Vikan - 13.09.1973, Blaðsíða 20

Þegar hún kom í fyrsta skipti til Holly-
wood, var hún sextán ára bráðþroska
stúlkubarn. Þar beið hennar frægð og
frami, en einnig volæði og örvænting.
Saga Veronicu Lake er saga stjörnu, sem
skein skært, en er nú flestum gleymd.
Veronica Lake er látin, fimmtiu
og eins árs aö aldri. „Enn i dag”,
skrifaði hún fyrir nokkrum árum
i sjálfsævisögu sinni, „minnist
fólk þess, þegar ég kom inn i höf-
uðstöövar Japananna með hand-
sprengjuna i brjóstahaldaran-
um”. Það atriði var i myndinni
„So Próudly We Hail”. En
hversu margir eru þeir eiginlega,
sem minnast þess? Hvenær hugs-
uðu þið siðast um Veronicu Lake?
Blómaskeið hennar var fimmti
áratugurinn. Þrýstin brjóstin og
hárlokkur, sem huldi hægra auga.
Stúlkur um viðaveröld öpuðu eftir
hárgreiðslunni. En þegar þær
voru orðnar þreyttar á að vera
eineygðar, hvarf Veronica.
Hvert? Hún segir sjálf frá þvi i
sjálfsævisögu sinni, sem heitir
„Veronica” og er betri lesning en
flestar aðrar minningabækur
kvikmyndastjarna. Og frásögn
hennar er enginn gerviharmleik-
ur frá Hollywood.
Fyrst hét hún Constance Ockle-
man. Móðir hennar giftist manni,
sem hét Keane. Þá varð hún
Constance Keane. Constance var
bráðþroska og brjóst hennar
þóttu fljótt augnayndi, svo að hin
metnaðargjarna móðir hennar
fór með hana til Hollywood,
draumaborgarinnar. Og þar fékk
hin 16 ára Connie smáhlutverk i
mynd, sem hét „Forty Litle
Mothers”. Allt mitt lif, segir
Veronica, haföi ég reynt að koma
i veg fyrir að hárið rynni niður
fyrir augað. Það er pirrandi að
ganga um hálf-blind. Og hættu-
legt.
En auðvitað varð það að henda i
miðri upptöku. Hárið rann niður
og huldi hægra auga. Ég hef eyði-
lagt myndina, hugsaði Connie.
Það verður að taka allt upp á
nýtt. Ég verð aldrei stjarna. En
það merkilega var. að leikstjór-
anum þótti þetta sérdeilis hag-
stætt.
— Hún litur út eins og fjár-
hundur, sagði stjarna myndar-
innar, Eddie Cantor.
— Láttu hárið leika frjálst,
fyrirskipaði leikstjórinn. Það
skilur þig frá öllum hinum.
En frægðin lét standa á sér.
Stúlkan bráðþroska fékk ekki
fleiri hlutverk i bráð. Klám-
myndaframleiðendur vildu endi-
lega ráða hana til sin, en Connie
neitaði. Þegar fram liðu stundir,
kom þó tækifærið. Hún fékk hlut-
verk sem næturklúbbarósin Sally
I „I Wanted Wings”. Áður varð
hún að fá sér nýtt nafn. — Þú
skalt heita Veronica Lake, sagði
framleiðandinn. Þegar hann
hafði skýrt hana upp, fór hún að
gráta.
Móðir hennar hét nefnilega
Veronica. Connie var illa við
mömmu sina.
Myndin var frumsýnd og stúlk-
unni hafði verið skotið upp á
stjörnuhimininn. Og engan grun-
aði, að Veronica litla hafði stigið
fyrsta skrefið til gleymskunnar,
niðurlægingarinnar, mót sorgleg-
um örlögum sinum. Meðan á upp-
töku stóð fékk hún lánaðan rauð-
an kjól frá saumastofu Para-
mount-kvikmyndafélagsins.
Þennan kjól hafði Betty Grable
borið einhvern tima. 1 þessum
rauða kjól stakk hún af giftist
framkvæmdastjóra Metro, sem
hét John Detlie. Veronica kallaði
hann Pops. Þau unnu hvort öðru
heitt og voru mjög hamingjusöm.
Frú Lake segir stolt i endurminn-
ingum sínum, að hún hafi verið ó-
snortin þar til á brúðkaupsnótt-
inni. Þvi hafa gestir kvikmynda-
húsanna ekki trúað. „Við hlið
Veronicu Lake er Lana Turner
eins og skólastúlka”, skrifaði
gagnrýnandi nokkur. Þá var hún
sautján ára, krakkinn. Blað nokk-
urtútnefndi hana „lélegustu leik-
konu ársins 1941”. Allir héldu, að
hún vendi hárið niður fyrir augað,
og eitt sinn þegar hún og eigin-
maðurinn voru úti að skemmta
sér, heyrði hún frú nokkra segja:
— Sérðu þessa gæs þarna!
Hver heldur hún, að hún sé eigin-
lega? Veronica Lake, eða hvað?
Konurnar i hergagnaverk-
smiðjunum voru allar með
Veronicu Lake-hárgreiðslu. Hið
siða hár þeirra festist i vélunum.
Háir herrar komu til stjörnunnar
og báðu hana um að láta kvik-
myndahúsgesti ekki sjá sig með
sitt hár, meðan Bandarikin ættu i
striði. Og Veronica lék eitt af fá-
um gamanhlutverkum á leiklist-
arferli sinum i „Sullivan's
Travels”, þar sem hið fræga hár
hennar var falið undir slæðu. Og
hinn frægi barmur hennar var
falinn undir gömlum slitnum’
karlmannafrakka. Undir honum
faldi hún lika magann. Veronica
var þunguð, en það þorði hún ekki
að segja neinum af ótta við að
missa hlutverkið. Hún fæddi dótt-
urina Elaine og lék skömmu siðar
i „This Gun for Hire” á móti nýj-
um leikara, sem hét Alan Ladd.
Veronica hélt mikið upp á Alan
Ladd, en var illa við Fredric
March. Þegar þau léku saman i
„I Married a Witch” átti March
að lyfta henni og bera hana smá-
spöl. Fyrir upptökuna festi
Veronica stórt lóð undir kjólnum.
Fredric March rembdist og svitn-
aði undir byrðinni. En Veronica
hló og sagði:
— Duglegur strákur!
Ný eyja var uppgötvuð i Kyrra-
hafinu, og var skýrð Veronicu-
eyja. Rannsókn sýndi, að
Veronica Lake var i efsta sæti á
vinsældalista bandariska hersins.
Þá lá hún á sjúkrahúsi að fæða
annað barn sitt, dreng. Barnið
var dauðvona og Veronica lét
kalla á mann sinn. Hann kom
ekki! Og það varð hjónaskilnað-
ur.
Hollywood beið eftir að fá að
stytta hinni nýskildu stjörnu
stundir. Þetta var á elleftu stundu
glanstimabilsins borgarinnar.
Hátindinum. Kvikmyndakóngur-
inn Mayer sagði:
— Við höfum fleiri stjörnur, en
komasl fyrir á hininum. Við
miðdegisverðarboð voru siga-
rettukveikjarar úr gulli með
eiginhandaráletrun gestsins
notaðir sem boðskort. Stjörn-
unrnar merktu skyrtur sinar og
vasaklúta með demöntum.A
skrifstofu kvikmyndafélaganna
var ilmvatni úðað á gesti.
V'ei/lurnar voru yfirgengi legar,
og svallið taumlaust. Almenning-
ur vænti þess, að stjörnurnar
lifðu samkvæmt slúðurkjafta-
sögunum. Karlmenni kvikmynd-
anna neyddust til að sýna að þeir
væru karlmenn i veruleikanum
lika. Venjulega voru þeir það
ekki. Sá eini, sem V'eronica vissi
til, að gæfi orðrómum um sig
ekkert eftir, var Erroll Flynn.
„Hann var fallegur, sá fjandi”.
Stolt skrifar hún: „Erroll reyndi
að fó mig i sitt fræga rúm. en það
tókst honum aldrei". Tókst
Onassis? Frá þvi segir Veronica
ekki. Hún segir hinsvegar, að
hinn riddaralegi Grikki hafi séð
henni fyrir ilmvötnum og nylon-
sokkum á skömmtunart ima-
bilinu. Veronica gefur upp nöfnin
á nokkrum elskhuga sinna. „Ég
hef aldrei verið með nema einum
i einu. Ég hef alltaf verið mönn-
um minum trú". Gagnvart Gary
Cooper bar hún sérstakar
tilfinningar. „Garv var mér
imynd alls hins góða og hreina i
heiminum... Ég fékk aldrei að
ieika á móti Cooper. En við
drukkum okkur full saman.”
Það merkilega var, að henni
bárust ekki fleiri tilboð um hlut-
verk. Að lokum varð Veronicu
boðið hlutverk i lélegum söngleik
sem hét „Bring on the Girls".
Hún tók boðinu. þvi hana vantaði
peninga. Þar kynntist hun öðrum
eiginmanni sinum. ungverska
leikstjóranum André DeToth.
sem kallaður var Bandi. Hann
átti eftir að reynast henni afar
illa. En áður varð siðasti bjarti
atburðurinn i lifi hennar: Henni
var boðið til Hvita hússins og sat
þar við sama borð og Irú
Roosevelt og Truman vara-
forseti. Frú Roosvelt tók stjörn-
una á eintal og sagði:
Framhald á bls36