Vikan - 07.08.1975, Blaðsíða 31

Og þá — sá ég Benedict Tre-
vallion.
Hann var i gulum lafafrakka
með snjóhvita knipplinga um háls
og úlnliði og i gljáfægðum stigvél-
um. Hann sveif út úr hópnum með
ljóshærða fegurðardis i örmum
sér. Það hliðruðu allir til, svo þau
fengju nægilegt pláss. Ég vissi
ekki hver stúlkan var, en hún
dansaði eins og engill og ég hafði
imugust á henni þess vegna.
Þau klæddu vel hvort annaðj
Benedict Trevallion dökkur á
brún og brá og hún gullinhærð. Að
lokum hættu allir að dansa, til að
horfa á þau. Hraðinn jókst. Pils-
faldur stúlkunnar sveiflaðist
fram og aftur.
— Nú er nóg komið, Trevallion.
Þú drepur stúlkuna!
— Allt i lagi, dansaðu hana
bara i hel, Trevallion!
Svo var draumurinn á enda.
Hann skellti saman hælunum og
stúlkunni lá við falli og hún hefði
eflaust dottið, ef hann hefði ekki
haldið henni uppi með styrkum
örmum.
Hann lyfti henni hátt á loft, bar
hana svo i örmum sér út aö öðrum
gosbrunninum og stökk út i skál-
ina i mittisdjúpt vatniö, með
byrði sina.
Gleðióp laust upp meðal áhorf-
enda, þegar unga stúlkan vaföi
mjúkum örmum sinum um háls
hans. Hann sleppti takinu og svo
stóðu þau bæöi i vatninu upp að
mitti i faðmlögum.
Ég veit ekki hve lengi þau stóðu
þarna undir vatnsúðanum og
kysstust; — ég man aðeins eftir
þvi, að ég varö vör við einhverja
jireyfingu við hlið mér og þegar
ég leit við, sá ég að það var May-
ana. Hún hélt sig i skugga við
runnana og ég hefi aldrei séð ann-
að eins hatur gneista úr mannleg-
um augum- og vona að ég eigi
heldur ekki eftir aö upplifa það.
Og hún beindi þessum hatursfuilu
augum að Benedict Trevallion.
En svo breyttist allt á svip-
stundu. Benedict hjálpaði stúlk-
unni upp úr skálinni, snerist á
hæli og strunsaði inn i húsið. Það
var engu likara en að hann hafi
skyndilega orðiö leiður á þessu
öllu saman. Stúlkan stóð þarna
flissandi, þangað til einhver al-
varleg matróna, sem vel heföi
getað verið móðir hennar, gekk til
stúlkunnar og leiddi hana inn.
Hljómsveitin tók sér hlé og gest-
irnir gengu að matborðunum.
Mayana var lika horfin.
Það fyrsta sem vakti með mér
ótta, var þegar veiðihornin voru
þeytt af miklum móði og svo
glumdi við hlátur og drykkjulæti.
— Tally — hó! Tally hó!
Ég leit út á flötina og sá hvað
um var að vera. Kattargrey hafði
flækst út á miðja flötina og ætlaöi
aö leita skjóls milli runnanna, þar
sem ég stóð i felum. En hann
komst ekki undan. Veiðihundur
réðist að kettinum með opinn
skoltinn, ákveöinn i að ná i þessa
bráð.
Ég sá hvað hafði skeö: Saul
Trevallion var dauðadrukkinn og
einhverjir drykkjufélagar hans
höföu sótt tvo veiðihunda úr búr-
um sinum ogslepptþeim lausum.
Þeir voru nú aö sækja að kettin-
um og hinir drukknu menn spör-
uðu ekki eggjunaroröin.
— Griptu hann, Leiftur!
Dreptu hann, Sjóli!
Andartaki siöar stökk ég fram á
flötina, án þess að hugsa um af-
leiðingarnar og kötturinn flaug i
fangið á mér. Vesalings skepnan
var titrandi af ótta.
— Fjandinn hafi það, hver er
þessi strákur? Látið hann ekki
sleppa, hann á fyrir þvi að finna
fyrir svipunni! Skartklæddir
mennirnir hópuðust nú utan um
mig. Einhver greip i öxl mina,
svo ég missti köttinn, sem stökk
inn i runnana. Hundarnir sinntu
þvi ekki.
— Hvaöa hvolpur er þetta!
hrópaði Saul Trevallion. — Snúiö
honum upp i birtuna!
Einhver greip i höfuöið á mér
og ég rak upp vein og gat skotist
undan honum. En klúturinn haföi
losnað af höfði mér, svo hárið féll
niður á axlir.
— Þetta er ekki strákur, þetta
er stelpa!
Saul þreif um axlir mér og sneri
mér að sér. Ég fann súran romm-
þefinn úr vitum hans. — Þetta er
Goodacrestelpan.
— Það er alveg sama hver hún
er, sagði einhver. Við skulum svei
mér hita henni, finnst ykkur það
ekki piltar?
— Látið hana vera! Trevallion
gaut augunum glettnislega til
mln. — Þessi litli sykurmoli
heyrir mér til. Ég hefi fett hana
og klætt, er það ekki rétt? Og hún
Megrunar
Fæst í öllum
apótekum
■' : ’ .:V V • -r ; i'..'Á y
\ Trimetts sovouries i B»«fbur0<w ftiwour btotcuH»
Trimetts ■crwcii .cretm : VanW» fiavour bi&cufts
lUmmtts B nur W
AAEGRUN
ÁN
SULTAR
SUÐURLANDSBRAUT 30
P. O. BOX 5182
reykjavIk - iceland
Vogar-
merkið
24. sept. —
25. okt.
Ekki er laust við að
fólki finnist þú eitt-
hvað annars hugar
þessa dagana. Þú átt á
hættu að gera skyssur
I vinnunni, ef þú gætir
þin ekki. Einhver á-
kveðin persóna veldur
þér sárindum og
óánægju. Reyndu að
láta sem minnst á þvi
bera.
Dreka-
merkið
24. okt. —
22. nóv.
Þér býðst óvenju gott
tækifæri.sem þú getur
ómögulega neitað. Þó
er liklegt, aö einhverj-
ir setji sig upp á móti
þvi, en þú skalt um-
fram allt reyna að
fara eftir þinni eigin
samvisku.
Bogmanns-
merkið
23. nóv. —
21. des.
Undanfarna daga hef-
ur þu verið að brjóta
heilann um ákveðið
mál, sem þú hefur tek-
ið að þér. Ef það
skyldi hvarfla að þér
að hætta viö það,
skaltu fyrir engan
mun gera það. Illu er
best af lokið.
■lerkið
22. des. —
20. jan.
Allter bestihófi, segir
máltækið, og skaltu
reyna að hafa þaö i
huga þessa vikuna.
Það litur Ut fyrir, að
þú þurfir að fara eink-
ar varlega i peninga-
málum nú þessadag-
ana.
merkið
21. jan. —
19. febr.
Nýr kunningi þinn
gæti valdið þér von-
brigðum þessa vik-
una. Láttu það i léttu
rúmi liggja og sýndú
kæruleysi. Mikið
reynir á dugnað þinn
oghæfileika i vinnunni
eða heima fyrir.
merkið
20. febr. —
20. marz
Ekki er lifið allt dans á
rósum. Þú verður lika
áþreifanlega var við
það og hætt er við, aö
þér finnist þér nóg
boðið. En erfiðleik-
arnir eru til að sigrast
á þeim, mundu það.
32. TBL. VIKAN 31