki hvort Leigh Rowan veit
að við erum búnir að komast
að sannleikanum um hann.
Haltu áfram! Hvað gerðirðu
svo?
Eg sagði honum frá hinum
árangurslausu tili-aunum mín-
um með talstöðina. Querol fuss-
aði og sveiaði.
— Hvert barn getur gert það!
— Ég heyrði samtöl milli
báta, en gat ekki fengið neinn
til að svara mér. Ég veit ekki
hversvegna.
— Þú hafðir gleymt að
þrýsta á hljóðnemahnappinn,
þegar þú talaðir.
Þetta var þá svo einfalt, jafn-
vel svo einfalt að hvert barn
hefði getað gert það
— En hvernig gat Fred kom-
ið þér frá borði? spurði Querol.
— Þú ert hraustur maður. Þú
hefðir átt að ráða við hann.
Eg sagði honum alla söguna
og Querol varð hljóður um
stund.
— Það hlýtur þá að vera
Fred, sem fór burt á Yabbie,
sagði hann svo. — Hann hefir
orðið hræddur og stungið fé-
laga sinn af. Hann hefir haldið
að þú hafir varað strandgæzl-
una við. Hann þagnaði aftur,
en sagði svo: — Nú skil ég
hversvegna Jonathan var svona
undarlegur, þegar við hittum
hann. Hann vissi að Leigh
myndi skjóta hann, ef hann
ljóstraði upp um hann. Hann
Framhald á bls. 47.
44 VIKAN 6. TBL.